Skate or die
Het zou je maar gebeuren. Als solo ontwikkelaar ben je bezig met het ontwikkelen van een projectje wat vervolgens wordt afgemaakt door een volledig team van ontwikkelaars die onder andere achter de OlliOlli series zitten. Rollerdrome past perfect bij het rijtje games van Roll7 ondanks dat de game een totaal andere ervaring biedt dan de eerdere games van deze studio. Rollerdrome is een 3D-game waarin veel wordt geschoten en op rolschaatsen in plaats van een skateboard wordt rond gesjeesd. De constante wil om je hoogste score te verbeteren zit er daarentegen nog steeds in.
Het is 2030, de wereld is een beetje naar de knoppen en een paar grote corporaties beheersen een groot deel van de mensheid. Matterhorn is zo een corporatie en heeft met Rollerdrome een nieuwe bloedsport bedacht om de bevolking te entertainen. Wat is Rollerdrome? In de essentie roller derby, maar dan met geweren en één persoon tegen een leger van acteurs of Motorball (van Alita Battle Angel), maar dan zonder bal. Het doel, zo veel mogelijk tricks uitvoeren en acteurs overhoop schieten om je een weg te banen naar de top van de voedselketen. Dat in een grafische stijl waarbij je altijd het gevoel hebt alsof je een stripboek aan het spelen bent. Al dat geweld ziet er dus constant redelijk simplistisch doch fantastisch uit.
Tony hawk with a gun
De game maakt al snel duidelijk dat het niet alleen gaat om een beetje schieten en wat trucjes doen. Net zoals bij bijvoorbeeld Doom Eternal (om een recente game te noemen) zitten de systemen in elkaar gewoven om een flow te creëren waar je het liefst de hele tijd in blijft hangen. Het uitvoeren van trucs (ollies, grabs, grinds en flips of een combinatie daarvan) wordt beloond met kogels en die ga je nodig hebben. Je kan gelukkig niet op je smoel gaan tijdens het uitvoeren van truc, want dat zou meteen je dood betekenen. Je wordt namelijk constant belaagd door vijanden waardoor in je element blijven uitermate belangrijk is. Vijanden geven je daarom dan ook health pickups als je ze neer hebt geschoten en het ontwijken van een inkomend schot, dat wordt gekenmerkt door een flinke lijn die van kleur veranderd, beloond je met nog meer kogels.
Waar ik naartoe wil is dat de basis van de gameplay niet zo heel complex is. Je kan prima rustig rondjes blijven skaten en van een afstand je ding doen. Alleen een paar trucjes doen is leuk om kogels te krijgen, maar dat levert je uiteindelijk niet veel anders op. Zodra het allemaal in elkaar klikt wordt het een heel ander verhaal. Levels/Arena’s zijn zo gebouwd dat je al koprollend, grind of vliegend van de ene naar de andere vijand springt om je combo actief te houden en een zo hoog mogelijke score te krijgen. Twee standaard wapens (akimbo geweren en een shotgun) hebben een lock-on functionaliteit en twee sterkere (grenade launcher en een soort sniper rifle) dien je handmatig te aimen. Levels zijn zo open mogelijk en je vliegt er met rap tempo doorheen. Ieder level heeft een tiental challenges die variëren van simpelweg een hele hoge score te krijgen tot een bepaald trucje doen bij een specifieke locatie of bijvoorbeeld een combo te maken van vijfentwintig.
Hoe ziet een potje Rollerdrome er dan uit? Je start vanuit een bepaalde locatie, skate (wat automatisch gaat zodra je beweegt) naar een groepje standaard vijanden, springt van een ramp, activeert slow-motion, blaast één vijand op met je rocket launcher, wisselt snel naar een shotgun, schiet een ander tegen de kop, tussendoor een frontflip om weer wat kogels te krijgen, ontwijkt vervolgens een sniper, wallgrind naar de volgende groep en het hele lied begint weer van voor af aan terwijl je health pickups and kogels verzameld. Als je het allemaal in ieder geval onder de knie hebt, want zo simpel is dat allemaal nog niet.
Calorieën verbranden
Rollerdrome is zweten als je het goed wilt doen. Kort een potje spelen kan, maar als je een level je eigen wilt maken dien je alles te plannen en weinig fouten te maken. Een level in één volledige combo uitspelen voelt goed. Een level perfectioneren en ook nog eens zo snel mogelijk voelt fantastisch. Een paar van de eerder genoemde challenges dien je te voltooien om levels vrij te spelen. Alleen vraag ik me persoonlijk af of men het daarbij kan laten. Zo verslavend is de gameplay namelijk en het zou me totaal niet verbazen dat de community zelf challenges gaat maken. De opties zijn gigantisch. Als enkel leaderboards jouw ding zijn, dat heeft de game uiteraard ook.
Als ik dan toch een aantal zaken dien op te merken, de afwezigheid van een echte multiplayer modus is nogal een gemiste kans. Een modus waar in je met andere strijdt om punten, zo snel mogelijk elkaar dient te verslaan, een combinatie daarvan of zelfs een soort van “tikkertje” zou een ideale afsluiter kunnen zijn om stoom af te blazen. Verder zijn de controls in het begin wat wennen, omdat ze iets zweverig aanvoelen. Daar kan de game alleen niet zo veel doen. Je hebt niet voor niets skates aan. Doodgaan is dan ook meestal volledig de schuld van je eigen gebrek aan concentratie.
Rollerdrome is zo een typische game die alleen maar beter wordt naarmate je deze langer speelt. Iedere gamer kan de game oppakken een paar rondjes skaten en wat mensen overhoop schieten. In het begin lijkt het dan ook dat de game niet zo heel veel om het lijf heeft, totdat je op de klok kijkt en het vijf uur later is. Rollerdrome doet weinig verkeerd, speelt als een droom en ik wil toch weer even proberen om die highscore te verbeteren dus ik beëindig hier de review.
Ziet er vaag uit, maar wellicht eens proberen.
Goede game zo te zien. Had ik niet verwacht.