Open wereld
Na de Lord of the Rings films zijn er een flink aantal games uitgebracht die wilden meeliften op het succes van de films. Echter zijn er maar een aantal van die echt de moeite waard waren. Daarom was het ook zo verrassend dat in 2014 Shadow of Mordor uitkwam en een grote hit bleek. Qua lore leek het in de verste verte niet op de bekende film en boekenreeks en dat is aan de ene kant wel een verademing. Het is voor een fan van de serie al een genot om bekende personages zoals Smeagol en de Witch King tegen te komen, laat staan om rond te lopen in de gevarieerde gebieden die Shadow of War je voorschotelt.
In deze sequel stap je weer in de huid van Talion en Celebrimbor om Mordor flink uit te dunnen. De twee hoofdpersonages hebben een eigen Ring of Power gemaakt die je speciale powers geeft, echter ben je die eigenlijk vrijwel meteen weer kwijt aan Shelob, de reusachtige spin die in de films ook aanwezig was. Maar zoals ik al zei doet de ontwikkelstudio Monolith geheel zijn eigen ding met de lore en heeft van Shelob een wulpse dame gemaakt met een wel erg uitdagende garderobe. Hiermee begint je avontuur in deze nieuwe open wereld game.
En een open wereld game is het, de gebieden en steden zijn weer behoorlijk groot om doorheen te rennen om het verhaal tot een goed einde te brengen. Om die grote gebieden interessant te maken heeft Monolith ze helemaal volgegooid met de welbekende collectibles en sidequests. En hier kom ik al meteen bij mijn eerste grote kritiekpunt. Alles wat niet met de story missies te maken heeft is al honderd keer eerder gedaan in open wereld spellen. Er zijn weer artifacten te verzamelen, je kunt bepaalde tekens op muren vinden en na een x-aantal gevonden te hebben per gebied krijg je een reward. En helaas maar waar, de welbekende torens zijn er weer die je bijvoorbeeld ook in Assassin’s Creed tegen kwam en ook in Far Cry. Het voelt allemaal ontzettend “been there done that” aan en dat is erg jammer. De Story missies daarentegen zijn wel interessant dus tijdens Act 1 heb ik me daar vooral op gestort.
Na Act 1 snel doorlopen te hebben krijg je (sorry kleine spoiler) je eigen Ring of Power weer terug en kan je de verschillende tegenstanders gaan domineren en je eigen leger gaan opbouwen. En vanaf dat moment begint het spel echt interessant te worden. In 2014 maakte Shadow of Mordor vooral furore met zijn Nemesis systeem. Kort gezegd is dat een systeem waarin het leger van Orcs verschillende rangen hebben, van Captains tot aan Warchiefs. Als je tijdens je avonturen zo’n Orc tegenkwam met zijn eigen naam kreeg je een moeilijk gevecht voorgeschoteld. Als je dat gevecht won dan verdween je tegenstander uit het leger en kon je verder gaan met de andere Captains. Verloor je echter zo’n duel werd je tegenstander gepromoveerd binnen het leger. Het mooiste was nog dat hij jou onthoudt en wanneer je elkaar de volgende keer tegenkomt ook een opmerking naar je hoofd krijgt gesmeten hoe je de vorige keer verslagen bent. Op deze manier leken duels met bepaalde Captains echt persoonlijk te worden, waardoor je zo ontzettend graag de tweede of zelfs derde keer zijn hoofd eraf wilt hakken.
In Shadow of War hebben ze uiteraard dit systeem weer erbij gepakt en behoorlijk uitgebreid. In Act 2 moet je beginnen om je eigen leger op te bouwen en dit kan je doen door de Captains te domineren waardoor zij voor jou gaan vechten. En het is niet alleen simpel elke Captain die je tegenkomt overnemen tot er geen meer over is om over te nemen. Naast de Captains heb je dus ook Warchiefs, die staan nog verder op de ladder van de hiërarchie. Elke Warchief heeft één of twee bodyguards aangewezen om hem te beschermen mocht hij aangevallen worden. Kom jij erachter wie zijn bodyguards zijn en domineer jij deze bodyguards dan zullen deze de Warchief tijdens het gevecht verraden en bij jou voegen. Zoals je al merkt geeft dit systeem je zoveel mogelijkheden om de game te spelen waardoor het interessant blijft.
Beman je eigen fort
Een andere uitbreiding is het kunnen aanvallen en zelf beheren van een eigen fort. Hoe meer Captains je aansluiten bij je leger hoe meer forten je kunt aanvallen en bemannen. Op het begin heb je nog geen eigen fort en moet je met je leger het eerste fort aanvallen. Je kiest de Captains uit waarmee je wilt aanvallen en geeft ze waar nodig upgrades mee. DIt houdt in dat je bijvoorbeeld extra troepen krijgt of juist speciale troepen met grote schilden of kruisbogen. Het gevoel dat je krijgt wanneer je met je leger op zo’n fort af rent is geweldig en zal ook nooit gaan vervelen. Heb je eenmaal het fort overgenomen dan kies jij wie Warchieft wordt en welke Captains er achter blijven om het fort te bewaken, want je kan ook worden aangevallen. Je kunt het fort ook nog verschillende upgrades geven zoals sterkere muren. Het is een uitstekende toevoeging op het al goede Nemesis systeem.
Hoewel ik erg positief ben over het Nemesis-systeem en het eigen leger bouwen zijn er toch ook veel negatieve punten waar ik mee zit. Ik had het al over de standaard open wereld aspecten zoals de torens en de collectibles, maar ook mis ik een hoop in het combat systeem en het verhaal. De combat bestaat eigenlijk bijna alleen uit vierkantje drukken en wanneer het kan counteren met driehoekje. In de loop van de tijd krijg je nog wel wat enkele skills erbij maar grotendeels ben je op vierkantje of driehoekje aan het klikken en dat begint al snel te vervelen. Ook het verhaal is eigenlijk geen reden om deze game aan te schaffen. Ik moet eerlijk bekennen dat het nog steeds niet helemaal duidelijk is wat er nou precies afspeelt in de story behalve dat je het opneemt tegen Sauron en de Ringwraiths.
Grafisch gezien is het allemaal ook niet hoogstaand. Als je bijvoorbeeld kijkt naar Uncharted of Horizon dan weet je dat de PS4 mooiere beelden op je tv kan toveren dan wat Shadow of War laat zien. De gebieden waar je in speelt zijn gevarieerd en sfeervol maar maken geen enkele keer echt indruk. De animaties van Talion zijn ook niet om over naar huis te schrijven. Op een gegeven moment moet je gevangen soldaten losmaken van een paal met je mes, maar als je er niet helemaal perfect achter staat dan is Talion gewoon ergens in de lucht aan het snijden en is de soldaat opeens los. Tot slot wil ik de AI nog benoemen. Aan de ene kant is die indrukwekkend want Captains passen zich tijdens een gevecht aan aan jouw vechtstijl. Ben jij bijvoorbeeld de hele tijd over hem heen aan het springen dan leert hij dat en slaat hij je vervolgens uit de lucht. Maar de AI van de ‘gewone’ Orcs is bedroevend. Ze reageren niet als je letterlijk naast ze een andere Orc een mes het hoofd in jaagt en zien je op wonderbaarlijke wijze niet aankomen sluipen terwijl je gewoon in hun gezichtsveld staat.
Met de gameplay van Shadow of War zit het goed en het Nemesis-systeem is briljant maar de (deels) slechte AI, het zwakke verhaal en het ‘been there done that’ gevoel dat je krijgt van de torens en collectibles geven mij toch een zure nasmaak. Dat is dan ook erg jammer want een vermakelijke game is het zeker, het had alleen zoveel meer kunnen zijn.
