RoboCop: Rogue City

De jaren ’80 brachten een hoop iconische filmreeksen naar het grote doek. Films zoals Rambo en The Terminator waren ongekend populair, en natuurlijk zijn er nog genoeg fans te vinden die ook interesse zouden hebben in nieuwe games hiervan. Althans, die gedachte had de Poolse ontwikkelaar Teyon ongetwijfeld bij het maken van Rambo: the video game uit 2014 en Terminator Resistance in 2019. De game van Rambo werd helaas niet al te best ontvangen met grotendeels negatieve recensies, maar met The Terminator waren de kritieken al een stuk positiever voor Teyon. Met die stijgende lijn werd het tijd voor het tot leven wekken van het volgende icoon: RoboCop. Voor de Poolse ontwikkelaar het meest ambiteuze project tot nu toe en de previews zagen er tot nu toe hoopvol uit. RoboCop: Rogue City is een first person shooter en speelt zich af na de gebeurtenissen van de film RoboCop 2. Opnieuw gaan we naar Detroit en moeten de straten schoongeveegd worden. Extra leuk: originele acteur Peter Weller leent zijn stem voor Rogue City waardoor fans op de wenken bediend worden.

Terug in de tijd

RoboCop is altijd satirisch, grappig, lomp en grof geweest, en de ontwikkelaar is niet vergeten om dit terug te laten komen in Rogue City. Het verhaal opent direct met een nieuwsuitzending, maar deze wordt onderbroken door een stel criminelen genaamd de Torch Heads. Deze bende kan je zien als een soort punkers die hun geld verdienen met het verkopen van Nuke, een zeer verslavende drugs die Detroit in zijn greep houdt. Bovendien hebben ze ook een boodschap voor een nieuwe crimineel genaamd ‘the new guy in town’, ze willen namelijk samenwerken om Detroit volledig te domineren. Wat daarna volgt is een gijzeling van het nieuwsstation en op dat moment komt RoboCop in beeld om aan die gijzeling snel een einde te maken. Samen met partner Agent Anne Lewis stap je het gebouw binnen en kan de actie beginnen. Maar al snel merk je dat hier een veel groter complot aan de gang is.

Eerst praten en dan schieten is geen regel wat is geïnstalleerd in onze cyborg/mens. Gewapend met het legendarische Auto 9 pistool loop je door het gebouw heen en knal je alles wat beweegt omver. En moet je je wapen herladen maar staat er iemand vlak voor je? Geen probleem, met een flinke vuistslag sla je diegene een aantal meter naar achter. Wat direct opvalt is de manier waarop RoboCop beweegt. Het voelt allemaal houterig aan, je kan niet bukken of springen. Dit is een cyborg met een flink pantser en zo dien je ook de gevechten aan te gaan. Het is wel wijselijk om af en toe dekking te zoeken wanneer het aantal vijanden te veel is, maar grotendeels banjer je door de verschillende ruimtes en blaas je iedereen weg. Het schieten is vrij arcady maar werkt als een trein. Dit wordt geholpen door het feit dat je levels ook behoorlijk aan gort kan schieten. Herinner je nog de lobby scène van The Matrix? In Rogue City is dat precies hetzelfde. Hout, steen, muur, bureau’s en stoelen vliegen door de levels heen en elke meter lijkt op een oorlogsgebied nadat je klaar bent in een ruimte. Bovendien is Teyon niet kinderachtig met de gore want hersens en ledematen bedekken al gauw de vloer en muren. Dit is hoe RoboCop moet zijn en dat heeft de ontwikkelaar uitstekend verwerkt in hun nieuwste game.

RoboCop: Rogue City speelt als een ouderwetse shooter maar introduceert toch een aantal elementen om een klein beetje diepgang toe te voegen. Jouw Auto 9 pistool is namelijk te upgraden waardoor de manier waarop deze schiet ook verandert. Gaandeweg zal je moederborden vinden voor het pistool die elk hun eigen voordelen hebben. Met een soort minigame dien je dan de connectoren op het moederbord met elkaar te verbinden om deze upgrades actief te maken. Daarbij dien je ook rekening te houden met de connectoren die je gebruikt, want als je een verkeerde connectie gebruikt heb je ook kans dat je minpunten krijgt in de statistieken. Doe je het goed dan worden zaken zoals de damage, reload speed en spread van de Auto 9 aanzienlijk beter. Maar op deze moederborden zitten ook een paar gouden connectoren die het wapen verder veranderen. Zo kan het zijn dat je het wapen nooit meer hoef te herladen of dat deze volautomatisch wordt. Het is leuk om hier een beetje mee te spelen, maar helaas geldt dit wel alleen voor je pistool. Het is mogelijk om andere wapens op te pakken in de levels maar deze zijn verder niet te upgraden. De hoeveelheid kogels die je kan oppakken voor deze wapens zijn ook vrij karig waardoor je al snel terug moet grijpen naar je Auto 9. Opzich niet erg, want het schieten hiermee voelt goed, maar het was beter geweest voor de variatie als je ook meer kon met andere wapens.

Gemiste kansen

Hoewel het schieten verder goed voelt zorgt de tegenstander er ook niet voor dat het lastig is om ze te raken. De AI van de tegenstander is op zijn zacht gezegd teleurstellend. Ze rennen als kippen zonder kop naar je toe zodat je ze met het grootste gemak een kopje kleiner kan maken. In de ongeveer 10 uur wat het hoofdverhaal duurt waren er misschien één of twee momenten wat ik opnieuw moest doen. Ook bossfights maakten weinig indruk waardoor het spel voor niet al te veel uitdaging zorgt. Je bent natuurlijk een sterke cyborg en het is onderdeel van de serie dat je hordes aan tegenstanders neerlegt, maar dat had niet met zulke zwakke AI gehoeven.

Een ander modern element wat toegevoegd wordt aan Rogue City is de mogelijkheid om RoboCop te upgraden. Met een aantal skill trees kan je zelf kiezen waar je je verdiende punten in kan steken. Wil je volle bak voor meer damage en meer health gaan of wil je met engineering kluizen open kunnen maken zonder dat je een code hoeft te weten? Verwacht overigens geen diepgaande systemen zoals Baldur’s Gate 3 of Starfield, het blijft vrij oppervlakkig allemaal. Maar het geeft deze ouderwetse shooter toch een beetje broodnodige diepgang.

RoboCop is een agent en schieten is dus niet het enige wat belangrijk is. Het onderzoeken van het plaats delict, het vinden van aanwijzingen en arrestaties verrichten is ook onderdeel van jouw takenpakket. Als een soort detective scan je hele ruimtes en probeer je alle puzzelstukjes bij elkaar te vinden. Jammer genoeg mist hier ook de diepgang. Hoe vet zou het zijn geweest als je als een echte speurneus zelf de aanwijzingen met elkaar moest verbinden en zo de misdaad op kan lossen? Het blijft nu alleen bij het scannen van de ruimte waar het spel zelf alle verbanden met elkaar legt. Hier had de ontwikkelaar een extra stap kunnen zetten om de broodnodige diepgang toe te voegen. Hetzelfde geldt voor de dialogen en de keuzes die je kan maken tijdens het voltooien van hoofdmissies en zijmissies. Zodra je een keuze maakt krijg je een melding over die keuze en dat je bijvoorbeeld iemand blij hebt gemaakt met je antwoord of deze juist teleurgesteld is. Maar de daadwerkelijke gevolgen van deze keuzes komen pas helemaal op het eind terug wanneer het spel al is afgelopen. Het verhaal wordt dan door middel van een aantal plaatjes afgerond met de keuzes die je hebt gemaakt in het spel. Je zal er in de gameplay dus helemaal niks van merken en dat is erg jammer.

RoboCop: Rogue City is gemaakt in de Unreal Engine 5 en dat belooft veel mooie plaatjes op je beeldscherm. Deze belofte wordt op sommige momenten waargemaakt maar soms ook totaal niet. RoboCop zelf is zeer gedetailleerd en de straten van Detroit zijn met veel details en liefde gemaakt. Het is geen open wereld maar de levels zijn opgedeeld in semi-open stukken wat je wel wat bewegingsruimte geeft. Detroit gaat gebukt onder de criminaliteit en dat is terug te zien op de straten. Overal ligt rotzooi, losse kranten waaien door de steegjes en plassen op de straat reflecteren de sirenens van de talloze politieauto’s. Maar ook de kantoren zijn met veel liefde vormgegeven. Het is dan ook jammer dat de animaties van NPC’s en vaak ook de hoofden weer van een stuk mindere kwaliteit zijn. Zoals veel ontwikkelaars geeft Teyon je ook de keuze om op Quality of Performance te spelen, waarbij je met laatstgenoemde mode de 60fps ervaring krijgt. Dit lijkt echter flink ten koste te gaan van de resolutie van het spel. Het beeld wordt een stuk waziger waardoor je veel details verliest. Het is dan ook teleurstellend dat de game moeite heeft om die 60 frames per seconde te behouden met drukkere momenten. Het is misschien oneerlijk om Teyon te vergelijken met Insomiac en hun wondertje Spider-Man 2, maar van Unreal Engine 5 verwacht je toch wel wat meer. Laten we hopen dat met een patch of twee dit grotendeels verholpen kan worden, want Rogue City kan op sommige momenten echt prachtige plaatjes op je scherm toveren.

Om de jaren ’80 terug te laten komen is muziek ook een zeer belangrijk onderdeel, en dat zit gelukkig prima. De synthesizers knallen regelmatig uit je speakers waardoor grote shoot-outs toch wat lekkerder aanvoelen. Je wordt op een gegeven moment wel hondsdol van hetzelfde punk nummer wat regelmatig terugkomt maar dat is maar een klein minpuntjes.

Weet de ontwikkelaar met RoboCop: Rogue City de game naar dezelfde legendarische hoogtes te brengen als de filmreeks? Dat helaas niet. Wel is het duidelijk dat ze nog steeds de stijgende lijn te pakken hebben. Dit is een first person shooter waarbij je letterlijk en figuurlijk weer terug in de tijd gaat. Geen moeilijke builds of classes, maar gewoon schieten. Natuurlijk is het mogelijk om je pistool te upgraden en skills te kiezen voor RoboCop, maar de essentie is grof knallen en dat doet het spel goed. Het is dan wel jammer dat andere elementen allemaal wat minder goed uitgewerkt zijn, zoals de slechte AI van de tegenstanders. Grote gemiste kansen zijn verder het detective werk, wat nu alleen bestaat uit het scannen van je omgeving, en de minimale gevolgen van je keuzes tijdens het verhaal. Als Teyon iets meer tijd had genomen om deze beter uit te werken had dit echt iets speciaals kunnen worden voor alle RoboCop fans. Grafisch gezien is het te wisselvallig om echt indruk te maken. Omgevingen zijn met veel liefde en detail gemaakt maar zaken zoals NPC’s en hun animaties vallen op in negatieve zin. De game lijkt ook op Performance mode teveel concessies te moeten doen in resolutie en details om de gewenste aantal frames te halen, en ook dat lukt niet eens altijd. Voor de fans van RoboCop is dit ongetwijfeld een must-have, misschien wel de beste RoboCop game ooit. Voor de spelers die wat minder hebben met onze mechanische held is RoboCop: Rogue City gewoon een leuke shooter die je weer even terugbrengt naar simpelere tijden, niet meer en niet minder.