Sta met legen handen
Na het griezelen in The Evil Within vinden we nu een nieuwe lading met content. Bethesda heeft namelijk The Assignment uitgebracht, de nieuwste downloadbare content. In deze DLC speel je de rol van Juli Kidman en je begint in de ambulance waarin je eerder nog verongelukte met Sebastian Castellanos. Het spel concept van The Evil Within was een zeer interessante, nieuwe kijk op horrorgames. Het spel lijkt een beetje weg te hebben van Saw maar kent de nodige ranzige monsters, waardoor het dus vooral neerkomt op angst voor die monsters in plaats van angst voor martelingen. Hoewel de monsters je ook flink uit elkaar kunnen trekken, is het toch een ander soort spanning. Kan deze DLC de spanning wederom tot een kookpunt ophogen?
Het antwoord kan ik volmondig met ‘ja’ beantwoorden. The Evil Within: The Assignment is misschien nog wel spannender dan dat van de eerste game. Dit komt door een andere speelwijze. In de game doe je namelijk niets met wapens en ook je handen gebruiken in combat is dodelijk. Je bent namelijk erg zwak en zult snel het loodje leggen wanneer je gevechten aan gaat. The Assignment draait namelijk puur op stealth. Een zaklamp is het enige wat je met je mee zult dragen. Daarnaast heb je glaswerk dat je kunt wegwerpen om zombies en andere tegenstanders af te leiden, maar dat kan ook simpelweg door te schreeuwen. Hierdoor moet je erg langzaam en tactvol te werk gaan, want wordt je gezien, dan ben je waarschijnlijk ook gezien. Verstoppertje spelen is dus het hart van de gameplay, en dat is dus wat anders dan al die eindbazen die je soms te lijf moest gaan in The Evil Within. Eindbazen zijn in deze DLC een uniek verschijnsel en je hoeft deze zelfs niet te lijf te gaan. Alles gaat om afleiding, geluid en stealthy gameplay. Naast de stealthy gameplay is het ook belangrijk om puzzels op te lossen, dit hoeft niet altijd, maar is veelal wel van belang om verder te komen. De puzzels verschillen stuk voor stuk van elkaar en zijn erg uniek opgezet. Druk op de juiste toetsencombinatie door af te gaan op de bloedafdrukken die het vetst op de knoppen gedrukt staan. Dit is slechts één voorbeeld van de interessante raadsels die je moet oplossen.
Hoewel de aanpak best wel wat anders is in vergelijking met deel 1, zul je ook direct zien dat de stroeve gameplay soms negatief uit kan pakken. Het schuilen en interactief omgaan met de omgeving is iets wat lang niet altijd goed werkt, en dat kan soms frustrerend zijn. Dit geldt vooral door de soms irritante save points, waardoor je weer hele stukken waar je net op geploeterd hebt opnieuw kunt gaan spelen. Als je niet van stealth houdt, dan is deze DLC niets voor jou. Vergelijk deze dan ook niet te veel met de main game, die toch wat anders is en waarin wapens een goede backup konden zijn. Kwalitatief is er weinig veranderd of verbeterd ten opzichte van de hoofdgame. Dat geldt dus voor de gameplay, de grafische kwaliteit, de controls en de audio. Binnen 3 á 4 uur heb je de DLC uitgespeeld en zul je merken dat je virtuele handen nog brandschoon zullen zijn. Eindbazen zijn daarnaast een unicum. Houd je van een dergelijke gameplay, dan zit je goed met deze DLC. Overweeg echter wel of dit is wat je wilt en focus je niet te veel op de hoofdgame die je misschien eerder hebt uitgespeeld. Dit is namelijk toch wel wat andere koek, maar wel een zeer verfrissende kijk op het verhaal.
