Mario Slam Basketball is een basketbal game die zich afspeelt in de vrolijke wereld van Mario. Net als een aantal andere titels (ik noem Mario Tennis, Golf, etc.) komt dit spel in eerste instantie over als een uitgemolke Mario product. Als je een beetje geïnformeerd bent met het woord ‘’uitmelken’’ dan weet je waarschijnlijk dat ik hiermee bedoel dat dit alweer de zoveelste game is waarin Mario de hoofdrol speelt. Dit hoeft natuurlijk niet een negatief punt te zijn van het spel, want haast alle Mario games zitten bomvol leuke dingen om te doen.
Deze nieuwe Mario titel had toen ik hem voor het eerst zag ook veel potentie in zich, op de Gameplay ’06 was hij ook al te bespelen en ik had tot nu toe een goede indruk van het spel. Als je denkt aan Mario denk je natuurlijk ook aan Nintendo. Bij dit deel echter niet. Square-Enix, onder andere verantwoordelijk voor de Final Fantasy serie neemt de touwtjes in handen en heeft de mogelijkheid gekregen om deze game te maken. Een grove fout, of een wijze beslissing? Let’s find out.
Elke sleutel tot een goede Mario game is fun en aanpassing. Je speelt dus in Mario Slam Basketball niet alleen volgens de originele basketbalregels. Er zijn namelijk ook heel wat nieuwe regels en dingetjes toegepast zodat het spel lekker Mario-achtig aanvoelt. Het grootste verschil zit hem in de puntentelling. Je krijgt niet afhankelijk van hoever je staat een aantal punten (zo heb je bijvoorbeeld normaal één, twee, en drie punters), maar je krijgt meer of minder punten door een bepaald shot dat je uitvoert door combinaties van knoppen te gebruiken. Ook telt het aantal muntjes dat je bij je draagt mee. Je kunt nu ook als je over de bekende Mario-vraagtekens dribbelt, wat in deze game tegels zijn op het speelveld, een item krijgen zoals een groene Koopa-shell. Deze kun je vervolgens naar een tegenstander gooien waarna deze voor een tijdje K.O op de grond zal liggen, en zo heb je er natuurlijk veel meer. Zo had ik bijvoorbeeld een keer een gouden ster. Ik word nu onkwetsbaar en kan zo door rennen naar de baskets zonder het risico dat de bal word afgepakt. De baskets verschillen overigens ook per speelveld van elkaar. Zo heb je standaard baskets, maar ook vreemde baskets zoals een grote bloem die de basketbal opvreet in plaats van dat hij door een net gaat, ook heb je baskets met speciale features zoals muntjes die er als het ware uitspuiten.
De emmer vol met vernieuwing raakt ook nooit op bij Nintendo!
Iets wat eigenlijk dit spel domineert zijn de munten die je tijdens het spelen van een match kunt verzamelen. Je kunt namelijk als je over de vraagteken tegels loopt in plaats van items of power-ups ook muntjes krijgen (deze krijg je ongeveer zeven van de tien keer dat je over een tegel heenloopt). Wat deze muntjes doen? Tja, ze verhogen je score als je een punt maakt, waardoor je dus eigenlijk het hele spel kunt domineren als je goed bent in het verzamelen van deze muntjes.
De gameplay van het spel is zoals bij elke Mario game weer deelsverslavend, zo zitten er echt hele toffe dingen in die je uren bezig houden, maar er zitten ook weer van die dingen in waarbij je jezelf afvraagt waarom ze die erin hebben gedaan. Zo vind ik het spelen van de game in de normale modi heel erg tof, maar als je dan bijvoorbeeld doorgaat naar een speciale modus waarin je alleen maar muntjes moet verzamelen heb ik het al weer gauw gezien. Iets wat daarentegen wel vaker terug zal komen is de multiplayer modus. Je kunt hierin standaard matches spelen of een van de vele speciale speelvelden waarbij coin-challenges centraal staan. Er zit echter wel een groot minpunt in de multiplayer modus. Je kunt hem namelijk niet via Wi-Fi online bespelen, en de bekende Single-card play mogelijkheid waardoor je met één DS met al je vrienden aan de slag kunt, zit er ook niet in. Ik zie dit wel als een groot minpunt want de meeste Mario games zijn wel vaak wat meer multiplayer gericht. Alles in die richting is dan ook vaak goed verzorgd. Wat de houdbaarheid van deze game betreft gaat hij dus wel iets minder lang mee, wat erg jammer is.
Het besturen van je personage kan frustrerend zijn.
De besturing in Mario Slam Basketball is eigenlijk precies zoals ik het verwacht had. Je bestuurt je personage merendeels met het touch screen, en de enige knoppen die er bij te pas komen zijn de vriespuntdruktoetsen en de L knop. Het passen van de bal gaat doormiddel van het touch screen. Je moet een lijn trekken naar een medespeler op het touch screen en dan wordt de bal richting die kant gegooid. Ook kun je met het touch screen speciale schoten maken, en als je dicht bij een basket staat kun je ook dunken (wat ook weer extra punten oplevert). De besturing vind ik het meest vergelijkbaar met die van Metroid: Prime Hunters. Het beste is dan ook om de DS gewoon op een vast voorwerp te leggen en dan te gaan spelen anders zul je na een half uurtje ongetwijfeld last krijgen van je vingers en/of handen. Ondanks de tips die ik net gaf kan het soms toch nog érg frustrerend zijn als je gewoon op de bank zit. Ik probeer om gewoon te spelen maar door de houding die ik dan heb gaat het na een tijdje echt pijn doen aan mijn vingers. Aan de besturing kon dus naar mijn weten nog het een en ander gedaan worden. Als je eenmaal over de besturing heen bent, en dan na een uurtje spelen op de graphics let, dan valt het een en het ander je wel op. Ik vind de graphics namelijk haast identiek aan de graphics van Mario Kart DS met hier en daar wat opgepoetste punten. Niet dat deze graphics niets betekenen natuurlijk, integendeel juist. Want Mario Slam Basketball is voor DS titel echt mooi te noemen. De personage’s zien er goed uit. Ook speciale lichteffecten hebben wel iets dat sfeerbepalend is voor de titel.
Mario Slam Basketball is zowel op Singleplayer als Multiplayer gebied gewoon netjes. Al biedt de Singleplayer niet zoveel als je zou verwachten, het voegt toch wel wat waarde toe aan het spel door de vele teams waartegen je moet basketballen. De Multiplayer stelt helaas teleur door het missende Wi-Fi en toch ook wel de Single-card play mogelijkheid, maar om gewoon samen met je vriend een wedstrijdje te gaan ballen zou je dit spel zeker wel in huis mogen halen. De eerste paar minuten kan de besturing wat stroef overkomen, maar als je hier eenmaal doorheen bent staat je een goede game te wachten. Als je Mario Slam Basketball haalt omdat je gewoon een Mario fan bent, of van basketbal met een twist houdt, blijft hij zeker nog dagen, zo niet weken in je DS zitten. Petje af Square-Enix!
