Point-and-click spellen zijn tegenwoordig steeds zeldzamer, de langzame gameplay en de pure focus op alleen puzzels is niet meer het soort spel waar veel mensen nog voor warm lopen. The Walking Dead van van Skybound Games is een populaire titel gebleken maar verder is het een stervend genre. Een kleine Finse ontwikkelaar, Act Normale Games, zag echter ook wel brood in een point-and-click adventure en komt met Rauniot op de proppen. Het is intussen al bijna 5 jaar geleden sinds de officiële aankondiging maar nu is het moment dan eindelijk daar. Wij mochten alvast aan de slag om te kijken of het genre weer een beetje tot leven gewerkt kan worden.
Een wereld vol detail
Rauniot is een isometrisch post-apocalyptisch avonturen spel wat zich afspeelt in Finland. Het is het jaar 1975 en een grote natuurramp heeft voor het einde gezorgd van onze comfortabele samenleving. Er zijn oorlogen uitgebruiken, ernstige vervuling van nucleaire neerslag en om elke hoek ligt het gevaar om de hoek. Jij speelt als Aino, een vrouw die onderdeel uitmaakt van een grote gemeenschap en op zoek zijn naar schoon water, voedsel en eigenlijk alles om maar te kunnen overleven. Als speler begin je het verhaal met Aino op het moment dat zij op missie wordt gestuurd door de gemeenschap om een speciale trein te vinden die uitgerust is met nucleaire energie. Voor jou werd een vriend van jou, Toivo, al op pad gestuurd maar hij lijkt van de aardbodem verdwenen. Aan jou de taak om zowel Toivo als de trein op te sporen en terug te brengen naar de gemeenschap.
Vanaf het moment dat je Rauniot opstart zie je wel direct dat dit geen grote blockbuster is, verwacht dus ook geen tientallen uren aan gameplay. Wat wel direct opvalt is de enorme sfeer die Rauniot ademt. Het hoofdmenu is een oude computer, het is nou eenmaal 1975, met floppydisk en al. Vervolgens start je met spelen en springen de gedetailleerde omgevingen gelijk in het oog. De wereld waar je met Aino doorheen speelt is niet groot, maar wel vol met details. Een oud tankstation, verlaten huizen en wilde plantgroei zuigt je direct deze apocalyptische wereld in. De animaties van de personages zijn van een wat minder niveau maar zijn nergens storend. Wat wel storend is hoe de ontwikkelaar omgaat met dialogen. Vooral met dialogen waar Aino tegen zichzelf praat krijg je steeds een soort van cutscene, met twee grote zwarte balken boven en onder. Het haalt je op dat moment even uit het spel, maar soms is dat zelf voor één klein zinnetje. Het lijkt er een beetje op dat op deze manier Act Normal Games de duur van het spel wat wilde verlengen.
Puzzelen zonder hulp
Rauniot is dus een point-and-click avontuur en daarom is de gameplay erg simpel, net als de controls. Met je linkermuisknop loop je rond, met een dubbelklik ren je en met de rechtermuisknop krijg je een klein menu waarbij je naar het menu, je notitieboek of je inventory kan gaan. De gameplay focust zich compleet op het oplossen van puzzels en het vinden van items in de wereld om je te helpen met de puzzels. Dit waar Rauniot zowel opvalt in positieve zin en negatieve zin, want de puzzels zijn af en toe wel érg onduidelijk. Met het notitieboek worden er korte omschrijvingen gegeven van de status van jouw main quest, en de eventuele sidequests die je gaandeweg krijgt. Maar echt uitleggen of hints geven gebeurt zelden. Er waren een aantal puzzels waarbij er zo weinig werd uitgelegd dat het op een gegeven moment meer irritant dan leuk werd om erachter te komen wat de oplossing is. Daarbij helpt ook niet dat het vinden van items in de wereld ook lastig kan zijn. Zodra je iets op kan pakken en je gaat er met je muis overheen dan krijgt dat object een gele gloed om zich heen. Maar soms zitten omgevingen zo vol met detail waardoor je heel gemakkelijk over belangrijke items heen kan kijken. Je bent dus soms wel minutenlang met je muis over het scherm aan het gaan om te kijken of je niks vergeten bent. Het is leuk om zelf meer uitgedaagd te worden en te moeten denken bij puzzels, maar dit ging af en toe wel heel ver.
De puzzels zelf variëren wel behoorlijk. Van het zoeken naar een sleutel tot het omleiden van stroom om een treintje op de juiste plek te krijgen. De moeilijkheidsgraad varieert enorm, en dat is alleen maar een pluspunt. Later in het spel merk je wel dat er enkele puzzels dubbel worden gebruikt en ook dat voelt een beetje aan alsof Act Normal Games de speelduur toch nog wat wilde rekken. Over het algemeen is het niveau van de puzzels ruim voldoende, ook al begon de irritatie af en toe wel op te komen door de matige uitleg.
Zodra je items oppakt krijg je deze in je inventory. Aan jou dan de zaak om de juiste items op het juiste moment te gebruiken. Je begint met een mes en een pistool, maar al gauw krijg je een soort jerrycan, sleutels, gereedschap en noem maar op. Je dient dan zelf ook het juiste items uit te zoeken om te gebruiken. Ook hier word je hand dus niet vastgehouden maar dien je zelf na te denken. Maar ook hier is het op momenten wel erg onduidelijk wanneer je welk item moet gebruiken. Het spel geeft je wel hints maar deze zijn soms zo abstract dat je ze past begrijpt nadat het oplossen van een puzzel plots toch gelukt is.
Leuk tussendoortje
Tijdens het verhaal kom je meerdere personages tegen waar je ook diverse zijmissies van krijgt. De vorm van de dialogen vonden we niet altijd even fijn maar ook de dialogen zelf zijn niet heel sterk. Alles is Fins gesproken maar uiteraard wel Engels ondertiteld. Maar je kan zien dat de scriptschrijver niet snel uitgenodigd wordt voor Hollywood. De dialogen zijn wat saai en weinig creatief. Ook is er geen enkele vorm van verdieping van de personages of Aino waardoor het allemaal wat plat blijft. Het spel duurt ook maar een uurtje of vijf, dus heel veel tijd is daar ook niet voor. Toch had op dit vlak er wel meer ingezeten, vooral omdat de omgevingen verder zo mooi zijn.
Zoals gezegd waren we er met een uur of vijf wel doorheen en hadden we het verhaal voltooid. Rauniot heeft absoluut geen verhaal wat je lang bij zal blijven. Waar het spel zich wel in onderscheid zijn de prachtige omgevingen, de vormgeving van de menu’s en de puzzels. Het concept en de gameplay is erg simpel, maar voor een kleine 18 euro is het de moeite waard om op te pakken. Wel moeten we meenemen dat de uitleg voor de puzzels af en toe wel erg summier was waardoor je er onnodig lang over doet. Maar laat je dat zeker niet tegenhouden, Rauniot is een prettig tussendoortje!
Het tweede screenshot heeft iets weg van Fallout. Ziet er leuk en sfeervol uit. Maar ik sla deze over.