Outriders

Onze mooie planeet Aarde staat op het punt om te vergaan, door ons eigen toedoen, en daarom heeft de mensheid een groep op pad gestuurd naar de planeet Enoch om ons ras te redden en opnieuw te beginnen. Nee, dit is geen dinsdagavond persconferentie van Mark Rutte maar het begin van People Can Fly’s nieuwe RPG looter-shooter Outriders. Eenmaal aangekomen bij Enoch na een jarenlange reis blijkt de planeet niet zo ideaal als iedereen dacht. Nadat er een kamp is opgezet en het verkennen kan beginnen volgt er al snel een serie van (natuur)rampen waardoor het nieuwe paradijs verandert in een hel. Wanneer jouw karakter zwaargewond raakt door een mysterieuze storm word deze snel ingevroren om je leven te redden. Zodra je weer wakker wordt is het zo’n 30 jaar later, heb je bijna goddelijke krachten en is de eerst zo mooie planeet verandert in een oorlogsgebied. Er zijn verschillende groeperingen ontstaan onder de overlevenden die met elkaar en de “monsters” van de planeet in gevecht zijn. Door middel van een verhaallijn van een kleine 20 uur probeer je erachter te komen wat er in die 30 jaar is gebeurd en waar jouw nieuwe krachten plotseling vandaan komen.

Specialistisch

Deze krachten zorgen er in eerste instantie voor dat je je klasse kan kiezen. Je krijgt de keuze uit in totaal 4 klasses: Devastator, Pyromancer, Technomancer en Trickster. Zoals de meeste RPG’s hebben deze klasses verschillen rollen binnen een groep. De Devastator is voornamelijk een tank, dus een karakter die in een groep de meeste schade op zich neemt om de rest te beschermen. De Pyromancer en Trickster moeten het hebben van zoveel mogelijk schade aanrichting. De Pyromancer doet dit met behulp van vuurmagie en de Trickster vertraagt tegenstanders en doet vooral schade van heel dichtbij. De Technomancer is de support klasse, die plaatst turrets en heeft als enige de skill om te healen. Want waar je normaal gesproken in RPG’s gebruik kan maken van bijvoorbeeld healing potions werkt dat in Outriders net even anders, maar hier later meer over. Wanneer je een klasse gekozen hebt krijg je de beschikking over enkele skills en kan je gaandeweg punten steken in Talents die onderverdeeld zijn in drie specialismes. Bij de Technomancer bijvoorbeeld kan je kiezen tussen Pestilence (meer schade met wapens), Tech Shaman (Healing) of Demolisher (meer schade met skills). Jammer genoeg betekenen deze Talents alleen maar dat je een attribuut van je karakter verbetert met een bepaald percentage. Je doet bijvoorbeeld 10% meer schade met een bepaald type wapen of je krijgt 15% met armor. Alleen de laatste Talent van een specialisme maakt een echt merkbaar verschil. De skills daarentegen zijn wel spectaculair. Je kan er drie geselecteerd hebben voor gebruik en elke skill doet iets anders. Als Technomancer kan je een turret neerzetten die tientallen raketten afvuurt of een cirkel van ijs maken zodat iedereen om je heen bevriest. Vooral wanneer je er steeds meer vrijspeelt kan je uiteindelijk een perfecte combinatie maken voor jouw speelstijl.

Qua verhaal en setting klinkt Outriders bijzonder interessant maar het is een gewaagde gok om hier een looter-shooter van te maken terwijl er al enkele grote titels aanwezig zijn zoals Destiny en The Division die ook nog eens wisselend succes hebben. Grappig genoeg is Outriders een mix van deze twee titels, de buitenaardse setting van Destiny en het third person cover systeem van The Division. Afgelopen februari bracht de ontwikkelaar een heuse demo uit van Outriders waar je een klein voorproefje kreeg van het eerste level. Een dapper besluit zo vlak voor het uitbrengen van het volledige spel want wanneer het spel niet aanslaat was er weinig tijd om veel te veranderen. De demo werd dan ook wisselend ontvangen, sommige vonden het fantastisch en hebben tientallen uren in de demo gestoken maar toch verreweg de meeste mensen zette hun vraagtekens bij de repetitieve gameplay en weinig spectaculaire gunplay. Ondanks de geringe tijd heeft People Can Fly de meeste feedback aangehoord en toch nog de nodige aanpassingen gemaakt waardoor bijvoorbeeld de gunplay zeker wat gewichtiger aanvoelt vergeleken met de demo. De gameplay aan de andere kant is zo goed als onveranderd gebleven en dat lijkt in het eerste uur toch wel een probleem te zijn. In principe rijd (teleporteer) je elke keer naar een nieuwe gebied, gaat daar verder met het verhaal en kan je ondertussen ook nog extra opdrachten doen. Uiteindelijk versla je de laatste baas van dat gebied en gaat vervolgens door om exact hetzelfde te doen in het volgende gebied. In het begin zit je dus constant in cover en knal je rustig alle vijanden neer. De extra opdrachten bestaan ook alleen maar uit een bepaald doelwit ombrengen of bepaalde spullen terugbrengen wat dus weinig extra variatie met zich meebrengt. Wanneer je echter rond level 15 komt (er zijn 30 levels in totaal) begint er gelukkig wel wat te veranderen in de combat.

Nuttig geweld

Zoals ik al eerder beschreef gaat het healen van jezelf op een andere manier dan wat je gewend bent bij een RPG. Even achter een muurtje schuilen en wachten tot je levensbalk weer op 100% zit of snel een potion innemen zit er bij Outriders niet in. De enige manier om levens terug te krijgen is aanvallen, aanvallen en nog eens aanvallen. Op het begin kan je dit wel van achter een muurtje doen maar hoe verder je komt hoe groter de gebieden en hoe beter de vijand op je flanken komt. Dit, in combinatie met het vrijspelen van nieuwe skills, zorgt er op een hele natuurlijke manier voor dat je steeds agressiever moet en gaat spelen. Dit resulteert in hectische gevechten waarbij je constant op het puntje van je stoel zit om de gigantische hoeveelheid aan tegenstanders te overleven. Tel daarbij nog de bossfights bij op die zeker op het eind een tactische aanpak nodig hebben en het knalt allemaal heerlijk weg. Toegegeven, de gameplay blijft repetitief en eigenlijk ben je constant hetzelfde aan het doen maar de combat voelt goed genoeg om dat grotendeels te compenseren. Toch kom je gaandeweg onderdelen tegen waarbij je je afvraagt waarom ze dit niet hebben gebruikt om wat variatie in te brengen, hoe klein ook. Je hebt bijvoorbeeld een opdracht waarbij je door middel van Russisch roulette iemand moet helpen. In plaats van er een kleine minigame van te maken hebben ze er een kort filmpje van gemaakt waarbij je alleen maar kan toekijken. En waarom hebben ze niks gedaan met de truck waarmee je tussen gebieden gaat? Het enige wat je ermee kan is een ander uiterlijk geven wat eigenlijk helemaal geen nut heeft want je doet er verder niks mee. Het zou leuk zijn geweest als ze de wereld een stuk opener hadden gemaakt en je zelf kon rijden in de truck naar de verschillende gebieden. Ook al is de wereld van Enoch niet zo open als ik graag gezien had, de verschillende gebieden zien er wel fantastisch uit. Op het begin is het allemaal nog grauw en depressief van de oorlog maar al snel begeef je je in grote ruïnes van het inheemse volk, een kleurrijk bos of een gigantische woestijn. Grafisch gezien is Outriders op dit moment één van de betere looter-shooters en dit komt niet alleen door de mooie gebieden. Het uiterlijk van betere wapens en armors, en dan voornamelijk de Legendary’s, zijn simpelweg fantastisch wat de honger naar méér loot alleen maar vergroot.

Endgame

Wanneer je de verhaallijn hebt voltooid speel je de zogenaamde Expeditions vrij. Dit kun je zien als endgame dungeons waarmee je met maximaal drie personen in een groep zo snel mogelijk bij de eindbaas moet komen en verslaan. Hoe sneller je een dungeon hebt doorlopen hoe beter je loot wordt en dit past perfect bij de snelle en agressieve combat van Outriders. In totaal zijn er 15 verschillende Expeditions met allemaal een oplopende moeilijkheidsgraad waardoor er meer dan genoeg uitdaging is voor de gamers die zijn geïnteresseerd in de endgame. Wanneer de matchmaking weer fatsoenlijk werkt in ieder geval want de release van Outriders kent de nodige problemen. De eerste paar avonden na de release lagen de servers er meerdere uren uit en nog steeds zijn er veel problemen met het automatisch zoeken van groepsleden. Ook waren er regelmatig complete crashes van het spel tijdens de laatste uren van de verhaallijn, vooral erg vervelend tijdens enkele bossfights die vrij lang waren en ik daarna helemaal opnieuw moest doen. Opvallend dat dit zoveel gebeurde op het eind want tijdens de eerste uren van het spel had ik nergens last van op wat kleine grafische bugs na.

Het is erg lastig om tot een cijfer te komen voor Outriders. Objectief gezien doet het spel he-le-maal niks nieuws, is de gameplay repetitief en voelt de manier waarop de wereld van Enoch opgebouwd is uit losse gebieden wat ouderwets aan. Maar wanneer de combat los komt en de interessante skills vrijgespeeld worden schiet het zo lekker weg dat het moeilijk is om het spel weg te leggen. Het verhaal is onderhoudend genoeg om te blijven boeien en de Expeditions bieden genoeg uitdaging om na het verhaal zoveel mogelijke vette gear bij elkaar te verzamelen. Helaas waren er de nodige problemen met de servers waardoor het spel simpelweg niet op te starten was. Wat overblijft is een degelijke looter-shooter die niet uitblinkt in gameplay maar wel heerlijk wegspeelt in een prachtig vormgegeven wereld. En misschien is dat wel gewoon genoeg.