Nostalgie ten top
Als ik terugdenk aan de eerste keer dat ik een fighting game speelde moet dit wel Mortal Kombat zijn geweest in de jaren 90. Welk deel en waarop we het speelden kan ik me niet meer voor de geest halen, maar telkens door een vriend met Reptile verslagen te worden kan ik me nog goed herinneren. Het is daarom extra jammer dat dit karakter niet in het spel zit. De serie is één van de langstlopende vechtseries en komt nu uit met de Ultimate versie van hun laatste game, Mortal Kombat 11 Ultimate. In het nieuwe millennium kon je niet om Mortal Kombat heen, elk jaar verscheen er wel een titel op een of ander platform. Helaas lieten de verkopen te wensen over en werd de door Midway opgezette franchise opgepakt door Warner Bros en omgetoverd tot Netherrealm studio’s. Een reboot bleek succesvol en nu kunnen we om de 4 jaar genieten van een nieuwe game. Waar de basis voor de nieuwe games is gelegd met de reboot worden er telkens kleine aanpassingen en verbeteringen gedaan.
Wat Mortal Kombat uitzonderlijk maakt tussen het scala aan fighting games zijn het verhaal en de gore. Dat wil niet zeggen dat het geen goede fighting game is maar dit zijn toch wel zaken die je niet vaak terugziet bij de concurrentie. Bij deel 11 hebben ze een verhaal waar je in ongeveer 6 uur doorheen kunt spelen, Netherrealm heeft slim gebruik gemaakt van een verhaallijn waar tijdsprongen gemaakt kunnen worden waardoor de mogelijkheden van gevechten eindeloos zijn. Het draait om Kronika, de beheerder van de tijd. Ze heeft een confrontatie met Raiden die geen respect toont voor de tijdlijnen, de oplossing, de tijdlijn wissen en een nieuwe beginnen zonder Raiden. Het gaat wat ver maar zorgt ervoor dat karakters tegen jonge en oude versies van zichzelf kunnen vechten en vice versa. Niet het meest originele maar het werkt, in combinatie met de over de top cut scenes heb ik me er goed mee vermaakt en is het een leuke introductie. Nadat je het verhaal hebt uitgespeeld heb je pas het topje van de content ijsberg gedaan en kun je je storten in modi als Versus, Arcade en Online.
Over content gesproken te hebben; Ze hebben alle content die er in de tussentijd is uitgekomen in deze versie gestopt en je hebt maar liefst 37 karakters om mee te vechten. De laatste update bestaat uit een favoriet uit de serie, Mileena, en ook John Rambo, welke Sylvester Stallone helemaal heeft ingesproken. Bijna alle karakters van voorgaande delen zitten erin, alleen is het gemis van Reptile natuurlijk enorm. Het vechten zelf is een evolutie van voorgaande delen. Het is wat meer verfijnd en her en der kleine aanpassingen. Een van de verschillen met voorgaande delen is dat er nu een energiebalk is voor aanvallen en verdedigen in plaats van een gedeelde balk. Dit zorgt ervoor dat er nu iets meer gebruik gemaakt kan worden van aanvallen. Het is minder afwachtend, waar je in vorige delen moest zorgen dat je niet te veel energie gebruikt met aanvallen kun je nu gewoon de hele balk gebruiken en dan rustig verdedigen tot de balk weer gevuld is. Je moet nog steeds wel afwachtend vechten maar je hoeft je geen zorgen te maken dat je energie op raakt. Dit zorgt ervoor dat beginners makkelijker in kunnen stappen in dit deel, het fighting game genre is niet het makkelijkste om in te stappen en ik vind dat het spel hierdoor leuker wordt.
De X-Ray aanvallen maken ook weer hun opwachting in dit deel, hoewel ze anders werken. Nu kunnen deze aanvallen alleen gedaan worden na een aantal aanvallen en is het meer een final blow na een combo. Dit zorgt weer voor spectaculaire beelden waar je botten gebroken ziet worden. Maar na de zoveelste Mortal Kombat of Sniper Elite waar je dit soort beelden ziet ben ik er zelf wel klaar mee en is de shock factor die het initieel leuk maakte wel weg. Als laatste is er de Fatal blow, wanneer je een flink pak slaag krijgt en je gezondheid zakt onder de 30% kun je eenmaal per gevecht een aanval doen die een vijand meteen flink wat schade toereikt. Het vechten is allemaal een tandje trager geworden, vooral met karakters als John Rambo en de Terminator merk je dat wel, maar het is ook passend bij deze oude knakkers. Het vechten is makkelijker te volgen, het combo systeem is makkelijker waar je geen ellelange combinaties hoeft te maken, alles om het wat toegankelijker te maken.
Bloederig
Toen ik op voorbereiding van de game de trailers zag kon ik de lach al niet van mijn gezicht toveren. Ik ben in de veronderstelling dat de ontwikkelaars ‘Raining Blood’ van Slayer op repeat hadden tijdens het creëren van dit spel. Zoveel bloed en gore die om je oren vliegen, je moet ervan houden. Dit is natuurlijk wel een selling point van Mortal Kombat, het is een combinatie van de foute actiefilms van vroeger waarvan de film Mortal Kombat er ook een is en een uitstekende fighting game. De fatalities zijn er ook en ze zijn nog extremer dan voorheen wat een voldoening geeft en een goede lach. De toevoeging die gemaakt is in een update zijn de stage fatalities waarbij gebruik gemaakt wordt van de omgeving om iemand om te brengen. Dit zijn er helaas niet heel veel maar doordat de gewone fatalities al uitstekend zijn is dit geen probleem. En helemaal de friendship fatalities zijn een leuke afwisseling waar geen bloed aan te pas komt.
Maar is dan alles geweldig, helaas niet. Naast het verhaal en de multiplayer heb je ook nog de arcade modus. Deze modus bestaat uit twee elementen, Towers of Time en de Krypt. Origineel waren de Towers of Time zo ongebalanceerd en moeilijk dat het enorm veel frustratie opwekte en het zonder boosters die je met microtransacties of spelen kunt behalen niet te doen was. Netherrealm heeft deze snel na de originele release aangepakt en de moeilijkheidsgraad flink omlaag getrokken. In de huidige staat is het een aardige modus en je wordt niet afgeslacht maar het blijft nog wel een flinke grind om verder te komen. Je stopt niet uit frustratie ditmaal maar uit verveling.
De krypte is een schatkamer met vele kisten waarin je skins, brutalities, gear, konsumables en meer kunt vinden. De kisten kun je openen door Koins, Hearts en Soul fragmenten te spenderen. In de krypte wordt niet gevochten maar er zijn vallen, meer dan het schrikeffect is er niet van. Het hele doel is dus grinden voor de resources in de andere game modi zodat je in de krypte meer kisten kunt open maken. De inhoud van de kisten voegt niet heel veel toe en alleen de meest diehard spelers van Mortal Kombat zullen dit doorzetten voor alle skins in de game.
Uiteindelijk is dit de ultieme versie van Mortal Kombat 11. Het is volgepakt met content en er zijn heel leuke karakters van buiten de serie toegevoegd wat ik zeer kan waarderen. Het verhaal is voor een fighting game uitstekend in orde en het ziet er prachtig uit op de nextgen consoles, in dit geval de PlayStation 5. Het enige wat mij enigszins zou tegenhouden is de balans in de Tower of Time waar je toch de meeste tijd zal spenderen als je niet online speelt. Ze zijn niet meer enorm frustrerend als in voorgaande delen waardoor het wel te behappen is. Maar het is wel een flink grindfest om verder te komen. Wil je een fighting game waarin je wel enorm veel tijd in kunt steken en wat in mijn optiek de bruutste actie laat zien? Dan kun je niet om de ultimate versie heen.
Best benieuwd daar. In mijn jeugd speelde ik al MK. Toch maar eens kijken naar de PS5..