Balanceren in 3D
De Nintendo 3DS moest het met de launch van de Nintendo 3DS vooral hebben van third party uitgevers. Het concern had vrijwel geen eigen titels, waardoor het dus afhankelijk was van externe uitgevers. SEGA is zo’n uitgever. Zij kwamen met Super Monkey Ball 3D. Een aloud concept, maar ditmaal in een 3D-jasje gegoten. Of dat leidt tot een succesvolle evolutie van de franchise is echter de grote hamvraag die iedereen beantwoord zal willen zien.
Terwijl mijn persoonlijke Nintendo 3DS voor het eerst crasht en een Black Screen of Death vertoont schrijf ik deze review over een game die me al eens wat uurtjes heeft bezig gehouden op de Nintendo Wii. Super Monkey Ball was toen al een reeks die aan het evolueren was. Want hoe kun je nu beter richting geven aan een bal met als inhoud een aap dan door het gebruik van motion controls. Die vraag heeft men zichzelf ook gesteld met deze 3D-versie van de game op de handheld. Voor het eerst is Super Monkey Ball namelijk ook in combinatie met motion controls speelbaar op de handheld. Laten we bij het begin beginnen.
3 in 1
Super Monkey Ball 3D bezit allereerst meer game modi dan de eerder verschenen Wii-versie, welke kort gezegd eigenlijk bestond uit slechts 1 daadwerkelijk gameplay component, het rollen met onze apenvriend. De daarbij toegevoegde content speelde eigenlijk een vergeten bijrol. Ditmaal start het spel met een selectie van een drietal game modi, welke totaal van elkaar verschillen. Het gaat om de standaard rollebol modus, die eigen is aan de reeks, een race modus en een platform modus, de Monkey Fight mode. In de race modus kun je simpelweg racen op enkele verschillende banen, op de welbekende Mario Kart manier. Uiteraard is de gameplay wat vereenvoudigd, maar ook power-ups kunnen gebruikt worden, waarmee je misschien best wel wat uurtjes aan deze extra mode kunt besteden. De Monkey Fight is net zo’n modus, niet echt verslavend, of uitgebreid, maar ongetwijfeld een toegevoegde waarde, die het spel extra waardevol maakt. In de Monkey Fight speelmogelijkheid kun je in verschillende series (Basis, Countdown, Bomb Rush en bijvoorbeeld Super Fight) bananen verzamelen door deze uit je tegenstanders te slaan met je bokshandschoenen en natuurlijk karakteristieke kracht. Je kunt andere monkey’s vasthouden, slaan middels een krachtige aanval, of juist een charge aanval uitvoeren. Daarnaast kun je springen van platform naar platform, en kun je dashen. Klinkt uitgebreid dus, maar is eenvoudiger dan het lijkt. Ook deze modus zal je zonder twijfel niet dagen bezig houden, maar kan leuk zijn voor tussendoor.
En dan is er natuurlijk nog de Monkey Ball modus, hetgeen waar het vooral om draait. In deze modus kun je gebruik maken van de Challenge mode, waarin je in verschillende werelden aan de gang kunt gaan met het ballen rollen. Het besturen kan gaan zoals jij het wilt, waarbij dus een extra dimensie is toegevoegd is, niet alleen op grafisch gebied dus. Je kunt namelijk gebruik maken van de nieuwe thumbstick aan de linkerzijde van je 3DS, maar je kunt ook de motion sensing feature van de handheld gebruiken. Deze optie werkt overigens verrassend goed. In de Circle Pad modus kun je gebruik maken van de linkerstick, waarin vooral opvalt dat de overview in de game wat onhandig werkt. De camera werkt namelijk afhankelijk van de bewegingen aan de thumbstick, en dat zorgt regelmatig voor een gebrek aan overzicht. Als je namelijk vooruit gaat, zal de camera zich grotendeels achter de bal gaan positioneren, geen ideale manier van spelen. Het gevoeligheidsniveau dat men heeftgeïntegreerd in de game is hoog, waardoor je voorzichtig te werk zult moeten gaan. De controls reageren daarmee dus weliswaar gevoelig, maar wel dermate functioneel en correct. In de rond de 70 levels die de game te bieden heeft, de een natuurlijk moeilijker dan de ander, de ander weer groter dan de ander, zul je de nodige uren verwerkt zitten in allerlei uitdagende balansproblemen. De gameplay is als vanouds weer hetzelfde, en de levels lijken veel op die van de Wii-versie die een tijdje terug verscheen. Toch zul je tussendoor ongetwijfeld het nodige plezier beleven aan deze game, vooral als je nog nooit met Super Monkey Ball in aanraking bent geweest. Als de 3 game modi nog niet genoeg vertier bieden, dan kun je ook nog online aan de gang in de VS mode, al zal het voor de meesten al een hele klus zijn om een sessie te vinden om te joinen.
Gezichtsbedrog
En dan het 3D-aspect. De game ziet er grafisch op zich zeer behoorlijk uit, zowel in 3D als in 2D. Hoewel ik persoonlijk de 3D-beelden van de standaard 3D-interface van de handheld zeer goed vindt, is deze game soms misselijkmakend in 3D. Het begint al bij het startscherm, waarbij je niet weet hoe je moet kijken op je schermpje. De achtergronden lijken je hersenen voor de gek te houden en ogen wazig, en soms zelfs dubbel. Vooral in de Monkey Race en de Monkey Ball race is het mijn inziens geen aanrader het spel in 3D te spelen. Het gezichtsbedrog maakt dat je al snel koppijn begint te krijgen van de game. Dit ligt vooral aan de manier waarop je op het scherm dient te kijken. Het verschil tussen dieptebeelden en beelden op de voorgrond is niet helemaal zoals het hoort uitgewerkt. Dit zorgt voor gezichtsbedrog, en dus koppijn die kan ontstaan. Hoewel het op zich nog meevalt in de Monkey Ball mode, is het echt een misselijkmakend minpunt in de race modus. Vooral in die modus kreeg 2D dan ook mijn voorrang. Al met al zien de 3D-effecten er goed uit. Het spelen met 3D is dan ook een geslaagde zet.
De soundtracks in deze game moeten de sfeer vrolijk zien te houden, en dat lukt ook wel in positieve mate. Hoewel je soms ’n beetje gaar wordt van al die blije deuntjes, klinkt alles kraakhelder, sfeervol en duidelijk. Veel bijzonders valt er naast de muziekstukken en de vrij standaard geluidseffecten niet te verwoorden over de audiovisuele kant van Monkey Ball 3D. Dit zit gewoon als verwacht goed in elkaar, maar zal je ongetwijfeld geen nostalgische herinneringen opleveren.
Super Monkey Ball 3D doet qua concept eigenlijk weinig opzienbarends en is eigenlijk meer een demonstratie van wat de 3DS allemaal kan op 3D- en tilt-gebied. Beide ondersteunde features komen goed uit de verf, en ook de extra game modi, waaronder het racen en boksen in platform gameplay, zijn goede toevoegingen, al zijn ze niet echt uniek of verslavend te noemen. De standaard Monkey Ball gameplay werkt daarnaast weer zeer degelijk, en lijkt eigenlijk sprekend op de Wii-versie die een tijdje terug nog lanceerde. Daarmee doet deze game op de handheld vrij weinig nieuws, maar gaat het hier gewoon weer om een zeer degelijke, inhoudelijk zeer acceptabele game, die niet te veel wil opvallen.
