Met de vele shooters die er elk jaar uitkomen, is de sniper categorie waar de focus ligt op het om zeep helpen van vijanden op lange afstand erg klein. Het is dan ook zeldzaam dat we meerdere sniper games in hetzelfde jaar zien uitkomen. Begin dit jaar konden we al aan de slag met Sniper Elite 4: Italia en nu is Sniper Ghost Warrior 3 aan de beurt om te laten zien hoe een moderne sniper game eruit moet zien en spelen. De ontwikkelaar City Interactive heeft, zoals je al kunt raden, twee voorgangers afgeleverd in de serie met wisselend resultaat. Met het derde deel gaan ze groter, de ambitie is hoog en de meest recente CryEngine moet in ieder geval mooie plaatjes opleveren. Dit klinkt goed op papier, maar de ontwikkelaar heeft moeite zijn doel te raken.
Geduld is niet altijd een schone zaak
Het derde deel in the Sniper Ghost Warrior serie speelt zich voor het eerst af in een open wereld en dit heeft helaas een negatieve impact op de game voordat de speler een enkele kogel heeft afgevuurd. De laadtijden zijn namelijk belachelijk lang. Ten eerste zul je eerst de game in zijn geheel moeten downloaden in het geval dat je een digitale kopie aanschaft. Je zou verwachten dat je dan klaar bent met het volledig downloaden van de game, maar dit is echter niet het geval. Na de korte proloog zul je wederom een deel van de game moeten downloaden. Het idee hierachter is dat je zo snel mogelijk van het spel kunt genieten, maar met 15GB voor elke download, spreken we hier niet over kleine patches. Vervolgens zul je gemakkelijk vier tot vijf minuten moeten wachten voordat je eenmaal je eerste paar stappen kunt zetten in Sniper Ghost Warrior 3. Even snel een paar missies voltooien zit er dan ook niet in en dit zou nou juist de aantrekkingskracht moeten zijn van een open wereld game. Je kunt er gemakkelijk een flink aantal uren in verliezen, maar je zou ook even snel de game moeten kunnen opstarten voor een paar minuten om een enkele kleine missie te voltooien.
Sniper Ghost Warrior 3 heeft goed gekeken naar verschillende andere grote titels. De proloog had gemakkelijk een missie kunnen zijn uit Call of Duty. Jonathan North wordt samen met zijn broer op een gevaarlijke missie in Georgië gezet. Het doel is het uitschakelen en infiltreren van een basis. Maar in de ware traditie van alle andere prologen, gaat dit natuurlijk mis en wordt zijn broer gevangen genomen. Jonathan keert een flink aantal jaren later terug naar Georgië om zijn broer te vinden. Dit alles wordt met nette cutscenes in beeld gebracht en probeert de ontwikkelaar de speler een betere band te geven met onze hoofdrolspeler. De overstap naar de CryEngine zorgt ervoor dat dit alles er erg netjes uitziet. We krijgen een korte interactie te zien tussen Jonathan en zijn broer toen ze jonger waren om deze band te versterken. Het is niet iets wat we nog nooit eerder gezien hebben, maar het geeft genoeg context om vervolgens in het diepe te worden gegooid in een grote open wereld. De proloog is lineair en weet op een duidelijke manier de verschillende gameplay elementen van de game uit te leggen. Er wordt al snel duidelijk dat de speler veel vrijheid zal hebben want je kunt naast rotsen beklimmen, ook de gehele wereld verkennen in je auto om de perfecte sniper positie te vinden. De game voelt hier al snel aan als Farcry en dat is een goed teken!
De drone is het hoogtepunt
Jonathan heeft niet alleen beschikking tot een sniper geweer, maar heeft ook een lading andere gadgets, munitie en wapens. De drone is een nieuwe toevoeging en na eenmaal de drone een paar keer te hebben gebruikt, vraag je je eigenlijk af waarom de vorige delen geen drone bevatten. In een sniper game hebben we namelijk met de volgende stappen te maken; verkennen, infiltreren, doel uitschakelen en tenslotte ontsnappen. De drone zorgt ervoor dat de eerste twee stappen een stuk gemakkelijker en leuker zijn. De speler kan namelijk op elk moment een drone in de lucht gooien om de omgeving te verkennen. Alle vijanden die ruwweg in het midden van het beeld van de drone verschijnen worden gemarkeerd voor later en zo kun je ook met de drone de optimale plek vinden en hoe je daar moet geraken. Dit zorgt ervoor dat je als speler niet alleen aan het begin van de missie de drone inschakelt, maar ook tijdens de missies nog regelmatig de drone gebruikt om zo je omgeving te verkennen voor gevaren. De drone is niet volledig risicovrij. Als je te dichtbij komt van een vijand zul je ineens een volledige basis met alerte soldaten moeten infiltreren. Gelukkig is dit niet de enige gadget die je kunt meenemen. Zo kun je ook een lading verschillende geweren vinden en aanschaffen om knallend de levels onveilig te maken. Ook is het mogelijk om verschillende ammunitie aan te schaffen die het mogelijk maken om meer schade aan te richten of bepaalde onderdelen in de wereld op te blazen. Werpmessen, een boog, medkits, granaten en landmijnen behoren ook allemaal tot de mogelijkheden, en is het ook mogelijk om elk wapen van een lading extra’s te voorzien, zowel cosmetisch of het verhogen van de ammunitie capaciteit of de sterkte van de lens. Dit zorgt ervoor dat de game vol zit met content en er altijd iets is voor de speler om vrij te spelen.
De skilltree waar de speler zich kan specialiseren in drie verschillende categorieën: sniper, ghost en warrior, is redelijk compact met een 9 skills per categorie. Met elke actie die speler uitvoert, kun je extra ervaringspunten verdienen in de drie categorieën. Je kunt alleen beter worden in een categorie als je daadwerkelijk veel kills maakt in die speelstijl. Je kunt dus helaas niet jezelf verbeteren in een speelstijl waar je moeite mee hebt. In vergelijking met de wapens en gadgets, voelt dit onderdeel erg karig aan en ik had hier graag veel meer mogelijkheden gezien.
Niet altijd even duidelijk
Al deze mogelijkheden worden dan weer wel zonder enige uitleg aan de speler vrijgegeven en dit kan er al snel voor zorgen dat het redelijk overweldigend aanvoelt. De speler start namelijk in een safe house waar hij toegang heeft tot een computer voor nieuwe missies, een werkbank om nieuwe wapens te bouwen en een winkel om nieuwe wapens, ammunitie en gadgets aan te schaffen. Of bepaalde keuzes slim zijn of je zult moeten wachten met het aanschaffen van extra’s wordt niet uitgelegd, dit kan er voor kan zorgen dat je na je eerste missie ineens zonder kogels rondloopt. Het is namelijk in de open wereld erg moeilijk om aan extra wapens of kogels te komen. De verwachtte speelstijl is niet altijd even duidelijk. De game werkt het best als je het als een sniping game aanpakt, maar je kunt niet alles voltooien op een enorme afstand. Er wordt regelmatig verwacht dat je rond sluipt of gewoonweg een boel soldaten overhoop schiet. Zo kun je ook de omgeving verkennen in je Scout visie, waarmee je soms extra hints kunt vinden. Het geven van vrijheid werkt hier dus niet altijd geweldig. In een van de eerste missies verloor ik al snel een uur, doordat mijn aanpak, het uitschakelen van het doel op lange afstand, totaal niet de juiste speelstijl was. Er werd van mij verwacht een gebouw te infiltreren, diverse vijanden rambo stijl uit te schakelen om vervolgens mijn doel uit te schakelen vanaf de enige plek waar het mogelijk was. En dit was helaas niet de enige keer waar de verwachting van de speler totaal niet overeenkomt met de verwachting van de ontwikkelaar. Een ander goed voorbeeld is waarbij de omgeving een lading rode torens had, die eruitzagen alsof je ze kon beklimmen, maar helaas dit was niet het geval. Het uitschakelen van de laatste doel was alleen mogelijk als je een gebouw infiltreerde, terwijl alle andere doelwitten vanaf een enorme afstand uitgeschakeld konden worden. Kortom de game is niet altijd even duidelijk met hoe de speler de missie het beste kan aanpakken.
Dit wil niet zeggen dat de game niet mooie momenten heeft. Wanneer je eenmaal succesvol diverse vijanden weet te markeren door je drone te gebruiken en de juiste aanpak te vinden om vervolgens een handjevol vijanden zonder gezien te worden een kogel door hun hoofd heen te jagen in slow motion, voelt erg goed aan. Maar helaas weet de game dit gevoel niet vast te houden. Dit komt niet alleen door sommige vreemde ontwerpbeslissingen, maar ook door de technische afwerking. Zo is het mogelijk honderden meters naar beneden te donderden zonder schade op te lopen, kun je ineens vijanden tien meter in de lucht rondjes zien draaien en zijn er genoeg plekken waar je ineens door obstakels heen kunt lopen.
Heeft meer tijd nodig
Sniper Ghost Warrior 3 is een game met veel potentie en de beperkte mooie momenten tonen deze potentie dan ook. Maar helaas heeft de game een hoop technische fouten en mist het de afwerking die je zou verwachten van een AAA titel. De ontwikkelaar heeft aangegeven dat ze de game actief zullen steunen en zo kunnen we een hoop patches verwachten en zal er zelfs nog een multiplayer modus aan toegevoegd worden. Als de ontwikkelaar een groot gedeelte van deze schoonheidsfoutjes weet te verhelpen dan kan dit iets moois opleveren. Maar helaas vandaag is dat nog niet het geval. De game heeft meer tijd nodig en hopelijk wanneer de multiplayer aan het eind van dit jaar aan de game wordt toegevoegd, hebben we eindelijk met de game te maken die we met plezier zouden willen spelen.
