Na een beta van SunAge eerder gespeeld te hebben in oktober had ik destijds toch wel een review in mijn hoofd klaarliggen over deze game. Toen beloofde het een inhoudelijk goede RTS te worden met drie verschillende facties én een interessante multiplayer. Inmiddels heb ik mijn tandjes in SunAge kunnen zetten met een reviewexemplaar en ik was toch wel redelijk verbaasd toen ik voor het eerst in het menu ging rondkijken om aan te treffen wat daar was.
Het eerste concept van SunAge passeerde de revue al elf jaar geleden, maar pas in de laatste jaren was de game echt volop in ontwikkeling bij Vertex 4. SunAge speelt zich af in de toekomst en de aarde zoals wij hem nu kennen is een bron voor radioactieve troep geworden. De mensheid gaat onder de naam Dome Confederacy verder en hebben de taak om de aarde te beschermen van een buitenaards ras; de Raak-zun. Terwijl de Raak-zun met de Confederacy oorlog voert krijgen beide ook nog eens last van een mechanisch ras; de Sentinel. Zo ontstaat er een conflict tussen drie facties om het lot van de aarde. Dit is een beetje kort gezegd het verhaal van SunAge. Ik heb me er niet in verdiept maar het is toch best een redelijk verhaal.
SunAge zit behoorlijk gecompliceerd in elkaar als het gaat om de gameplay. Voor velen is dit juist dé reden om deze RTS te halen, maar voor mij was het even doorbijten. Zoveel details die bewerkt kunnen worden was even lastig inkomen, maar als je het eenmaal door hebt is het om van te genieten. De besturing is vrij standaard; Met de muis selecteer je units en dergelijke. Wat dan echter wel een nieuwigheidje is, is dat alle units een tweede functie hebben. De Infantry units veranderen namelijk met een druk op de knop in een Sniper team. Dit is met elke unit mogelijk en biedt voor elke situatie een alternatieve oplossing op het slagveld.
Terugkomend op de inleiding, want na dit allemaal gezegd te hebben kan ik van kant maken waar ik nu zo verbaasd over was. De game mag inhoudelijk dan wel oké zijn, maar het navigeren in zowel de game als het menu is onacceptabel. Niet omdat het zo moeilijk gaat, in tegendeel juist. Het menu van SunAge is opmerkelijk ‘leeg’ in vergelijking met de rest van de game waardoor er weer weinig mogelijkheden zijn te vinden. In de Campaign modus wordt de speler gedwongen om een bepaalde richting op te gaan. Je kunt dus niet kiezen met welke factie je begint en zult moeten beginnen met de Confederacy. De Skirmish modus beschikt maar over een aantal opties in het customizen van een potje en heeft vooralsnog géén mogelijkheid om de AI enigszins aan te passen (dit was echter wel belooft).
Het opbouwen van een basis is in SunAge erg indrukwekkend uitgewerkt. Een gebouw moet namelijk ten alle tijden aan een soort van hoofdreactor gelinkt zijn. Elk gebouw heeft dus interactie met elkaar en doormiddel van een soort van stroomleiding blijft dit ook zo. Tijdens het spelen heb ik echter wel een drastisch voordeel ontdekt voor de tegenstander, als namelijk de hoofdreactor vernietigt wordt is de hele infrastructuur van het kamp vrijwel vernietigt en heeft de tegenstander dus vrij spel. Misschien een leuke toevoeging zodat de wat minder goede spelers kunnen winnen, maar als een geavanceerde speler hier gebruikt van maakt is het erg oneerlijk tegenover de ander.
Concluderend kan ik alleen zeggen dat SunAge voor de echte doorzetters en RTS fanaten is. Het diepgaande systeem gaat mijn hoofd te boven maar er schuilt daaronder zeker gouden gameplay in SunAge. Zelf ben ik niet geïnteresseerd genoeg geraakt in SunAge, wat gelijk als een minpunt beschouwd mag worden, want door het gebrek aan interesse dat SunAge opwekt raak je nogal snel uitgekeken en zie je niet wat voor game je eigenlijk aan het spelen bent. Zoals ik al zei moet je echt een doorzetter zijn of RTS fanaat. Voor diegene is deze game een aanrader, wat toch jammer is want met SunAge dacht ik zelf dat met name de Nederlandse uitgever Lighthouse een stap in de goede richting zou geven. Dit blijkt echter niet, en SunAge zal volgens mij alleen een cult-hit worden, jammer. Desalniettemin is SunAge toch een game die voor een prijs van dertig euro toch wel een speelbeurt waard is.
