Lang geleden! TE lang geleden!
Vroegah, toen ik nog vaak NHL op de PC speelde. Dat waren nog eens tijden! Lekker met de Boston Bruins aan de gang, geen idee waarom, maar het was mijn lievelingsteam. Het was gewoon lekker arcade wat spelen maar het draaide vooral om het beuken en vechten. Die tijden zijn tegenwoordig wel wat veranderd want tegenwoordig is NHL uitgegroeid tot een volwassen product, vooral in Amerika. Wij mochten echter ook lekker aan de gang gaan met deze realistische, doch arcade-achtige hockeygame.
Het is alweer ‘n tijdje geleden dat ik een NHL-game heb gespeeld. Ik moest de laatste review namelijk even terug zoeken en die stamt uit 2013 alweer. NHL is dan ook niet zo heel bekend in Europa en het lijkt erop dat EA Sports ook deze markt aan wilt boren. Zo nu en dan zie je de sport op Eurosport voorbij komen, maar daar blijft het ook wel redelijk bij – oh ja, ik vergeet de Olympische Spelen.
Even wennen
Als je nieuw bent met ijshockey, dan zal deze game lastig te behappen zijn voor beginners, ook al zijn er modi in het spel die voor iedereen wel bedoeld zijn. Het spel start echter op met direct de vraag of je ervaren bent of niet en past daar de moeilijkheid op aan. Daarnaast zijn er drie controller-modi, van hybride tot precision, waarbij hybride de meest toegankelijke zal zijn voor veel spelers. Echter, wil je de meeste controle over de puck, dan zijn de andere twee controller-layouts meer geschikt. Je zult merken dat dit geen game is ala FIFA die je even oppakt en leert, maar dat hier echt skill vereist is, wil je de strijd echt aan kunnen gaan met de AI. Het bewegen, het timen van hits, op het juiste moment passen en deze passes ook juist richten, het komt allemaal best wel precies. En dan heb je natuurlijk ook het schieten, wat misschien nog wel het meest uitdagende onderdeel is van de game. Maar je hebt ook aspecten als face-off’s, wat een soort van 1 vs 1 duel is om de puck waarbij de scheids dezen tussen beiden in gooit en offside waar je rekening mee moet houden. De game biedt echter mogelijkheden om dit voor je duidelijk te maken, dus maak je geen zorgen. De gameplay van het spel voelt lekker en vooral ook realistisch. Echter merkte ik vooral dat het passen en selecteren van spelers soms niet doet wat je precies verlangt. Je wilt soms net een andere selectie maken van en speler, en dat werkt lang niet altijd even soepeltjes, waardoor een counter al snel op de loer ligt. Oefening baart in deze game dan ook kunst, en vooral tijdens het ‘dribbelen’ – om het zo maar even te noemen – vergt best wel wat oefening voordat je dit goed onder de knie krijgt. Het afschermen van de puck en het creëren van ruimte is dan ook van groot belang om een fatsoenlijk schot of kans te ontwikkelen. Het was voor mij dan ook weer even wennen, maar al gauw kreeg ik de smaak weer te pakken! NHL EDGE data is toegevoegd aan de game om speler-eigenschappen beter weer te geven, zoals snelheid, schietkracht en kracht. Ten opzichte van eerdere delen is er echter qua gevoel niet heel veel veranderd en speelt het spel redelijk als vanouds.
Nieuw in dit deel zijn de verbeteringen aan FUT, ehm, ik bedoel HUT-modus. Een soort van FUT uit FIFA/EA Sports FC die is overgezet naar NHL. Dit is een modus waarin je diverse uitdagingen kunt uitvoeren en waarin je allerlei bonussen en natuurlijk ook kaarten kunt winnen met de beste spelers en accessoires. De modus is deels offline speelbaar maar bevat ook verplichte online componenten waardoor een PlayStation Network-abonnement zeker niet onhandig is. In HUT bestaat een Matchmaking-structuur genaamd Matchmaking Floors, die garandeert dat spelers niet onder hun verdiende divisie zakken binnen een seizoen. De beste spelers kwalificeren zich voor HUT Champs, het hoogtepunt van ranked play. Zoals gezegd is er ook een beloningensysteem waarbij elke elke wedstrijd meetelt en is progressie transparanter met duidelijkere niveaus. Tevens is er een offline competitie met HUT Cup Chase. Spelers kunnen daarin een volledig seizoen offline spelen, waarin ze 18 competitiewedstrijden tegen de CPU spelen voordat ze doorgaan naar een tweeronde-playoff. Wie de finale bereikt en de HUT Cup wint, verdient exclusieve seizoensbeloningen waarmee je je team natuurlijk weer flink kunt verbeteren. In plaats van de standaard leaderboards is er nu een speciale rewards track voor een stabiele en duidelijke beloningsprogressie. Elk nieuwe seizoen verschijnen nieuwe Heroes en Icons player cards die de HUT-selectie uitbreiden. Heroes zijn ook wel spelers die met memorabele prestaties een blijvende indruk hebben gemaakt, terwijl Icons de absolute legendes van de sport vertegenwoordigen. Zie het een beetje als talenten en topspelers die zich al hebben bewezen. Verder focust het spel zich nu meer op team building, waarbij je speler combinaties kunt genereren en seizoenspecifieke regels kunt uitrollen om daarmee krachtige boosts en attributen te verdienen.
Ontzettend veel modi
Deze game puilt echt uit van de game modi en zelfs EA Sports FC kan hier bijna een puntje aan zuigen. Het spel kent namelijk een onderverdeling in online en offline modes, waarbij er in totaal 14 modi zijn, en dan heb ik het nog niet over de creation mode, roster sharing en training modes. Zelfs de shootout mode benoem ik hierbij niet eens. Voor ieder is er wel wat wils, zelfs de in de handleiding genoemde arcade-fans. Zo heb je ‘Ones Now’, waarin je 1 tegen 1 (tegen nog 1) kunt spelen op een klein veldje met enkel een keeper die de puck probeert tegen te houden. Verder heb je de ‘NHL Threes’ mode, waarin je 3 tegen 3 kunt gaan spelen, en dus wat meer ruimte zult krijgen qua passing en counteren. Dit zijn iets meer arcade modi waarin je lekker tekeer kunt gaan. Verder zal ik niet alle modi uit gaan diepen, maar kun je offline ook aan de gang in de Season mode, Playoff mode, Tournament mode, de Walter Cup mode, Be a Pro mode en ga zo maar door. Online kun je aan de gang met de Hockey Ultimate Team, maar ook gewoon tegen andere spelers in standaard modi aan het werk gaan, zoals World of Chel, waarin je seasons kunt spelen. Ook NHL Threes kun je online spelen, leuk dus om lekker ‘n snel potje te spelen zonder al te veel daarbij te hoeven nadenken. Wat betreft nieuwe features is naast HUT de Be a Pro-mode licht uitgebreid met nieuwe media-toevoegingen om de feeling net wat realistischer en intenser te maken. Elke reactie die je dan ook geeft naar de media heeft invloed op zowel sociale aspecten als op je skill en daar moeten dan ook diverse keuzes gemaakt worden welke de eigenschappen van de speler daadwerkelijk veranderen qua stats. Met nieuwe gezichtsanimaties probeert de ontwikkelaar de modus daarnaast zoals gezegd wat meer emotioneel en intens te maken. Qua modi is het spel wellicht ontzettend vol gepropt, maar veel modi komen ook aardig op hetzelfde neer, alleen de opzet is wat anders. De Playoff mode, Season Mode, Tournaments, het zijn allemaal eigenlijk ‘n beetje dezelfde potjes die je speelt, maar dan net in een eigen toernooi-opzet.
Het spel ziet er verder uitstekend uit. Van user interface tot HUD, alles oogt erg realistisch en vooral ook in-game. Net als EA Sports FC laten de nodige gezichten een beetje te wensen over, maar er is ook erg veel oog voor detail. Zo zullen helmen, sticks en andere onderdelen over het ijs vliegen en kun je zelfs tegenstanders over de boarding heen beuken. Dat laatste voelt altijd lekker intens en geeft je een gevoel van voldoening op de een of andere manier. De feedback die de controller daarnaast geeft hoort ook bij die subtiele details. De soundtracks en commentaar zijn daarbij ook erg sterk. De UI kan soms een beetje Amerikaans druk overkomen, maar blijft wel vrij overzichtelijk. De achtergronden waarin spelers te zien zijn en allerlei bewegende animaties getoond worden voelen levendig aan, maar zoals gezegd: Overal zijn icoontjes, animaties, bewegingen en allerlei legenda’s te vinden, waardoor het overzicht soms ook een beetje kan verdwijnen. NHL 26 is een game voor vooral liefhebbers van ijshockey. De iets meer arcade-modi maken het spel ook toegankelijk voor beginners, maar je moet toch wel even je tanden in de game zetten om er echt van te kunnen genieten. Het schieten is niet zoals in voetbalgames simpelweg wat trappen, nee, je moet echt de triggers gebruiken en redelijk richten, maar ook bij het dribbelen en passen komt net wat meer kijken. De arcade-game van weleer is de franchise dan ook allang niet meer. Ben je echter een liefhebber, of wil je je tanden er echt in gaan zetten, dan zal dit een game zijn die elke andere game hard omver beukt.
