Pepper Grinder

Game met pit

In een generatie met allerlei vuurwerk en grote titels vergeet je wel eens dat er kleinere titels zijn die je hart net zo makkelijk kan veroveren. Pepper Grinder was een erg leuke verrassing op Gamescom en had alles om in ieder geval een sleeper hit te worden in het jaar dat deze uit zou komen. Zo ver is het nu. Het is nog steeds een erg leuke verrassing en het zou zonde zijn als het geen hit wordt.

De kern van Pepper Grinder is simpel. Je speelt als Pepper. Een schipbreukeling waarvan een schat wordt gestolen. Doordat je net zo gierig bent als Wario ga je direct op pad om die schat terug te stelen. Gelukkig heb je een boor die minstens net zo groot is als jijzelf en kan die boor gebruikt worden voor allerlei platformzaken. Een nieuwe game met een unieke wijze van voortbewegen is geboren.

Meer dan een simpel verhaal is niet nodig. Net zoals een gemiddelde 2D Mario game draait het om het platformen. Dat is dan ook net zoals Mario tot in de puntjes verzorgd. Die boor wordt gebruikt om momentum te creëren in zacht materiaal, zodat je daar als het ware doorheen kan zwemmen. Met een druk op de knop graaf je je een weg door zand heen en met een andere knop geef je jezelf een boost en vlieg je als het ware van het ene stukje zand naar het andere.

Dat is de essentie van de gameplay en dat wordt flink gebruikt om zo veel mogelijk platform gerelateerde puzzels te maken. Het heeft het gevoel van Ecco the Dolphin, maar dan met de snelheid en het pixel perfecte van Celeste. Uiteraard begint het vrij eenvoudig met een paar vijanden en zandbakken die je in de weg zitten. In latere werelden wordt dit uitgebreid met een hookshot, een machinegeweer, kanonnen die functioneren als de tonnen van Donkey Kong Country, een sneeuwscooter, een mech en combinaties van dit alles om redelijk uitdagende levels te maken die toch leuk blijven om te spelen.

Geen lange grind

Pepper Grinder is zo een game die niet te veel in herhaling wilt vallen. Geen enkel level is hetzelfde en er wordt ieder kwartier wel weer een nieuw gameplay element toegevoegd. Dat zorgt er voor dat de game niet al te lang(dradig) is. Met een kleine twee uur kan je er al doorheen zijn en de 100% komt met een kleine vijf uur al in zicht. Per level zijn er vijf munten te verzamelen waarmee je een viertal bonus levels kan vrij kopen, een aantal kleurtjes voor je karakter en je hebt een stickerboek die je kan vullen met allerlei soorten objecten en vijanden. Zelf ben ik niet zo heel erg van dit soort extra content, maar er valt veel vrij te spelen als je echt alles wilt hebben.

Ieder level beschikt tevens nog over een time trial modus die je vrij speelt nadat je deze hebt uitgespeeld. Dit zijn relatief pittige tijden die je alleen maar zal verbeteren als je alle mogelijke manieren van spelen meester bent of je weet waar je stukken van een level kan afsnijden. Zelfs als je daarvoor geraakt moet worden door objecten in de omgeving. Je speelt er niets extra’s mee vrij. Het is wel een leuke retro manier om de lengte van het spel te verlengen.

Op de bazen na heb ik eigenlijk niet veel aan te merken op de gameplay. Er zijn maar vier bazen en twee daarvan hebben wat vage hitboxes en een middelmatige gimmick. De allereerste baas is bijvoorbeeld een kever die je aan de onderkant moet raken met je boor. Er hangt zand om de arena heen met een duidelijke indicatie waar je die kever moet raken met je boor. De hitbox daarvan is niet bepaald consistent. De ene keer raak je die kever met gemak en de andere keer vlieg je er door een onverklaarbare reden dwars door heen. De allerlaatste baas heeft net zo een soort probleem. Je bent dan wel al redelijk geconditioneerd aan de besturing, zodat je er wat om heen kan werken. Lukt je dat niet, dan kan je altijd nog hitpoints kopen om het je iets makkelijker te maken.

Pepper Grinder mag dan misschien wat aan de korte kant zijn. Net zoals Mega Man X en Super Mario Bros is dit echter een game die ik waarschijnlijk nog veel vaker opnieuw zal spelen. Puur om ieder level te perfectioneren. Het is een korte en krachtige platformer met een flinke snuf pit en een focus op kwaliteit in plaats van kwantiteit. In een tijd waar games alsmaar langer worden mogen we dat wel eens toejuichen.