Wii Sports Baseball, maar dan heel anders
Honkbal kennen we op de Wii al en veel mensen zullen hun eerste woorden al snel terug nemen als ze willen vertellen dat Wii Sports al genoeg honkbalplezier te bieden heeft. Op zich is dat wel waar maar de simpliciteit van dit pakket aan sport games is natuurlijk kenmerkend voor het succes van het spel. Meer diepgaande honkbalgames hebben we in de vorm van The Bigs. Naast NHL 2K8 en NBA 2K8 is ook dit een sporttitel van 2K Games.
Zoals we inmiddels ongetwijfeld weten biedt de Wii soms erg complexe besturingsmogelijkheden. We zagen het al in diverse games dat de beide controllers ook kunnen zorgen voor veel verwarring, zo ook in The Bigs. Het spel biedt een uitgebreide besturing, welke innovatief gevonden lijkt te zijn. Het is namelijk de bedoeling om zowel je pitcher, als de slagman, de eventuele bezitters van de honken als de catchers te besturen. Het is soms dan ook een drukke bedoeling als je nagaat dat je diverse acties tegelijkertijd dient te ondernemen met de Nunchuck en de WiiMote. Gelukkig is de gameplay wel toegankelijk dankzij de interactieve tutorial, waarbij je door opdrachten uit te voeren daadwerkelijk elk kneepje van het vak te leren krijgt. Via het hoofdmenu wordt je eigenlijk ook al ’n beetje aangestuurd om gebruik te maken van de oefenmode. Binnen ’n kwartiertje zul je dan ook merken dat het spel zoveel verschillende werp-, slag- en vangopties te bieden heeft dat het bijna te gek voor woorden is als je kijkt naar de simpelheid van Wii Sports ter vergelijking. Het kan dus ook 10 maal uitgebreider met tactische mogelijkheden ten top. Het spel biedt een interessante direct play mode, multiplayer (2-4 spelers), Home Run Derby en een Rookie Challenge. De Exhibition mode biedt daarnaast meer opties dan de Play Now mode. Je kunt hier gebruik maken van alle stadions, uniformen en diverse andere game settings.
Dat de gameplay van The Bigs uitgebreide opties met zich meebrengt mogen duidelijk zijn. Zo kun je bergen met effecten aan de bal meegeven en is het in het begin vooral lastig om alle mogelijke knoppencombinaties optimaal te benutten. Ben je echter even bezig met de game, dan zul je al snel merken dat de toch pittige potjes tegen de computer steeds meer positieve resultaten op zullen leveren. In het begin echter zul je vooral moeten incasseren en moeten oefenen. Ben je echter een fan van het baseballen, dan zal dit geduld lichtig wel op te brengen zijn. Door de Power Up Meter bovenin het scherm vol te krijgen met 100.000 Big Play punten wordt de Power Blast geactiveerd. Door de C- en Z-button beide in te drukken kun je deze gebruiken en zul je een stuk harder gaan slaan. Als puntenscorende partij kun je al Big Play punten scoren door de bal te raken en het eerste honk bijvoorbeeld te bereiken. Ook in verdedigend opzicht kun je punten behalen door strikeouts te behalen, of door duikend een catch (wat erg snel reageren vereist) te realiseren. Ook een double play zorgt voor een extra van 15.000 Play punten.
Heb je nog niet genoeg aan de aardig gevulde game modi die zijn besproken, dan is er nog de mini games optie. De Tug-of-War style mini game is een soort van wedstrijdje waarbij je zo snel mogelijk met je WiiMote moet drummen in de lucht. Op zich wel leuk, maar verder niet echt speciaal of uniek te noemen. Leukste is simpelweg de Home Run Derby, waarbij je het op kunt nemen tegen een andere speler. Beide krijgen evenveel pitches, waarna je kunt gaan meppen. De eerste die 10 maal een homerun weet te slaan wint.
Veeleisende spelers krijgen wat ze willen
The Bigs is echt voor de liefhebbers die iets zien in de sport, en weinig waarde hechten aan de randvoorwaarden die veel gamers stellen. Het commentaar is weliswaar niet al te indrukwekkend, maar brengt zeker veel sfeer in het spel. Het is natuurlijk niet vergelijkbaar met de realistischere sfeer op de Xbox 360 bijvoorbeeld, maar het geeft wat extra’s. Het Engelse commentaar is dan ook een goede toevoeging die in elke sport game zou moeten behoren. Ook grafisch is het op zich zeker voldoende te noemen, al valt te zien dat de Wii simpelweg niet de kracht heeft om enig realisme aan te brengen in grafisch opzicht. Het spel is op zich zeker aardig te noemen, de interfaces zijn goed en de characters zien er op zich wel goed uit. Het stadion en het gras zijn helaas een stuk minder te noemen. Zo zien we bijvoorbeeld maar één enkele persoon gedupliceerd op de banken zitten in het publiek. We moeten er aan wennen maar realisme is blijkbaar niet uitbesteed aan deze console, maar de gameplay compenseert ongetwijfeld de iets mindere grafische punten van de game.
Iedereen zal weten dat deze game puur gefixeerd is op de honkballers die veel detail op willen eisen. Deze game bezit dat op de Wii ongetwijfeld. Het spel is zelfs geen instapgame die je binnen enkele minuten door hebt en direct beginnen aan een match zal je ongetwijfeld spijt opleveren. Vanaf de grond uit zul je moeten oefenen en soms moeilijkheden moeten doorstaan om ook maar ’n beetje tegenstand te kunnen vormen. De game heeft voor de liefhebbers van de sport genoeg speelplezier te bieden, vooral door de challenges en de uitgebreide exhibition mode en de editors mogelijkheden en het spel is dan ook ongetwijfeld de moeite waard voor de liefhebbers van het genre en biedt dermate veel uitdaging en plezier naarmate je meer ervaring opdoet.
