Griezelen voor jonge en oud?
Nadat we aan de gang gingen met Asmodee’s bordspel Ticket to Ride San Francisco is het weer de beurt aan een nieuwe game; Spokenchaos. Een totaal andere game, een totaal ander concept, een nieuw avontuur. Tijdens ons weekendje weg gingen we eens aan de gang met deze nieuwe game.
Spokenchaos klinkt al direct als een game die voor de kleinere kinderen bedoeld is, en dat is ook wel. Toch kent de game een redelijke leercurve en moet je de instructies wel ‘n paar keer overlezen voor je het concept door hebt. Uiteindelijk blijkt het allemaal wel mee te vallen, maar je moet even de connecties weten te leggen. Kort samengevat heb je een speelbord met daarop allerlei meubels die in het hotel gezet worden. Dit is puur willekeurig. Vervolgens worden de spookjes verdeeld (rood, blauw, rood en groen) en mogen de spelers om de beurt kaarten trekken, ook wel de bewegingskaarten genoemd. Op deze kaarten staan het aantal bewegingen dat een speler mag doen met de spoken. Maar er kan ook een meubel op staan welke je mag verplaatsen naar een gebied naar keuze op het bord. De bedoeling is dat je het spook zo goed mogelijk verstopt, want daarna wordt bepaald door de dobbelsteen waar het sleutelgat geplaatst wordt. Dit is in eerste instantie aan 1 van de 4 zijden van het bord. Daarna wordt nogmaals met de dobbelsteen bepaald op welk van de 6 gebieden het kijkgat geplaatst wordt. Daarna gebeurt de actie; De speler die aan zet is kijkt door het gat heen en alle spoken die gespot worden mogen van het bord verwijderd worden. De bedoeling is om de overkant te halen met zoveel mogelijk spoken. Diegene met de meeste spoken aan de overkant wint. Je mag echter niet in één beurt de gehele lobby oversteken, dus je moet je minstens één maal verstoppen om de overkant te kunnen halen. Grote spoken zijn meer punten waard, maar worden sneller gespot, en kunnen zich minder goed in de meubels verstoppen. Want ook de meubels zelf hebben nog diverse verstopplekken aan boord. Spoken kunnen weliswaar door meubels heen lopen, waarmee het halen van de overkant weliswaar een vrij makkelijke doortocht kan zijn.
Uniek concept
Het concept van spoken spotten door een kijkgat is een manier van spelen die ik nog niet eerder heb ontdekt eerlijk gezegd. Het maakt dat de game best wel grappig zal zijn, zij het dat je wel een tafel moet hebben waar je wel omheen moet kunnen lopen omdat diegene die de beurt heeft aan alle zijden door het kijkgat moet kunnen kijken. Met 2 spelers is het spel daarnaast vrij kort en misschien wel te eenzijdig qua acties, waarmee de simpliciteit van het concept al snel aan het licht komt. Daarnaast kun je met 1 bewegingskaart vaak al in 2 beurten 1 of meerdere spoken naar de overkant krijgen, waarmee het soms een wat makkelijke bedoeling wordt. Het leukste van het spel is dan ook de kunst om je spookjes vanuit alle hoeken zo onzichtbaar mogelijk te maken. Er is echter een manier om het spel leuker en uitdagender te maken. Zo kun je namelijk spoken samenvoegen wanneer je de basis echt onder de knie hebt. Zo zijn 2 kleine spookjes bijvoorbeeld een middelgroot spook en zijn 1 kleine en 1 middelgroot spook samen 1 groot spook. De spoken ontstaan wanneer meerdere spoken op hetzelfde vak terecht komen. Wanneer het spook ontdekt wordt, verdwijnt het echter niet, maar gaat het terug naar de rand van het speelveld. Verder worden er in deze uitgebreidere versie Klokslag Middernacht-kaarten toegevoegd. Dit zijn bepaalde acties die gedaan kunnen worden, waaronder de verplichting om alle spoken horizontaal neer te moeten leggen. Of alle meubels moeten op hun kant gelegd worden. Of de vloer is ‘lava’, waarmee iedereen op een meubel moet gaan staan.
Er mankeert nog wel wat aan het spelconcept van Spokenchaos. Het is niet verfijnd genoeg en is vooral met 2 spelers te simplistisch en misschien ook wel af te raden. Met meer spelers (3 of maximaal 4) gebeurt er een stuk meer op het speelveld. De onvoorspelbaarheid van de kant waar het sleutelgat gepositioneerd zal staan maakt het spel het meest verrassend en grappig. Leuk zijn daarnaast de voorwerpen, waaronder de meubels, maar alles oogt wel goedkoop aan. Het sleutelgat is van karton en had beter gewoon als plastic voorwerp mee gestuurd kunnen worden. Nu is het vrij fragiel, terwijl er genoeg plek in de doos overblijft om het opgebouwd erin op te slaan. De plastic meubels zijn daarnaast vrij ‘goedkoop’ qua look en lijken eerder op een 3D-geprint model gemaakt door een amateur. Het oogt te simplistisch en kleurloos (enkel paars). Hetzelfde geldt voor de spoken, welke mijn kleine in het begin nog aanzag voor Haribo-snoepjes. Je ziet amper dat het spookjes betreft. Het spelbord zelf is echter wel van een prima kwaliteit.
Spokenchaos is zeker niet perfect. Qua inhoud ogen de spookjes, het sleutelgat en de meubels erg goedkoop aan. Voor een prijs van rond de 30 Euro mag je dan ook wel een iets hogere kwaliteit verwachten. Het spelconcept zelf is weliswaar zeer uniek, maar laat wat te wensen over doordat je met je spoken te snel over het veld heen kunt razen. Daarnaast is het soms discutabel hoe je nu door het kijkgat moet kijken. Mag je alle hoeken verkennen? Of mag je enkel voor je uit kijken? Het is niet volledig duidelijk beschreven, maar we gingen maar uit van het eerste. Spokenchaos kan gespeeld worden door volwassenen, maar is vooral geschikt voor het jongere publiek van tussen de 8 en 12 jaren oud. Mijn kleine van 4 jaar oud snapte er in ieder geval weinig van, maar dat is logisch gezien de minimale leeftijd van 8 jaar die aangeraden is. Leuk is ook dat er een spiegel is toegevoegd waarmee bepaalde spoken via de reflectie alsnog gespot kunnen worden. Spokenchaos is een prima game voor ‘n keer en kost ongeveer 20 tot 30 minuutjes om te spelen (5 rondes), ook afhankelijk van het aantal spelers en welke modus je speelt (gevorderd of basis). Echter kon het spel mij niet geheel overtuigen, grotendeels door het ontbreken van de verfijnde mechaniek die een beetje afwezig is. Een amusant genoeg spel dus, maar met iets meer verfijnde gameplay-mechanieken had er een stuk meer in gezeten.
Hoe het dan bij Stratego en Monopoly.Moet wel echt een topper zijn wil ik weer een bord spel in huis halen.