Kort maar krachtig
Het is ondertussen alweer bijna 15 jaar geleden toen we voor het eerste de wondere mengeling van Square-Enix en Disney bewandelde. Een verhaal dat origineel met zijn verscheidene spin-offs over maar liefst zes verschillende platformen wordt verteld. De afgelopen 4 jaar is Square-Enix druk bezig om voor de release van Kingdom Hearts III alle delen beschikbaar te stellen op één enkel platform. Met Kingdom Hearts 2.8: Final Chapter Prologue en de opkomende 1.5 + 2.5 is dan eindelijk de volledige serie te verkrijgen voor de PS4. 2.8 is echter niet zomaar een collectie. Het beschikt tevens een voorproefje van het derde deel in de serie genaamd Birth by Sleep 0.2 – A Fragmentary Passage. Voor velen zal dit dan ook de hoofdattractie zijn. Gelukkig is dat niet het enige, want A Fragmentary Passage kan het beste opgevat worden als een iets uitgebreide demo (denk Metal Gear Solid: Ground Zeroes). Deze collectie bevat tevens een HD remake van Dream Drop Distance en de film Chi: Back Cover.
0.2 A Fragmentary Passage start direct na de gebeurtenissen van de PSP spin-off Birth by Sleep. Er wordt dan ook van je verwacht dat je al behoorlijk wat tijd hebt gestoken in de vorige delen om het verhaal een beetje te begrijpen. Er is weliswaar een volledige synopsis van Birth by Sleep om je op weg te helpen, maar deze is absoluut niet voldoende om alles te verduidelijken. Kan je dit als nieuwkomer negeren, dan wachten er een aantal prachtig uitziende werelden en een ijzersterk battle system. Omgevingen zijn kleurrijk en barsten van de details op de achtergrond, magic zorgt voor een overload aan particle effects en speciale aanvallen hebben een impact van jewelste. Het enige nadeel van al deze pracht en praal is dat deUnreal 4 engine op bepaalde momenten moeite heeft met het behouden van de 60 frames per seconde. Ondanks dat is het vechtsysteem toch soepel, razendsnel en bevredigend. Mensen die Birth by Sleep hebben gespeeld zullen direct opmerken dat het systeem getweaked is met verschillende toevoegingen van nieuwere titels. Naast shotlocks en commandstyles (geïntroduceerd in Birth by Sleep) is flowmotion (Dream Drop Distance) toegevoegd. Magic vuur je af vanuit een snelmenu en een druk op één van de face buttons waardoor je gelukkig niet constant door je menu hoeft te schakelen. Shotlocks, een aanval waarbij je in thirth person op vijanden lockt en vervolgens bekogeld, kunnen tevens met één knop geactiveerd worden.Dit allemaal geeft je meer dan genoeg opties om gevechten gevarieerd te houden, want net zoals met andere titels in de serie, worden deze zo nu en dan behoorlijk repetitief. Voor normale vijanden blijft het namelijk met regelmaat een kwestie van op de aanvalsknop rammen tenzij je op hogere moeilijkheidsgraden speelt.
Helaas is het spel ook zeer kort. Na een kleine 3 uur rollen de credits al over het scherm. Je speelt weliswaar een hogere moeilijkheidsgraad inclusief new game+ vrij en het spel heeft verschillende ingame achievements om uit te voeren, maar dit is bij lange na niet genoeg. Of je moet heel veel waarde hechten aan de kledingstukken die je per ingame achievement vrij speelt.
Dream Distance please do not drop
Ik moet bekennen dat, ondanks dat ik een grote liefhebber ben van Kingdom Hearts, ik absoluut geen fan was van Dream Drop Distance. Onder andere door het drop systeem, de camera en het verhaal dat de flashbacks van Lost naar een totaal nieuw niveau tilt. Flashbacks en flashbacks in flashbacks, tijd reizen, je bent Sora, maar ook weer niet. Uiteindelijk kan je beter een samenvatting op internet opzoeken om alles te verduidelijken.
Ondanks dat het drop systeem is verbeterd, is het nog steeds een mechaniek dat beter volledig verwijderd had kunnen worden. In Dream Drop Distance speel je met Sora en Riku. Het drop systeem is een soort stamina bar die constant leegloopt. Zodra deze leeg is forceert het spel een karakter wissel en moet je grote stukken van levels overdoen. Midden in een boss battle? Zodra er een drop geïnitieerd wordt kan je helemaal overnieuw beginnen. Meerdere malen haalt dit je uit het verhaal, omdat beide karakters hun eigen verhaallijn hebben. Zo wissel je dus geforceerd van scenario naar scenario.
De camera is daarentegen sterk verbeterd ten opzichte van het origineel. Deze is verder uitgezoomd, zodat je een veel betere blik hebt op waar je exact mee bezig bent. De visuals inclusief de interface hebben tevens een flinke upgrade gekregen. Net zoals de andere delen van de vorige collecties ziet alles er scherp en kleurrijk uit. Verwacht echter geen wonderen, want het is immers van origine een 3DS spel. Heb je het origineel al gespeeld dan is er eigenlijk geen reden om het nogmaals te spelen tenzij je je geheugen wilt opfrissen. Het speelt een stuk beter op de PS4, maar er is niks belangrijks toegevoegd om de ervaring aan te passen, aangezien er nooit een Final Mix versie is uitgekomen.
Back to the past
Dan is er nog Chi: Back Cover, een film /cutscene versie van Kingdom Hearts Chi. Origineel uitgekomen als browser game. Het verhaal van Chi speelt zich honderden jaren voor de gebeurtenissen van Birth by Sleep af. De focus ligt op de keyblade war, een begrip dat regelmatig wordt herhaald in de Kingdom Hearts wereld. Deze film gebruikt dezelfde engine als A Fragmentary Passage waardoor het er goed uitziet en de voiceacting is geweldig. De film zelf beantwoord daarentegen helemaal geen vragen en eindigt met een gigantische cliffhanger. Het is een leuk extraatje om het verhaal “compleet” te maken, maar het voegt eigenlijk vrij weinig toe in het geheel.
Het is lastig om de volledige collectie aan te raden. A Fragmentary Passage is een fantastisch voorproefje op Kingdom Hearts III, maar veel te kort. Voor fans is er dus in totaal maar 3 uur nieuwe gameplay en een film van een uur. Dat is simpelweg niet voldoende om de prijs te rechtvaardigen.
Nieuwkomers zullen dan weer volledig verloren zijn wat verhaal betreft, tenzij men de moeite neemt om een samenvatting te lezen van alle voorgaande delen. Ben je bereid om dat te doen, dan is er veel Kingdom Hearts om je mee te vermaken, mits je de tekortkomingen van Dream Drop Distance kunt negeren.
Desalniettemin smaakt A Fragmentary Passage naar meer, veel meer. Ben je een hardcore fan? Dan is het praktisch een vereiste om dit te spelen. Wil je Dream Drop Distance graag op je tv kunnen spelen? Dan is deze collectie zijn geld ook zeker waard.
