Terug naar den beginnen
Quake staat in mijn geheugen gegrift als zijnde een geweldige shooter franchise. John Carmack hield zich in den beginnen vooral bezig met Wolfenstein en DOOM maar Quake kwam daar al snel bij. De eerste titels leken veel weg te hebben van DOOM, maar met Quake III Arena kwam ik eigenlijk pas echt in aanraking met de franchise. Ik vond het een geweldige game, die vooral via LAN erg populair was. Het was in de tijd dat iedereen z’n hele rotzooi meenam in z’n auto, waarna vervolgens de hele bolide vol gestouwd was met beeldschermen en systeemkasten. Mobiel was het toen nog allemaal niet. Nu, vele jaren later, nu de infrastructuur zo goed is dat het woord LAN nog amper genoemd wordt, komt Bethesda met Quake Remaster, een verbeterde versie van de game waarmee het allemaal begon voor Quake.
Quake is een shooter, ook wel een fantasy first person shooter, het klinkt een beetje gek, als je de brute gameplay voorbij ziet komen. Het is vooral een snelle shooter, en dat kenmerkt zich zeer in deze reeks. Quake is een fast pace shooter in het eerste persoons perspectief waarin levels maar kort zijn, en beesten op zich niet eens zoveel aanwezig zijn, maar vooral krachtig zijn en irritant. De eerste levels van de standaard Quake-game zijn dan ook kort, en tellen soms slechts 2 minuten om uit te spelen. Maar wanneer je dood gaat, kun je wel weer opnieuw beginnen met het level, en dan is de game genadeloos. Het kan soms met 2 schoten al gedaan zijn, waardoor je op je hoede moet zijn en vooral veel zult moeten bewegen. Verder zijn de maps vrij klein, maar toch ook groot genoeg om je totaal verdwaald te laten raken. Doordat je allerlei kanten op kunt gaan, en soms sleutels voor gangen moet zoeken, zul je weer even moeten zoeken waar ook alweer die deur is die je kunt open maken. Ook zijn er secret area’s waarin je extra health of boosters kunt vinden, waaronder Quad Damage. Het spel bevat de standaard game en maarliefst 4 uitbreidingen, waaronder Scourge of Armagon, Dissolution of Eternity, Dimension of the Past en het nieuwe Dimension of the Machine. Het zijn allemaal uitbreidingen die zijn omgezet, al dan niet zelf heeft gemaakt. Verder zijn er ook additionele add-on’s waaronder de game Quake 64. Hoewel de levels dus zeer kort kunnen zijn, bevat het spel voor een tientje dus meer en meer dan genoeg content en uitdagingen, want makkelijk is het spel zeer zeker niet. De nieuw toegevoegde maps zijn echter een stuk grootser, en bevatten ook flink wat meer vijanden. Ze zijn nog uitdagender, waardoor je
Waar een game groot mee is geworden
Maar waar Quake vooral groot is geworden, en dan vooral Quake III Arena, is natuurlijk de multiplayer. Vet is dat er nu cross-play ondersteuning is, waarmee je dus tegen spelers op andere platformen het kunt opnemen. Ook is er matchmaking voor de online deathmatch mode en kun je ook lokaal en co-op gaan spelen. In de Deathmatch mode zijn verder AI-tegenstanders die je kunt inzetten, waarmee je dus genoeg speelplezier zult hebben en lekker die aloude, simpele multiplayer kunt herbeleven. Geen moeilijke Perks, upgrades en dergelijke, gewoon lekker knallen tot je erbij neervalt. De singleplayer en vooral ook de multiplayer draaien heerlijk. De laadtijden zijn er zo goed als niet, en de gameplay loopt als ‘n gek waardoor het kenmerk van de franchise, zeer snelle gameplay, goed overeind weet te blijven. Natuurlijk vereist de game dan ook niet al te hoge systeemeisen, doordat de graphics nog uit een bijna DOS-tijdperk stammen. Het spel kent wel enkele interessante features die in die tijd al best wel uniek waren, waaronder low gravity waardoor je high jumps kunt maken. Ook de wapens zijn van een hoog niveau, waarbij je gebruik kunt maken van grenade launchers, nailguns, een bijl en natuurlijk de shotguns. De thunderbolt is misschien nog wel de meest brute. Deze doet aardig wat damage, maar weet ook veel vijanden te raken door z’n hoge rate of fire. Daarnaast heb je in het spel ook eindbazen die je flink op de hiele zitten en erg agressief kunnen zijn.
Quake Remaster is een game die wat eenzijdig is qua gameplay. Qua controls is het allemaal zeer toegankelijk, al kun je het met bindings wat uitgebreider maken dan standaard het geval is, en grafisch ziet het er allemaal best nog wel modern uit voor deze tijd. Natuurlijk, wanneer je dicht op muren afloopt, zie je de pixels van de sprites steeds immenser worden, maar dat weerhoudt niemand er van om het spel neer te leggen. De gameplay is gewoon lekker ruw, maar wel vloeiend en zeer snel, en online is dit nog altijd een shooter die duidelijk maakt waarom deze franchise zo populair is geworden. Quake houdt niet van moeilijk doen, en kent geen RPG-elementen of perks, maar draait puur om de skills van de speler. Met een singleplayer die ongekend veel (korte) levels bevat, ben je al gauw tientallen uren bezig om alle uitdagingen succesvol af te sluiten, en het staat je vrij om simpelweg levels over te slaan als je even niet verder komt. Houd je nog altijd van die traditionele manier van aanpak zoals we die kennen van ID Software? Dan is dit gewoon een must-have in je collectie, ook op de console. Laten we hopen dat men ooit ook nog overweegt om mijn favoriet te remasteren, Quake III Arena…
Voor een goede prijs is het wel leuk om een keer door heen te gaan.Zijn spellen van voor mijn tijd.