Het co-op genre is extreem populair en dan voornamelijk spellen waar chaos en teamwork centraal staan. Na honderden gerechten te hebben klaargemaakt in Overcooked en Overcooked 2, en tig auto’s te hebben geparkeerd in Very Very Valet is het nu tijd om een bijl er bij te pakken. In Lumberhill ben je een houthakker in zo’n herkenbare geruite blouse, die zo snel mogelijk een lading omgehakte bomen op de juiste plek moet afleveren. Het is weer een frisse twist op het bekende concept. Maar de vraag is hier natuurlijk is dit een game waar je graag in rond hakt of zul je als snel het bijltje erbij neergooien?
Bomen, geiten en pandaberen
De opzet van Lumberhill is simpel. Elk level heb je een bepaalde tijd om zoveel mogelijk opdrachten te voltooien. Elke opdracht bestaat uit een bestelling die je binnen een bepaalde tijd bij de juiste plek moet afleveren. Dit begint bij een aantal omgehakte bomen die je bij de zagerij moet afleveren. Maar naarmate je verder komt, zul je al snel variaties op deze opdracht tegenkomen. Zo zul je schapen en geiten moeten brengen bij een stal, varkens lokken met bananen en baby pandaberen bezorgen. Voltooi je genoeg opdrachten dan zal dit drie sterren opleveren. Voltooi je zelfs de bonusmissie dan levert dit ook een blauwe bijl op. Het oppakken en laten vallen van voorwerpen is hier de enige actie die je zult moeten uitvoeren en die zal weinig veranderen tot aan het eind van het spel. Dit lijkt op het eerste gezicht een probleem, maar valt in de praktijk erg mee. Het maakt het spel zelfs makkelijker om op te pakken met een paar vrienden. Je kunt hier elk level spelen zonder bang te zijn dat je vrienden meteen afhaken door een te hoge moeilijkheid.
De levels hier zijn dan ook het sterkste punt. Ondanks dat de levels erg klein zijn en in sommige gevallen misschien zelfs aan de kleine kant voor vier spelers, voelt elk level weer anders aan. Het is een leuke uitdagende puzzel om de beste en snelste strategie te bedenken en die hopelijk zonder fouten uit te voeren. Grafisch gezien weet deze game ook indruk te maken. Er is voor een leuke 3D stijl gekozen die iets wegheeft van een tilt shift effect die je wel eens op foto’s van steden en treinen ziet. De eerste wereld is een standaard bos met een tiental levels rondom dit thema. Met onder andere China, Dino en Polynesië als een paar voorbeelden van nieuwe werelden ziet deze game er elke keer weer anders uit. Ook bevatten de levels naarmate je verder komt steeds meer gevaren. Zo zijn er haaien die je kunnen opeten of kan een brug ineens spontaan in brand vliegen. Deze kun je vervolgens doven en herbouwen door emmers water te pakken en gekapte boomstammen bij de brug neer te gooien. De chaos en hectische gameplay komt hier dan al snel van de combinatie opdrachten en gebeurtenissen in het level. Deze chaos is niet het enige wat het de speler moeilijker maakt. De besturing werkt hier niet altijd even goed mee.
Pak die bijl op!
Er wordt aangeraden om de game met een controller te spelen, maar het probleem ligt niet aan de manier van besturen. Je moet namelijk met één knop iets oppakken en met de andere knop iets loslaten. Je moet regelmatig meerdere malen drukken om iets op te pakken. Helaas als je al iets in je handen hebt, kun je de pak knop niet gebruiken. Je moet verplicht het eerst weggooien, maar gooi je het te dichtbij dan is de kans groot dat je het hetzelfde voorwerp weer oppakt in plaats van het voorwerp wat je eigenlijk probeert op te pakken. Dit zorgt ervoor dat je tijdens de gehele game het gevoel hebt dat de besturing niet helemaal lekker werkt. Het was beter geweest als je met de oppakknop direct iets nieuws kon oppakken en dat je het huidige voorwerp in je handen dan gewoon laat vallen. Daarnaast voelt ook het springen net iets te plakkerig aan, waardoor het erg lastig is om in de levels, waar springen echt noodzakelijk is, om niet meerdere malen de afgrond in te vallen. Dit wordt pas echt duidelijk in de PvP levels die je ook vrij zult spelen. Hier kun je tegen een andere team opnemen. Met het spelen tegen andere menselijke spelers, merk je pas echt dat alles net iets te traag reageert.
Maar ondanks deze minpunten in de besturing weet de game toch die fun te behouden die je verwacht in een titel als dit. Je begint ook al snel de acties te combineren die met wat oefening de extra risico’s waard zijn. Zo kun je van veraf proberen het voorwerp te gooien naar de zagerij bijvoorbeeld. Dit is de eerste paar keer gedoemd om te falen, maar met wat oefening weet je al snel hier goed gebruik van te maken. En ondanks dat de game leuk is in je eentje is de game echt bedoeld in een groep. Samen met drie andere houthakkers kun je proberen een zo goed mogelijk score neer te zetten. En die chaos en zeker dat gooien van voorwerpen naar elkaar zorgt voor echte voldoening als het goed gaat. Helaas gaat het natuurlijk ook vaak fout, maar dat probeer je dan al snel weer te vergeten.
Heel veel levels en unlockables
Waar een game als Very Very Valet minimaal extra’s had om vrij te spelen, hebben we hier te maken met een groot aantal levels, extra opdrachten en nieuwe personages die je kunt vrijspelen. Ook bevat deze titel de dankbare optie om online samen te spelen of snel een potje te doen met een aantal willekeurige spelers. De blauwe bijl missies zijn daarnaast ook nog eens erg uitdagend, waardoor het een flinke klus is om alle levels met drie sterren en een blauwe bijl uit te spelen. Vele van deze levels zijn niet 100% uit te spelen in je eentje, waardoor die online optie wederom erg dankbaar is. De levels duren ook niet lang, waardoor dit uitstekend geschikt is om even snel op te pikken.
Lumberhill is hiermee een enorm geslaagde co-op titel. Alle ingrediënten zijn hier aanwezig voor een succesvolle party game. Unlockables, online en het ziet er ook nog eens top uit. De game heeft helaas nog wel een paar kleine schoonheidsfoutjes die hopelijk verholpen worden. De levels zijn kort en qua gameplay verandert er weinig. Maar met name de besturing kan veel strakker en voelen sommige levels net iets te klein aan met vier spelers. Gelukkig zien de werelden en de verschillende levels er elke keer weer anders uit, waardoor dit minder een probleem is. Dit is dan ook een titel die je eerder even erbij pakt om een paar levels te spelen dan uren achter elkaar te spelen.
De grafische stijl spreekt mij ook erg aan, wellicht iets om te spelen als het naar de console zou komen.