TIME SHENANIGANS
Het is ondertussen alweer ruim een jaar geleden dat ‘Mortal Kombat XI’ uit is gekomen. Een spel dat, ondanks de ijzersterke gameplay, niet echt voor grote verschuivingen heeft gezorgd in de gamewereld. Een aantal updates en extra personages hebben ervoor gezorgd dat het spel alleen maar beter is geworden. Zelfs de ongebalanceerde en frustrerende ‘Towers of time’ zijn voortaan een stuk beter te verteren dankzij alle kleine updates. ‘Mortal Kombat XI: Aftermath’ is de eerste echt grote update sinds release. Iets wat ook wel aan de prijs is te zien. Drie nieuwe personages, een aantal extra chapters in het verhaal en een berg aan nieuwe cosmetische items. Dat is wat deze expansion officieel te bieden heeft aan nieuwe content.
Afijn, het verhaal van Aftermath start direct na het einde van het “gewone” spel. Fire God Liu Kang heeft Kronika verslagen en wilt de volledige tijdlijn opnieuw herschrijven. Allemaal koek-en-ei, totdat Fujin, Nightwolf en ieders favoriete zielzuigende Shang Tsung als een stel party crashers het feestje komen verpesten. Het herschrijven van de tijdlijn zonder de kroon van Kronika zou iedereen verdoemen en meer kapot maken dan je lief is. Shang Tsung vertrouwen we natuurlijk niet. Iets wat Raiden ook maar al te graag duidelijk maakt. Fujin en Nightwolf daarentegen? Die zijn iets beter te vertrouwen. Het idee is dat men terug in de tijd gaat om de kroon te bemachtigen om zonder risico de tijdlijn aan te passen. Dus gaan Shang Tsung, Fujin en Nightwolf op pad, rekruteren ze tussendoor een andere publieksfavoriet uit het kamp van de meest gewelddadige schurken van Outworld en ga jij als speler een aantal chapters van het hoofdverhaal opnieuw spelen, maar dan met andere personages en een lichte twist.
Hoofdattractie van het nieuw stukje verhaal is ongetwijfeld Shang Tsung. Gespeeld door niemand minder dan Cary-Hiroyuki Tagawa. Mocht die naam je niets zeggen, dat is dezelfde acteur die Shang Tsung speelde in die ene fantastische Mortal Kombat film uit 1995. Het resultaat is geweldig. Van de kleine geniepige glimlachjes tot de excuses waarom ze hem juist wel zouden moeten vertrouwen. Het is allemaal zo goed geacteerd dat je het bijna zelf zou geloven. Zijn maniertjes alleen al geven je bijna een reden om het verhaal van Aftermath te spelen. Het is dan ook jammer dat het niet langer duurt, want na iets meer dan twee uur zit je alweer naar de credits te kijken. Het zijn dan wel twee erg goede uren.
LEWIS!
Buiten het nieuw stukje verhaal zijn er dan de drie personages. De eerder genoemde Fujin de windgod en tevens broer van Raiden. Fujin heeft een wat complexe moveset waar behoorlijk wat timing aan te pas komt. Het zou niet verassend zijn, maar zijn windkrachten geven je de optie om het gevecht en je tegenstander letterlijk te controleren. Een aantal van zijn aanvallen zijn bedoeld om niet alleen jezelf, maar ook de ander te verplaatsen. Hij is erg lastig om snel onder de knie te krijgen. Zodra je dat echter hebt kan je nogal wat schade aanrichten in een korte periode.
Sheeva is een grappler met idioot veel potentie op de korte afstand. Uiteraard met die bekende reuzensprong waar ze menig arcadehal al eerder mee teisterde sinds ‘Mortal Kombat 3.’ Nu het perfecte middel om snel in de buurt te komen voor een combo.
In een lange lijn van gastkarakters is de originele Robocop de nieuwste in de reeks. En, ja, dat is Peter Weller onder al die digitale make-up. Na ‘The Terminator’ een logische toevoeging natuurlijk. Ware het niet dat het een beetje zonde is dat ‘Robocop’ een wat saai personage is om mee te spelen. Praktisch al zijn speciale aanvallen zijn bedoeld om je tegenstander op afstand te houden met explosies en vuurwapens. Het past wel bij het personage. Het zorgt alleen voor een saaie speelstijl. Kan je wel aanraden om meerdere malen met Robocop tegen The Terminator te vechten. De one-liners zijn namelijk hilarisch.
Verder dan hetgeen wat hierboven is beschreven is er tegelijkertijd met de expansion een patch uitgekomen met aardig wat nieuwe content. Een aantal nieuwe stages, stage fatalities en friendships zijn de meeste noemenswaardige toevoegingen. Deze zijn geen onderdeel van de expansion en zijn direct beschikbaar voor iedereen.
‘Mortal Kombat XI: Aftermath’ is een goede expansion geworden die een goede game nog beter maakt. Het zit hem hier niet zo zeer in wat die te bieden heeft. Het prijsmodel is hier het grootste probleem. Nieuwkomers hebben niets te klagen. Die kunnen €60 neerleggen en krijgen het volledige spel inclusief Aftermath. Mensen die het basisspel al hebben inclusief alle DLC betalen daarentegen €40. Wat simpelweg veel te duur is voor een klein beetje nieuw verhaal en een drietal personages. Aanraden wordt dan nogal lastig, Al helemaal als je mogelijk ook nog eens niet geïnteresseerd bent in het verhaal. Desalniettemin lijkt ‘Mortal Kombat XI’ nu de fighter te worden waar vrijwel iedereen zich mee kan vermaken.
