Naast de grote games komen er natuurlijk ook regelmatig kleinere games uit op platformen zoals PSN, Xbox Arcade en Steam. Een nieuwe toevoeging aan deze verzameling is Rush Bros, een 2d raceplatformer waarbij twee dj’s op zoek zijn naar de snelste weg door een level met een lekkere beat op de achtergrond. De eerste indrukken zijn goed, lekkere muziek, ziet er grappig uit en de besturing is lekker simpel gehouden. Maar na een aantal levels gaan er toch enkele dingen storen…
De strijd tussen twee broers
Rush Bros is een game die bedoeld is om even tussendoor een paar levels te spelen. De game bevat een arcade modus waarbij je alleen door de levels heen kunt sprinten of je kunt laten uitdagen door andere spelers. Je bestuurt het karakter zoals we van een platformer gewend zijn met een spring knop en als extra toevoeging een slide knop. Je kunt tegen muren plakken, hendels overhalen en diverse sleutels verzamelen. Bovendien liggen er powerups verspreid in de diverse levels waardoor het mogelijk is om sneller te gaan of een dubbele sprong uit te voeren. Er lijkt genoeg te doen zo in het eerste level, maar schijn bedriegt. Verderop in de game zien we weinig nieuws aan dit lijstje toegevoegd worden, waardoor we in al de verschillende levels te maken hebben met dezelfde mogelijkheden. De besturing is erg solide, het is niet zo lekker uitgewerkt als we van een Mario gewend zijn, maar het komt zeker in de buurt. Het belangrijkste in een platformer is toch wel het level design, de mogelijkheden blijven van het personage hetzelfde maar de uitdaging van de levels wordt langzamerhand verhoogd. En dit is dan ook het grootste struikelblok van deze game: de levels zijn ongeïnspireerd. De zagen, de obstakel blokken, hendels en zwevende platformen hebben we al duizenden keren eerder gezien. De lasers, veren en bewegende muziekelementen zorgen wel voor enige frisse elementen, maar het weet niet de flow te bereiken zoals we van bijvoorbeeld een Sonic gewend zijn.
Met 42 levels is er redelijk veel te vinden, maar als je nagaat dat een level maar een paar minuten duurt dan hebben we hier niet met heel veel content te maken. Doordat we hier met een race te maken hebben, loont het ook niet om alle hoeken van de levels te ontdekken. De levels zijn allemaal met een Neon look-and-feel aangekleed en de effecten die op het scherm getoverd worden, reageren op de muziek van de game. De muziek knalt dan ook vol uit je pc speakers en het grootste verkooppunt van deze game zijn de mogelijkheden met de muziek. De muziek die meegeleverd wordt met de game bestaan allemaal uit vlotte technonummers, maar het is ook mogelijk om je eigen nummers aan de game toe te voegen. De elementen in het spel die bewegen reageren op de muziek door bijvoorbeeld sneller of langzamer te bewegen. Dit klinkt interessant, maar in de praktijk is er helaas weinig van te merken. Ook het feit dat je een level kunt uitspelen voordat een nummer is afgelopen, zorgt ervoor dat je weinig verschil zult merken in hetzelfde level tussen de verschillende muzieknummers.
Splitscreen en multiplayer
De multiplayer zorgt ervoor dat de game iets leuker aanvoelt. De game geeft je nu meer een doel dan een snellere tijd, namelijk de ander verslaan. Ook zijn er meer power-ups te vinden die effect hebben op de andere speler, zoals het omdraaien van de besturing. Het grootste probleem hierbij is echter dat degene die voorop ligt ook veel meer kans heeft om al deze power-ups te pakken. Hierdoor zal je al snel voorop liggen terwijl de tweede speler geen kans maakt. Als je een dodelijk obstakel raakt dan betekent dit meestal dat je een mini-stukje verderop wordt teruggezet. Soms moet je helemaal opnieuw beginnen, maar dit is eerder een uitzondering. Hierdoor geeft de game minder voldoening, omdat je oneindig vaak kunt sterven zonder daar enige straf mee te krijgen behalve een klein beetje tijdverlies. De multiplayer is leuk voor een paar levels, maar het weet net niet genoeg op te vallen door iets nieuws of origineels te doen.
Rush Bros is hiermee een middelmatige game geworden. Het spel weet net niet interessant genoeg te blijven om dat gevoel van ‘nog een extra leveltje’ te geven. De muziek die is meegeleverd klinkt lekker en zorgt voor dat haastige gevoel wat je verwacht bij een race game, maar de extra mogelijkheden met de muziek komen niet goed uit de verf. Grafisch gezien is de game ok, ik had liever iets meer animaties gezien bij de dj’s omdat je hier de gehele tijd naar kijkt. De levels zijn verschillend genoeg maar lijken ook weer op elkaar door het gebruik van de neon effecten. De multiplayer is de beste mode in dit spel, maar weet wederom hier niet verder te komen dan middelmatig. In het geheel weet de game net niet genoeg te interesseren om er je kostbare tijd in te steken.
