Er zijn tijden dat je heel veel goede games krijgt voorgeschoteld. Het najaar van 2011, vanaf augustus, was daar een goed voorbeeld van. Nu lijkt het zo te zijn dat ook in het eerste half jaar van 2012 een serie goede games uitkomt. Kingdoms of Amalur, van 38 Studios, is hier een goed voorbeeld van. Het spel wordt uitgegeven door Electronic Arts (EA), dat hiermee een interessante titel heeft aangekocht. 38 Studio’s heeft met Kingdoms of Amalur namelijk een debuut. Na een aantal dagen vrij met de game gestoeid te hebben kan ik dan eindelijk conclusies trekken.
Verhaaltechnisch mist het een en ander
Het verhaal van KOA begint met jouw dood in het heetst van de strijd. Even later schakelt het beeld over naar twee Gnomes die het een en ander over je lijken te weten. Op dit punt laat ik het verhaal voor wat het is, want ik wil niet teveel bederven. Je kiest al snel je personage en klasse uit en je kunt direct aan de slag. Natuurlijk moet je nog wel eerst je personage de looks geven die jij wilt, maar dat is zo gedaan. Je moet als gamer niet verwachten dat je hier meteen zoveel opties krijgt als in bijvoorbeeld Skyrim, maar het is meer dan voldoende om een bruut personage neer te zetten. Dit personage kun je desgewenst versieren met tatoeages. Als je daar eenmaal mee klaar bent en je gaat daadwerkelijk aan de slag, dan merk je al snel dat de omgeving in chaos is. Je bevind je in wat lijkt een grote grot. Hier moet je uit zien te komen door een aardig aantal vijanden te verslaan. Onderweg kom je een aantal personages tegen die je het een en ander vertellen over waarom jij zo ontzettend belangrijk bent. Tot dit punt vond ik dat er niks mis was met de game. Ik heb er echter al de nodige uren opzitten en dan merk je toch wel verschillen en dat roept vragen op.
Waarom ben jij zo belangrijk? Wie ben je en hoe ben je precies aan je eind gekomen? Ga nu niet meteen denken dat je een onsterfelijke God bent geworden, maar dit soort vragen houden je tijdens het spelen wel bezig. Je word door een compagnon namelijk van hot naar her gesleept, maar ondertussen blijven onduidelijkheden in het verhaal wel bestaan. Dit wordt word echter ruimschoots gecompenseerd door fantastische gameplay en sprookjes achtige graphics. Je zou kunnen stellen dat het hier gaat om een World of Warcraft meets Fable I met een mix van The Elder Scrolls. Ik kan dit alleen maar toejuichen, want KOA biedt heel veel meer dan alleen een verhaal. Er zijn nu eenmaal games die je gewoon niet alleen om het verhaal of de zijmissies of quests moet spelen. Hoewel de zijmissies aardig eentonig kunnen zijn, blijf je om andere redenen doorspelen. Laat me uitleggen waarom.
Belachelijk veel gameplay
Er is in KOA een hoop dat de gamer van vandaag bezig zou kunnen houden. Naast het questen kun je craften in alle RPG achtige vormen. Blacksmithing, Gemcrafting en Armorcrafting. Het zijn allemaal dingen die je alleen al in het maken van dingen kunt doen. Er is echter meer te doen dan alleen dit. Je kunt namelijk ook gewoon het meer vrije pad op gaan en de beste materialen voor de beste gear gaan verzamelen, voordat je met de rest van het verhaal of de zijmissies verder gaat. Dit maakt KOA juist zo leuk. Er is veel vrijheid, zij het dat de wereld van KOA niet geheel als free roaming gezien moet worden. Je hebt wel een hele boel vrijheid, maar je kunt niet elk willekeurig watervalletje of heuveltje afspringen. Hier zijn speciale afspringpunten voor en dat herken ik dan weer sterk uit de Fable serie. Helemaal niets mis mee, maar het kan lichtelijk frustrerend zijn als je op weg bent naar een quest objective. Aan de andere kant word je dan wel weer gedwongen de wereld echt te leren kennen. Ik kan dit wel waarderen omdat je dan een zeker leerproces moet volgen en dat is prima uitgewerkt in deze game.
Ook in het begin van de game merk je dit al sterk aan de gameplay. Je hebt tutorials en tips die je vertellen hoe bepaalde dingen werken en hoe je ze moet gebruiken. Voor een studio als 38 Studios vind ik het erg knap dat ze dit allemaal in hun debuutgame hebben weten te werken. Vrijheid en diversiteit, het is er in meerdere en in mindere mate aanwezig. Naast dat allemaal is vooral het looten een pre in deze game. Looten levert namelijk bijna altijd wel iets bruikbaars op. Een klein minpuntje is dat je een bepaald stukje gear al belachelijk snel weer vervangt door een ander stuk. Dit komt omdat er een idiote hoeveelheid items en dergelijk in de game zijn gestopt. Op den duur kan dit wel eens vervelend zijn, maar juist door de heerlijke sprookjesachtige sfeer vergeef je dit 38 Studios wel. Het probleem is dan alleen de soms saaie personages en het wat eentonige verhaal, het gevoel dat er wat mist, maar dit word middels content ruimschoots goed gemaakt. Ook al mocht de game soms wat saai overkomen, als je dungeons, plaatsen of andere omgevingen bezoekt, dan loopt de game ook lekker mee met het gevoel van mensen voor dit genre. De omgevingen zijn lekker gevarieerd, net als de dungeons en andere plekken in het spel. Misschien niet van het type Skyrim, maar dit mag je in mijn ogen ook absoluut nog niet verwachten van 38 Studios. Dat er genoeg te doen is in de game maakt het er alleen maar beter op. Iets minder vind ik dan de laadtijden per gebied dat je in- of uitloopt. Het is helemaal niet storend, maar ik vind het zeer raadzaam om de game op je HDD te installeren. Dit scheelt seconden per laadscherm. Verder is het gewoon een game met een sterke hoeveelheid content en gameplay en dat vind ik reuze knap.
Grafisch iets achterhaald
Ik dacht: Laat dit punt van de game tot later in deze review wachten. Ik had er ook een reden voor. Je kunt namelijk beter eerst iets uitleggen over de game zelf en wat het allemaal te bieden heeft, voor je echt dingen gaat beschrijven of bekritiseren. Op dat punt zijn we nu aanbeland. De wereld ziet er, zoals eerder vermeld, erg sprookjesachtig uit. Ik vind het een pluspunt, ware het niet dat de game grafisch wat achterhaald lijkt. Het lijkt alsof 38 Studios een oudere engine heeft gebruikt, omdat dit vooral te zien is in de afwerking van NPC’s, textures en omgevingen. Begrijp me niet verkeerd hoor. Het kan nog best voor deze tijd, maar met EA als uitgever had er wat betreft de afwerking nog wel het een en ander gedaan mogen worden. Ik maal er zelf niet om, heb Two Worlds I namelijk ook met veel plezier gespeeld en dat was helemaal niet om aan te zien. Ik denk dan dat je als gamer maar even je tanden op elkaar moet zetten. Variatie, content en gameplay is de key en dat heeft KOA meer dan genoeg te bieden. Dan heb je eigenlijks alleen nog het geluid en besturing over.
Soundtrack heerlijk; besturing fijn en uitgebreid
De soundtrack van KOA is zoals je mag verwachten van een fantasy game. Er zitten lekkere tracks en geluidjes in die het speelplezier aanzienlijk bevorderen. Omgevingen krijgen hierdoor een heel andere, doch fijne, sfeer door. Dit is vooral te merken in de gebieden die bezet, dan niet bewoond, worden door de Elf achtige rassen. Het ademt een en al sfeer uit en ik ben hier dan ook zeer over te spreken. Ik heb een hekel aan dingen verklappen, hoe wel ik het soms wel doe, daarom laat ik de gamer ook liever zelf verkennen. Mijn idee is daarom ook dat een ervaring een betere omschrijving is dan een verslag. Zo gaat dit immers bij elke game, maar het hangt van de persoon of hoe hij of zij het ervaart. De soundtrack en andere geluiden maken dit naar mijn idee meer dan in orde. De besturing is ook zoiets.
Deze is uitgebreid en gaandeweg leer je die, met veel of zonder moeite, onder controle te krijgen. Het logboek van moves en andere skills word steeds uitgebreider naarmate je verder komt, dit geld ook voor het verdelen van je skillpoints in de verschillende skill trees. De moves zelf zien er in combinatie met de besturing die je gebruikt erg vet uit. Ook grafisch valt mij dit helemaal niet tegen. Alleen de camera had wel wat verder van je personage af gemogen. Ook de gevoeligheid van diezelfde camera kun je het beste op maximaal 40 procent zetten. Op iedere andere stand word de camera toch te gevoelig. De andere delen van de besturing werken gewoon prima. Moves doen wat ze moeten doen en ik ben ook nog geen fouten tegen gekomen in de game sinds donderdag. Controls die lekker werken hebben alleen maar een pluspunt bij mij. Ik heb dit voor het laatst gezien bij Deus Ex – Human Revolution, die eind augustus 2011 verscheen. 38 Studios mag zichzelf daarom ook een schouderklopje geven; een flinke!
Kopen of niet; vervolg waard of niet!?
Hoewel de game een aantal schoonheidsfoutjes kent, ben ik van mening dat deze titel zeker het kopen waard is. Het levert misschien niet de beloofde 200 uur aan gameplay op, door de soms saaie sfeer en personages, maar het is wel lang genieten geblazen. Een belachelijke hoeveelheid content en gameplay, die grenzen aan een MMO, maken het allemaal een stuk completer. Ook een hele, bijna ragfijne, besturing doet deze debuuttitel van 38 Studios zeker goed. Een paar kleine foutjes misschien, maar niet of nauwelijks noemenswaardige bugs en glitches vormen een prima eindoordeel. Ik heb de laatste paar jaar ook zelden een dergelijk lange review geschreven als deze. Het is niet geheel zonder reden en ik zet mijn pet er voor af, ritueel, voor deze prachtige prestatie. 38 Studios is een veelbelovende studio, maar vooralsnog hebben ze dit met KOA meer dan waar gemaakt. De studio zelf zou ik een 9+ willen geven, maar voor het uiteindelijke oordeel over de game moet je even naast deze review kijken. Je centen zullen echter wel goed besteed zijn en voor het eerst in jaren hoeft een game niet direct een patch te krijgen. Dit verdiend dus een zekere mate van respect. Ik zou zeggen: Probeer het zelf eens en stap de Kingdoms of Amalur binnen.
