Voorproefje op het einde
Het einde nadert. Life is Strange 2 is alweer aan z’n vierde episode toegekomen en daarmee dus de op een na laatste episode van deze reeks. In december zal episode Life is Strange 2 gaan afsluiten en dus zal er weer een rit vol met emoties en beslissingen beëindigd worden. Maar of dit een memorabele afsluiting zal krijgen is nog even de vraag. Nu Episode 4 uit is gekomen kunnen we ons verdict langzaam op gaan maken.
Het verhaal van Life is Strange 2- Episode 4 wordt opgepakt in een ziekenhuiskamer in Humboldt County, Californië, waar de zwaar gewonde Sean wakker wordt om te ontdekken dat Daniel nog steeds spoorloos is verdwenen. Sean staat onder arrest, wordt stevig ondervraagd door de politie, en weet zich geen raad meer. Alleen door snel te denken en met hulp van onverwachte bondgenoten kan hij zijn vrijheid hervinden. Hij besluit dat hij op zoek wil naar Daniel, maar daarvoor zijn beslissingen nodig die noodlottige risico’s met zich mee kunnen brengen. We willen niet al te veel gaan spoilen over het verhaal, maar er worden in dit deel wel enkele harde beslissingen gemaakt, waarbij je meer dan ooit afvraagt wat voor consequenties die hebben op het verhaal. In Episode 4 treffen we Sean aan op zijn dieptepunt. Hij is voor het leven getekend door de ramp die hem en zijn broer zijn overkomen. Na de gebeurtenissen in het Redwood-bos besluit hij op pad te gaan om zijn broer terug te zoeken. Maar of zijn broer daar wel op zit te wachten?
Voelt erg onrealistisch aan
Het verhaal begint redelijk traag, en dat blijft het eigenlijk ook wel gedurende de gehele episode. Hier en daar probeert men de spanning redelijk op te bouwen, maar eigenlijk komt die er nooit echt om eerlijk te zijn. Vooral het laatste stuk van de episode, waarin vrij forse beslissingen genomen dienen te worden, blijft echter redelijk bescheiden en wordt nooit echt concreet onvoorspelbaar. Je weet eigenlijk al redelijk hoe het gaat lopen ondanks je beslissingen, en dat staat in schril contrast met enkele gebeurtenissen uit eerdere delen. Daarnaast speelt ook de geloofwaardigheid een redelijk grote rol. Het voelt allemaal een beetje onrealistisch aan wat er te gebeuren staat, en dat merk je ook in de conversaties. De acties van vooral je tegenstanders zijn vrij mak in elkaar gezet en bevatten weinig emotie, iets wat deze game juist des te hard nodig heeft. Het verhaal van deel 4 is op zich niet slecht, maar de acteerprestaties in combinatie met de wat onrealistische handelingen zien er vrij mat uit, iets wat deze episode tot een van de mindere maakt tot dusver.
Daar tegenover staat dan wel weer een geweldige soundtrack die je op het einde over je trommelvlies hoort glijden. Het is nog altijd het sterkste punt van deze franchise. Qua gameplay is er weinig veranderd, al wordt er bij beslissingen maken soms meer een tijdsdruk op gezet, waardoor bij te lang nadenken de ander interactief actie onderneemt voordat jij dit hebt kunnen doen. Dat zorgt ervoor dat je soms dus best snel moet handelen voor dit voor jou gedaan wordt. Daarnaast zorgt het ultieme einde van de game nog voor een korte cliffhanger, waardoor je echt benieuwd wordt naar wat gaat gebeuren in het volgende deel. Episode 4 is wat dat betreft dus een voorproefje op wat komen gaat, maar voelt aan als 2.5 uur voorspel dat maar niet op gang wil komen. Wat betreft de acteerprestaties en manieren van handelen, wat vrij onrealistisch overkomt, vooral op het eind rondom de gebeurtenissen bij de kerk, is dit dan ook een lichte tegenvaller. We hopen dan ook dat in het laatste deel de echt grensoverschrijdende gebeurtenissen als een bom zullen inslaan.
