Immortals Fenyx Rising

_­­Het lijkt een genre te worden waar Ubisoft maar in blijft investeren, open wereld games. Met Far Cry, Assassin’s Creed en Watch Dogs hebben ze al meerdere titels waarin een open wereld centraal staat. Voornamelijk bij Far Cry en Assassin’s Creed kwam je constant elementen tegen die in elke Ubisoft game terugkwamen. Beklim een toren om een bepaald gebied en activiteiten vrij te spelen of moord een kampje uit om te bevrijden. Tel daarbij vele nutteloze side-missies en verzamelmissies en je had de basis van bijna elke Ubisoft game dat zich in een open wereld afspeelde. Gelukkig lijkt de ontwikkelaar zich ook bewust van deze vermoeiende repeterende elementen en zien we met de laatste paar titels al wat veranderingen komen in dit vertrouwde concept. Tijdens de E3 van 2019 werd er nieuwe IP aangekondigd met de naam Gods & Monsters. Maar door een probleempje met het merk Monster Energy werd de titel veranderd in Immortals: Fenyx Rising. Een weinig indrukwekkende naam en de zoveelste open wereld game van Ubisoft dat wordt uitgebracht in een tijd waarin de nieuwe Watch Dogs en Assassin’s Creed ook net zijn uitgekomen. Hoe kan Ubisoft er dan voor zorgen dat dit spel zich genoeg onderscheid van deze titels? Simpel, leen alle gameplay elementen van Zelda: Breath of the Wild, verbeter het en giet er een flinke bak Griekse mythologie overheen.

Zelda Rising

Fenyx Rising speelt zich namelijk af op Golden Isle, een groot eiland gecreëerd door de Griekse Goden. Deze zelfde Goden hebben een groot probleem want de Titaan Typhon is uit zijn ondergrondse cel gebroken en wilt wraak op de Goden die hem daar hebben geplaatst. Typhon heeft de Goden ontvoerd en ontdaan van hun krachten. Jij spoelt aan als het karakter Fenyx en aan jou de taak om de goden terug te vinden en samen Typhon te verslaan. Om te beginnen krijg je de mogelijkheid om Fenyx vorm te geven. Je kiest of je met een mannelijk of vrouwelijk personage speelt, kiest uit een paar opties de uiterlijke kenmerken en het verhaal kan van start. Dit verhaal krijgt vorm door de vertelkunsten van Promotheus, die door het hele spel heen het verhaal vertelt aan oppergod Zeus. Als twee commentatoren hoor je ze op de achtergrond de nodige informatie geven, grapjes maken en elkaar een beetje afzeiken. Wanneer je, zoals ik, niet bekend bent met de Griekse mythologie is deze achtergrondinformatie over de bekende en onbekende mythes erg prettig, vooral wanneer dit bijna altijd op een ontzettend leuke manier wordt gebracht. Bijna altijd, want soms zijn de opmerkingen of grapjes wel erg flauw. Immortals neemt zichzelf ook niet serieus en dat is verfrissend in een iets te serieus jaar. Deze tenenkrommende humor zag je ook regelmatig bij Zelda voorbijkomen en lijkt dan ook regelrecht gekopieerd te zijn, net als de rest van de game.

Want het is overduidelijk dat Ubisoft schaamteloos heeft afgekeken van Zelda: Breath of the Wild. En gelijk hebben ze. Breath of the Wild was een regelrechte klassieker en helaas alleen speelbaar op de consoles van Nintendo. Waarom niemand eerder met een kopie is gekomen voor de overige consoles blijft een groot vraagteken en wij gamers mogen onze handjes dichtknijpen met Immortals. De invloeden van Zelda zijn een redding voor het open wereld concept van Ubisoft. Want niet alleen de gebruikelijke torens zijn te beklimmen maar aan álles kan Fenyx zich omhoogklimmen, mits je genoeg stamina hebt om boven te komen. Wanneer een bepaalde rots of standbeeld te hoog is voor je stamina balk zal je eerst deze moeten upgraden zodat je later kan terugkomen om de klim te voltooien. Een ander element wat duidelijk uit Zelda komt zijn de Vaults. Deze kluizen zijn verspreid over het eiland en bevatten puzzels die je kan oplossen met behulp van jouw krachten. Bijvoorbeeld grote rotsblokken op knoppen zetten of met een welgemikte pijl bepaalde doelwitten te raken zodat je verder kunt. Dit klinkt zo op papier erg simpel maar de puzzels zitten uitstekend in elkaar zodat je regelmatig even achter je oor krabt om te bedenken wat de oplossing is. Meer van deze puzzels vind je ook buiten de Vaults om in de wereld waardoor je extra activiteiten kan doen. En hier merk je toch wel weer dat Ubisoft het niet kon laten om wat oude elementen terug te laten komen. Wanneer je een standbeeld beklimt om een gebied te verkennen kan je om je heen kijken om de verschillende activiteiten te lokaliseren. Dit resulteert meteen in een lawine aan icoontjes wat op je map verschijnt, wat toch een veel gehoorde klacht was van bijvoorbeeld de Assassin’s Creed spellen. Maar in tegenstelling tot de Assassin’s Creed spellen zitten de extra activiteiten van Immortals een stuk beter in elkaar waardoor het echt leuk is om te doen. Overal zitten er puzzels die zó goed in elkaar steken dat het nooit gaat vervelen om de wereld te blijven verkennen. Helpt natuurlijk ook mee dat Immortals er buitengewoon mooi uit ziet.

Grafisch hoogstandje

Wij hebben hem getest op de Playstation 5 en de grafische stap is fenomenaal. Golden Isle barst van de felle kleuren wat in combinatie met de licht cartoony graphics een heerlijke sfeer geeft. Het eiland is opgesplitst in vijf gebieden die elk hun eigen God vertegenwoordigen. Elk gebied heeft dus ook zijn eigen thema en kleuren en allemaal van grote schoonheid. Het is de moeite waard om regelmatig een hoge plek op te zoeken en alle pracht en praal te bewonderen. Ook de hoeveelheid detail in de wapens en armor van Fenyx blijven verbazen waardoor het altijd een hoogtepuntje is wanneer je nieuwe loot vindt. De voice-overs en animaties tijdens de combat van de karakters zijn eveneens van hoog niveau, wat bijdraagt aan de geloofwaardigheid van Fenyx en zijn metgezellen.

Want natuurlijk zit er ook genoeg combat in het spel waarbij je goddelijk krachten ook een grote invloed hebben. Je begint het spel met het zwaard wat je gebruikt voor lichte aanvallen. Kort erna vind je een grote bijl waarmee je langzame maar krachtige aanvallen doet. Als derde krijg je de beschikking over pijl en boog. Deze drie soorten wapens speel je al snel vrij en lijkt de combat een tijdje vrij oppervlakkig. Je ontwijkt aanvallen, je doet zelf wat aanvallen maar doet niet veel meer dan hakken met je zwaard en bijl. Gelukkig arriveer je kort na de intro bij de Halls of the Gods. Hier krijg je de mogelijkheid om je wapens en armor te upgraden en nieuwe skills te kopen waardoor je de nodige variatie krijgt in aanvallen. Vooral de skills waarin je tientallen speren uit de grond laat komen of op de grond slaat met een belachelijk grote hamer zijn erg leuk en effectief om te doen. Het upgraden van wapens en armor werkt wat anders dan anders. Wanneer je namelijk een upgrade doet voor je wapens heeft dit effect op je algemene statistiek voor wapens en niet voor de wapens die je op dat moment draagt. De verschillende wapens die je door het spel heen verzamelt verschillen alleen in “perks” en doen dus allemaal dezelfde hoeveelheid schade. Voordeel hiervan is dat je op een gegeven moment verschillende wapens bij je hebt die allemaal goed zijn voor andere situaties. Geen ellenlange grind dus voor nét wat betere wapens. Om de combat nog wat meer inhoud te geven krijg je wat later in het verhaal ook gezelschap van een metgezel. De eerste die je vrij kan spelen door middel van een quest is een Phoenix, oftewel vuurvogel. Deze kan je gebruiken om van afstand aanvallen te doen en tegenstanders even kort uit te schakelen zodat jij erop los kan hakken. Helaas is de balans wel een beetje zoek want de gevechten werden aanzienlijk makkelijker toen ik deze vogel tot mijn beschikking had.

Goud

Dit mag de pret echter totaal niet drukken. Immortals is, ondanks de overduidelijke invloeden van Zelda, een grote verrassing geworden ook al kon Ubisoft het niet laten om de welbekende torens en stortvloed aan icoontjes erin te proppen. Dit wordt ruim gecompenseerd door het uitstekende schrijfwerk, het prachtige Golden Isle en de goed doordachte puzzels. Een uitstekende game die zichzelf totaal niet serieus neemt, maar wel serieus aan te raden is.