Tales of Arise, het laatste deel in de Tales of serie, kwam alweer twee jaar geleden uit op de Playstation 5. De game deed veel goed en kwam dan ook in onze review goed naar voren. Nu wordt de game uitgebreid met een volwaardige uitbreiding met de naam Beyond the Dawn. De uitbreiding voegt twintig uur aan extra gameplay toe met heel veel meer sidequests, kerkers en verhaal. Dit alles heeft dezelfde kwaliteit en afwerking als het basisspel en heeft daardoor ook flink prijskaartje meegekregen. De uitbreiding is even duur als het basispel op dit moment. Na twee jaar is het dan ook de vraag of deze uitbreiding fans van het origineel een reden geeft om de game weer op te pakken of dat de uitbreiding het zelfs waard maakt om het samen met het origineel op te pikken.
Een jaar later
Het verhaal van Tales of Arise had een redelijk definitief einde en het was dan ook even afwachten hoe de makers het verhaal gingen voortzetten in de uitbreiding. Beyond The Dawn speelt zich een jaar na de gebeurtenissen in het basisspel en het verhaal kan dan ook gezien worden als een ware epiloog. Het gehele team uit het basisspel keer hier weer terug. De Dahnans en Renans leven nu in harmonie samen en de wereld is gered van zijn ondergang. In hun reis door de nieuwe wereld komen onze helden Alphen en Shionne een jong meisje, Nazamil, tegen. Nazamil heeft een Dahnan moeder en een Renan vader en hierdoor is haar leven erg lastig geweest. Nazamil is de kern van het hoofdverhaal van Beyond the Dawn en haar introductie smaakt al snel naar meer. Je wilt meer te weten komen en het is een goede reden om op onderzoek uit te gaan en Nazamil te helpen. Maar na een paar uur begint het toch op te vallen dat de game Nazamil en haar achtergrond minimaal gebruiken. De vele andere helden drukken Nazamil al snel weg en de focus komt snel op het team te liggen. Je hebt al flink wat uren met deze personages doorgebracht en ik had dan ook graag meer focus gezien op Nazamil.
Het hoofdverhaal is helaas minder sterk als in het basisspel, maar dat wilt niet zeggen dat de presentatie ook een stuk minder is. Beyond the Dawn neemt net zoveel tijd en moeite als het basisspel om het verhaal op een interessante manier te vertellen. De diverse perspectieven, cut-scenes en dialogen zorgen ervoor dat er weer een hoop verhaal en informatie te ervaren is. De game ziet er weer erg lekker uit en met de wereld die gered is van zijn ondergang komen we wat meer kleur tegen en zijn de omgevingen buiten nu nog mooier om te verkennen. Tijdens de gevechten wordt het gehele scherm weer mooi gevuld met een lading effecten. De muziek en voice-acting zit ook nog steeds goed in elkaar. Een hoop nieuwe tracks zijn aan de game toegevoegd en de uitbreiding bevat een wonderbaarlijk grote hoeveelheid voice-overs.
Met volle kracht vooruit
Beyond The Dawn leunt dan ook flink op het vechtsysteem en deze is nog steeds ijzersterk. Het weet de juiste balans te vinden tussen veel diepgang en makkelijk op te pakken. Je kunt zowel met als zonder je eigen save game de uitbreiding starten, maar in beide gevallen zul je de wereld betreden met bijna alle vaardigheden vrijgespeeld, alle aanvallen tot je beschikking en zijn je teamleden lekker sterk. Je kunt meeste skilltrees meteen volledig vullen met een paar uitzonderingen en nieuwe skills per personage. Dit staat allemaal in dienst van een overvloed aan nieuwe mini-eindbazen. De wereld bevat nog steeds een groot aantal groepjes kleine vijanden, maar je zult nu snel toewerken naar deze eindbazen. Deze zijn ook meteen flink pittig en je zult al je vaardigheden in moeten zetten om ze zonder kleerscheuren te kunnen verslaan. Dit zorgt ervoor dat de speler na een simpele uitleg meteen in de diepte wordt gegooid en het wel flink helpt als je de game niet al te lang geleden hebt gespeeld. Het was weer even wennen hoe alle systemen samenwerken en wat de beste tactieken waren. Gelukkig pik je dit dan ook snel weer op en was de korte introductie aan het begin een goede reminder.
De nieuwe kerkers en de grote hoeveelheid sidequests verlengen de spelduur flink en hier komt dan ook mijn grootste minpunt van het basisspel weer sterk naar voren. Je moet flink veel grinden en als je op ontdekking uitgaat kom je heel snel veel van dezelfde groepjes vijanden tegen. Na een tijdje heb je deze wel weer gezien en dit laat dan ook zien dat Beyond the Dawn eigenlijk weinig nieuws weet toe te voegen. Het is meer van hetzelfde en de kerkers en sidequests lijken erg veel op wat we al eerder hebben gezien. De grote eindbazen zorgen voor de meeste variatie, maar de weg ernaartoe kennen we al van het basisspel. Dit alles is nog steeds van erg hoge kwaliteit, maar voor een grote uitbreiding zou je iets nieuws verwachten.
Epiloog zonder noodzaak
De uitbreiding is dan ook niet het juiste begin voor een nieuwe speler. Als nieuwe speler kun je het beste gewoon beginnen met het basisspel. Dit is een uitbreiding die gericht is op de spelers het basisspel dan ook volledig hebben uitgespeeld. Op deze manier kun je al je karakters meenemen en voelt het minder aan alsof je een generieke start krijgt. Je snapt mooi hoe alle systemen werken en het hoofdverhaal van Tales of Arise is heerlijk episch. Beyond the Dawn heeft dan ook weinig toegevoegde waarde, behalve de speelduur iets meer te verlengen. Het verhaal en de focus op Nazamil had goed kunnen uitpakken en de game een stuk persoonlijker kunnen maken. Maar de game zet al snel de focus op de rest van het team en zonder de epische achtergrond komt dit alles een stuk minder goed uit de verf. De uitbreiding weet ook weinig nieuws toe te voegen aan een al redelijk lange game. De uitbreiding is van hoge kwaliteit, maar of spelers hier nu op zaten te wachten blijft de vraag.
