Another epic fail?
Al jaren heb ik pogingen gewaagd om van de Spider-Man franchise te houden maar welke ontwikkelaar dan ook is daar ooit in gelukt. Daar waar Batman, de Transformers en andere actiehelden van deze en de verleden tijd flink aan de weg aan het timmeren zijn, daar blijft onder andere Spider-Man nog altijd een beetje achter. De Spider-Man games worden vaak geplaagd door niet geïnspireerde gameplay componenten, een slecht verhaal, en het ontbreken van een multiplayer. Dat is ditmaal niet anders, maar…
Spider-Man: Shattered Dimensions gaat een iets andere richting op dan diens voorgangers. Het verhaal is weliswaar weer belabberd, zeg maar gerust afwezig, een multiplayer is ook wederom niet van de partij en ook de gameplay innovatie is ver te zoeken, maar deze game heeft toch iets speciaals. Om te beginnen valt dit te wijten aan het viertal characters welke speelbaar zijn. Het gaat om Amazing Spider-Man, zeg maar gerust standaard Spider-Man zoals we die kennen uit de films, Spider-Man Noir, Spider-Man 2099 uit de toekomst en Ultimate Spider-Man. En dat is nodig, reken daar maar op. Want ook deze Spider-Man is weer erg lineair en wat betreft gameplay niet al te vernieuwend, laat staan variabel. Toch weet het spel meer variatie dan ooit te brengen, en dat komt vooral door mijn grootste vriend Spider-Man Noir. Als je in de huid van dit genoemd karakter kruipt is het mogelijk om de stealthy gameplay van dit spel te ervaren. En daarmee heb je misschien ook wel direct het leukste gameplay component te horen gekregen. Het vechten is natuurlijk ook weer aanwezig, het stompen en maken van combo’s is ook weer mogelijk, maar die zorgen simpelweg niet voor het gewilde speelplezier. Het slaan, button bashen en het gespring en getrap zijn gewoonweg te standaard en saai daarvoor. Toch is Spider-Man wat betreft gameplay erg leuk voor zo nu en dan tussendoor.
Als je het verhaal niet hebt, dan kun je het ook beter weg laten, en dat is precies wat er door mijn hoofd ging in deze game. Het is de bedoeling om eindbazen te verslaan en artifcats te verzamelen voor Madame Web. En daarmee hebben we gelijk een ander pluspunt van het spel, de eindbazen. Elke Act bestaat uit diverse stages waarbij je met alle 4 de verschillende Spider-Man characters aan de gang kunt gaan. Elke stage krijgt een perfecte invulling met een nieuwe eindbaas, en dat heeft men uitstekend kleur gegeven. Het verslaan van tegenstanders als Kraven, Deadpool, Juggernaut, Carnage en The Goblin maken de levels interessanter dan dat ze eigenlijk zijn. Zij brengen dan ook vooral de variatie in de gameplay, aangezien je ze veelal meerdere malen kunt tegenkomen. Daarnaast dien je ze op verschillende manieren te benaderen, waardoor het geen simpel spring-en-slaan gevechten worden. De eindbazen zijn totaal verschillend, brengen geheel nieuwe omgevingen met zich mee, en maken de stages stuk voor stuk een beetje uniek.
Nieuwe combo’s in een handomdraai
Deze Spider-Man game wisselt dus zeer standaard zwart-wit gameplay af met geweldige boss fights, die de variatie moeten brengen. Het spel bevat ook nog enkele RPG-elementen, welke zonder twijfel een toegevoegde waarde hebben. Zo kun je nieuwe pakjes kopen, waaraan je op zich niet veel waarde zult hechten, maar kun je ook combat verbeteringen aanschaffen. Hierdoor kun je nieuwe combo’s uitvoeren, en krijg je extra skills. Verder zijn er challenges die je kunt voltooien, en kun je emblemen en rondkruipende spinnen verzamelen gedurende de levels. Shattered Dimensions bevat dus gameplay-wise zowel grootse plus- als minpunten. Het button-bashen is saai, en eenvoudig, afgewisseld door goede tussen- en eindgevechten die daarentegen wel weer zeer aantrekkelijk zijn.
Maar gelukkig kan er weer een pluspunt aan het lijstje aangevinkt worden, want grafisch is Shattered Dimensions niet minder dan imponerend. Het spel maakt gebruik van een cel-shaded look vergelijkbaar met die van bijvoorbeeld Borderlands, en dat pakt zeer goed uit. Het past niet alleen bij Spider-Man, maar zet ook die speciale, moderne tekenfilm look neer. Die leuke look is niet alleen prettig om te zien, maar is ook kwalitatief hoogstaand. Ga dus niet uit van die oude crap die we enkele jaren geleden voorgeschoteld kregen, want daar krijg je nu niet mee te maken. Zowel de filmpjes als ingame zien onze actiehelden en de omgevingen er zeer gelikt uit, en dat is eerlijk gezegd iets dat me wist te verbazen. Vooral de variatie in de omgevingen is indrukwekkend. Het ene moment ben je in de jungle, een volgend moment ben je in een donkere loods en weer ’n stage verder bevind je, je in een woestijn met de tornado als grootste opponent. Wat dat betreft heeft de ontwikkelaar haar creativiteit op een goede manier de vrije loop gelaten.
Hoewel de conversaties en de grappen lang niet altijd aanslaan, en kwalitatief misschien wat minder geweldig zijn, is Spider-Man: Shattered Dimensions een vrij aardige game geworden. Het spel zal je zeker niet uren achter elkaar aan de buis gekluisterd houden, maar is vooral leuk voor tussendoor. Als je het spel uitgespeeld hebt, wat na zo’n 10 uur wel gebeurd zal zijn, kun je de challenges nog gaan halen, maar zal het spel vooral stofhapklaar zijn. Spider-Man weet voor het eerst in ieder geval wel weer te imponeren met haar eindbazen en de gemengde approaches die de verschillende Spider-Man karakters brengen. Deze weten het spel naar een stuk hoger niveau te tillen dan in het verleden het geval was. Verder bouwend op de grafische cel-shaded look weet deze game de minpunten grotendeels goed weg te werken, waarmee dit een leuke titel zal zijn die zonder probleem en risico uit de budgetbakken gehaald kan worden. Als volwaardige game brengt het spel helaas net iets te weinig speelgenot en inhoud met zich mee.
