HELDEN MET EIGENAARDIGHEDEN.
Wellicht wat minder bekend in Europa, maar in het land van de rijzende zon en het land van het vrijheidsbeeld heeft ‘My Hero Academia’ in sneltreinvaart de harten veroverd van shonen anime fans. Vele fans van het genre zien het als één van de betere series. Niet vreemd dus dat na drie succesvolle seizoenen een game wordt uitgebracht om de vele fans van de serie de mogelijkheid te geven om met hun favoriete personage(s) het online tegen elkaar op te laten nemen.
My Hero Academia speelt zich af in een wereld waar helden de normale gang van zaken zijn. Het overgrote deel van de bevolking heeft een bepaalde quirk (speciale kracht) waardoor de één bijvoorbeeld vuur en ijs kan schieten en een ander verschrikkelijk sterk is. Een ideaal startpunt om een veelzijdige game te maken met een divers rooster aan karakters. Ontwikkelaar Byking heeft ervoor gekozen om dit concept te gieten in een arena fighter zoals Naruto Ultimate Ninja Storm. Ook niet geheel onverwacht, aangezien de serie zelf erg veel gelijkenissen heeft met Naruto en de Ultimate Ninja Storm een behoorlijk goede blauwdruk is voor het genre. Wat gameplay en spektakel betreft komt het aardig in de buurt. Echter is het wel te merken dat de singleplayer content nog behoorlijk verbeterd kan worden.
De verhaalmodus van My Hero One’s Justice dropt je na een korte introductie ergens middenin seizoen 2 van de serie. Er is geen korte samenvatting van wat er hiervoor precies gebeurd is waardoor het voor nieuwkomers wellicht een behoorlijke warboel is. De relaties tussen personages en wat de verscheidene quirks zijn wordt niet retrospectief uitgelegd. Er wordt sowieso heel erg weinig uitgelegd. Het verhaal wordt vooral verteld met behulp van panelen en statische plaatjes met erg weinig tekst tussendoor. De plaatjes zelf komen weliswaar rechtstreeks uit de anime, maar het zou behoorlijk beter zijn als er tussendoor vaker gebruik werd gemaakt van de ingame engine of zelfs fragmenten uit de serie zelf om sleutelmomenten net dat extra flair te geven. Nu lijkt het meer op een soort uitgebreide arcade modus dan een echte verhaalmodus, omdat de korte gesprekken vooral dienen als een reden om tegen elkaar te knokken.
De missie modus is wat dat betreft net iets interessanter. Met deze modus kies je een groep van 3 personages en één van de zes maps met gevechten die verschillende aanpassingen en handicaps hebben. Tijdens het ene gevecht dien je bijvoorbeeld te winnen binnen een bepaald tijdsbestek, een ander verhoogd de defensie van je tegenstander en bij weer een ander doet je tegenstander meer schade. Je personages levellen en je levensbalk wordt na een gevecht niet aangevuld. Hiervoor moet je items gebruiken. Alles wat je doet heeft aan het einde van de map weer effect op je resultaat. Deze modus vraagt net wat meer strategie, omdat je per gevecht kan kiezen met welk personage jij de strijd aangaat. De RPG-elementen zorgen er dan weer voor dat de gevechten net wat meer waarde hebben dan in de verhaalmodus.
BETREED DE ARENA.
Gevechten vinden plaats in een 3D arena waar je vrij rond in kan rennen. Ieder personage beschikt over standaard aanvallen, een counter aanval, een unblockable, een aantal speciale aanvallen en twee super aanvallen. Afhankelijk van je instellingen kan je ook twee assist karakters selecteren. De speciale aanvallen staan tijdens een gevecht overduidelijk in de spotlights om ieder karakter een unieke speelstijl te geven. Deze aanvallen bepalen ook grotendeels de strategie die je uit kan oefenen, omdat vrijwel alle personages zo hun sterke en zwakke kanten hebben. Eén personage heeft bijvoorbeeld een aanval om een tegenspeler van een afstand te stunlocken om zo dichterbij te komen. Een ander kan zijn ijsprojectielen gebruiken om mensen te bevriezen, zodat je direct een uitgewerkte combo kan uitvoeren. Het zijn vooral de wat onconventionele personages die het vechtsysteem leuk maken. Vooral in uitgebreide (automatische) combo’s vliegen de kleuren, explosies en het spektakel je om de oren. Ik zelf ben behoorlijk fan van Fumikago Tokoyami. Zijn quirk is een soort duistere schaduw die voor jou aanvalt. Deze kan je zowel verdedigend als aanvallen inzetten, zodat je vrijwel ieder situatie op een andere manier kan benaderen.
Graag zou ik willen zeggen dat het spektakel ook vaak voorkomt. De A.I. gestuurde tegenstanders zijn echter helaas nogal simplistisch en gebruiken op een enkele keer na eigenlijk alleen maar een klein setje aan standaard aanvallen of springen constant rond. Zoekend naar die opening die je bijna nooit creëert. Het wordt daardoor al snel een achtervolging op de grond en in de lucht dan een echt spectaculair gevecht. Erg zonde is ook dat de online-modus praktisch geen of behoorlijk weinig spelers telt. Vind je dan bij toeval een match dan kan je wel rekenen op een behoorlijk stabiele verbinding. De lokale multiplayer is wat dat betreft een goede tweede optie. Mocht je daar de mogelijkheid voor hebben. Deze is behoorlijk uitgebreid en geeft je alle opties die je maar kan verzinnen in een fighter.
Er valt zeker plezier te beleven met deze titel. De vraag is echter of je de mogelijkheid hebt om met een tweede persoon te spelen en of je genoegen neemt met een online modus die niet echt bevolkt is De singleplayer is namelijk nogal schaars en wat er is is niet behoorlijk lang of interessant. Daarentegen zorgt de veelzijdigheid van personages wel voor een behoorlijk gevarieerd vechtsysteem waarbij je uren bezig kan zijn om een effectieve strategie voor ieder karakter te maken. Voor de fans van de serie zeker een aanrader. Voor de mensen die er niet bekend mee zijn is het de vraag of je tijd wilt steken in een nieuwe 3D arena figher of dat je het lekker bij Xenoverse en Ultimate Ninja Storm wilt houden. Degelijke eerste poging en laten we het hopen dat de verhaalmodus bij de tweede net wat meer aandacht krijgt.
