De vier voorgangers van de Heroes of Might and Magic serie waren indrukwekkend, maar toch stond de serie op de rand van de afgrond. Dit kwam voornamelijk doordat de graphics beter moesten en de game toch een 2d turn-based strategy game was. Maar gelukkig heeft Ubisoft de franchise kunnen redden en het resultaat is Heroes of Might and Magic V. Maar heeft Ubisoft een goede game afgeleverd?
De Heroes en monsters
Je kunt meteen zien dat de makers veel tijd in de characters hebben gestoken. Er zijn 80 verschillende monsters en 6 verschillende “rassen”. En elk monster heeft zijn eigen zwakheden, sterktes en mogelijkheden, dit maakt de gevechten nog dieper en uitgebreider. Hier komt nog eens bij dat er 200 skills, 180 creature abilities en 40 spells voor je Heroes te vergaren zijn. De mogelijkheden zijn eindloos zou je denken, maar dat is minder waar. Het klopt dat er veel verschillende monsters inzitten, maar dit zijn vaak geüpdate versies van elkaar, dit vond ik erg tegenvallen, want ze leken te veel op elkaar wat niet handig was tijdens een gevecht. Ook de Heroes hadden beter gekund, want zij maakten in het vorige deel nog deel aan het slagveld, nu staan ze zielig achter hun troepen en kunnen niet geraakt worden.
Het gevechtssysteem
Het gevechtssysteem is haast identiek aan de voorgaande gevechtssystemen van de serie. Dit vond ik persoonlijk niet erg, want het voelt gewoon lekker aan. Je speelt op een soort schaakbord en je verplaatst je eenheden steeds een aantal vakjes. Wie er aan de beurt is wordt random gekozen en is te zien in een balk onderaan via pictogrammen, dit is veel beter dan in de vorige delen, want het zorgt veel meer voor een vloeiende gameplay. De makers hebben helaas weer gekozen om een limiet aan het aantal verschillende monsters in de game te plaatsen, wat juist zo jammer is als je zoveel verschillende monsters hebt.
De makers maken ook erg goed gebruik van de engine in de werelden, het ziet er allemaal erg gelikt uit, maar alleen de gevechten daarentegen zijn weer heel kaal, vlak en saai, wat ik persoonlijk een gemiste kans vind.
De kastelen en steden
Maar waar ik het meeste van genoten heb zijn toch wel de kastelen en steden. Want wat een pracht en praal. Je kon duidelijk zien dat ze alles uit de engine hebben gehaald. Je ziet een joekel van een kasteel met een stad eromheen. En het mooiste is je kan inzoomen, eromheen draaien en natuurlijk je kasteel de nodige updates geven. Het upgraden en kopen van units en je kasteel is erg overzichtelijk gedaan, wat het gebruiksmak ten goede komt. Wat wel slim gedaan is dat je maar 1 upgrade per dag kan uitvoeren, waarmee het strategielevel omhooggaat. Je kunt dus niet in 1 dag alle upgrades kopen die er zijn.
Een joekel van een campaign
Het spel heeft een erg uitgebreide campaign, je moet monsters verslaan, huizen bouwen, handelen, de map verkennen, kastelen bestormen en natuurlijk units en items verzamelen. Ik heb me erg vermaakt met de campagne, maar wat meteen opvalt in het eerste level van de campagne, dat de makers van de game het turn-based gevoel iets te ver hebben doorgevoerd. Je kunt je Hero met units, maar een aantal stappen laten uitvoeren per dag, wat erg gaat irriteren in de campagne als je alles moet verkennen, maar hier is moeilijk een oplossing op te vinden. Maar het grootste struikelblok is toch wel het feit dat je aan het begin van elke missie je hoeveelheid troepen krijgt aangewezen, oftewel je bent alles kwijt waar je daarvoor zo hard voor gewerkt hebt, maar je houdt wel je hoeveelheid geld, wat dus een erge tegenvaller is.
In dit deel heb je natuurlijk ook keus uit een custom game in de singleplayer, wat meer een gadget is, want er zijn maar 9 scenario’s mogelijk, wat net iets te weinig is. En de multiplayer, deze is een stuk interessanter, je hebt de keus uit lan, online en back-seat. Het is een stuk leuker om tegen een echt mens te spelen, want dit tilt de moeilijkheidsgraad naar een volgend level. Wat ik persoonlijk erg belangrijk vond. Maar de multiplayer werkt helaas niet hoe die zou moeten werken, want je moet te lang wachten op de andere speler, zonder dat je iets leuks te doen hebt, maar lan en back-seat gelukkig daarentegen weer wel.
Een deel van de belevenis
Vaak maakt de muziek een belangrijk deel uit van de gamebelevenis, maar de muziek in deze game is eentonig en na een uur spelen erg saai, ook het deuntje tijdens een gevecht begint na een tijdje te vervelen. Dit had beter gekund vooral door de sfeer in de game. Ook zijn de stemmen niet geweldig en het voice-acting van de characters is zelfs nog erger.
Heroes of Might and Magic is een erg leuke en verslavende game. Vooral de campagne geeft uren en uren plezier en eenmaal klaar kan je al vrienden uitdagen. Maar er zijn toch een paar dingen die gewoonweg irritant waren, zoals de online multiplayer en de grafisch lelijke slagelden. Maar al met al een vermakelijke, leuke en verslavende game.
