Eindelijk klaar voor vertrek
Al sinds de lancering van de PlayStation 3 wacht iedereen op een nieuwe Gran Turismo, de exclusive die de machine nog beter op de kaart moet zetten. Het voorproefje moest ervoor zorgen dat we ons nog even koest zouden houden. Ik heb het natuurlijk over Gran Turismo 5: Prologue, welke al een succes bleek, en uiteindelijk ook heel anders blijkt dan dit nieuwe deel. Toen in november heel wat oproer ontstond na opnieuw uitstel van de game, mogen we uiteindelijk blij zijn dat versie 5 november nog wist te halen. Inmiddels is ook de review er, weliswaar met vertraging, maar dat is niet voor niets.
Dat is niet voor niets zeg ik, want waar we hier mee te maken hebben is werkelijk een boom vol takken (lees: content), welke weer onderverdeeld zijn in nog meer kleine takjes. Gran Turismo 5 zit bomvol content en je zou bijna denken hoe ze het allemaal op 1 schijfje hebben gekregen. De installatie van zo’n 3 kwartier zegt in principe al genoeg over de inhoud. Tussendoor even TV kijken dan maar…
Maar als je het spel dan eindelijk opgestart hebt, weet je letterlijk bijna niet waar je moet kijken als je de Career mode, beter gezegd je huis, instapt verdrinkt de game bijna in onoverzichtelijkheid. Game modi en features als A-spec, B-spec, de speciaal modus, licenties, dealers, occasiondealers, GT Auto, de oefenmodus, de tuning area en de foto sectie vullen het scherm, en daar heb je nog lang niet alles mee gehad, want ook als je die categorieën instapt zul je zien dat er genoeg te doen is. De A-spec mode vormt de basis van de game. Deze is verdeeld in een handvol categorieën, waarbij uiteraard de moeilijkheidsgraad steeds hoger wordt. De moeilijkheidsgraden zijn vervolgens weer onderverdeeld in toernooien, of cups, welke vervolgens weer zijn verdeeld in meestal ’n drietal races. Daarmee kun je wel nagaan hoeveel je ongeveer kunt gaan racen als je analyseert dat elke moeilijkheidsgraad bestaat uit een negental cups. De A-spec mode is daarmee dus zeer fors, en eist van je dat je regelmatig diverse nieuwe bolides aanschaft om mee te kunnen doen aan diverse cups. Het level systeem bepaalt daarnaast ook of je niveau hoog genoeg is om te kunnen deelnemen aan een race.
Zeer speciaal
Op het thuisfront vond ik ook een heel andere mode, en die heet niet voor niets ‘Speciaal’. In deze mode vind je naar mijn inziens game modi die toch dat beetje extra in het spel weten te brengen waar elke gamer naar snakt als ze vragen om een complete game. In deze modus kun je diverse uitdagingen aangaan, die eigenlijk vrij weinig met Gran Turismo te maken hebben. Rally rijden, rijdt op de Top Gear track, Nascar, karten, de Gran Tour, AMG, en ga zo maar door. De extra game modi brengen extra waarde naar de game, al moet je natuurlijk zelf weten of je er gebruik van zult maken. Persoonlijk vond ik het rally rijden, wat simpelweg niet neerkomt op alleen op zand rijden, maar dus ook in de sneeuw en op standaard asfalt, en het karten erg vermakelijk. En als je dacht dat je het daarmee wel zo’n beetje gehad zou hebben, dan heb je nog de licenties mode die ook boordevol uitdagingen zit. Een zestal categorieën verbergen zich in deze modus welke weer onderverdeeld zijn in de nodige subcategorieën, waarin je bepaalde, kleine uitdagingen kunt gaan voltooien. Probeer binnen een bepaalde tijd een scherpe bocht afgelegd te hebben, en rem exact op tijd om binnen een bepaald gebied tot stilstand te komen. Het is zoals de game noemt een rijschool, maar dan met ontzettend veel uitdaging en animo.
Deze game is soms zo groot dat het onoverzichtelijk moeilijk wordt om bepaalde aankopen te doen van auto’s. Er zijn zoveel bolides dat je geregeld op zult moeten schrijven welke bolide nu geschikt is voor welke race. Het strooien van geld is dus geen aanrader, en kan ervoor zorgen dat je verkeerde bolides in je bezit krijgt, en dus door moet sparen voor bolides die weliswaar van hetzelfde merk zijn, maar simpelweg wel de mogelijkheid hebben tot racedeelnames. Dat zal voor sommige mensen geen prettige gedachte zijn, aangezien je dus ook rekening hiermee moet houden. Hetzelfde geldt voor tunen. Niet elke upgrade heeft direct een positief effect, maar kan zelfs nadelige werkingen hebben op je auto. Af en toe eerst een kijkje nemen bij de occasion dealer is geen overbodige luxe. Gelukkig schiet de game zelf je zo nu en dan te hulp door auto’s te schenken na het winnen van een toernooi die weer aansluiten op bepaalde toernooien.
Als je nog niet tevreden bent…
En dan heb je ook nog een B-spec modus waar ik nog vrijwel geen woord aan vuil gemaakt heb. Je moet een beetje van deze modus houden, en er zijn dan ook fans geweest die deze graag terug wilden zien in Gran Turismo 5. In deze modus kun je als contactpersoon fungeren voor een rijder. Je bent in principe dus een virtuele bijrijder. Het is de bedoeling om een coureur tijdens een race zo beheerst mogelijk te laten rijden door instructies te geven. Raakt hij/zij opgefokt, dan stampt deze het voetpedaal flink in. Dat kan uiteraard positieve gevolgen hebben, maar werkt vaker averechts. De B-spec modus is wat mij betreft voor de meeste niet echt interessant, en maakt de game eerder langdradig dan spannend. Voor mij dan ook een skip. Al met al, als je er van houdt is hij mooi meegenomen.
Gran Turismo 5 zit dus boordevol content, het ene wat onnodig, het andere geweldig, maar het draait natuurlijk om het racen. En dat gaat als vanouds weer geweldig. Het gevoel dat men heeft gelegd in de controle die je zult hebben is geweldig. De ene bolide reageert volledig anders dan de ander en de wegligging voelt uitermate realistisch aan. Het detailniveau is hoger dan in welke game dan ook, en dat valt op te merken door kleine dingetjes, waaronder het licht trillen van de controller bij de dreiging van gripverlies. Een nadeel valt echter te vinden als we kijken naar de A.I. en de physics. Als je een tegenstander raakt lijkt het veelal alsof je als ’n magneet vast gekleefd zit aan de bolide van de opponent. Daarnaast reageren A.I. opponenten totaal onnodig geschrokken als ze aangeraakt worden. Geef je ze ’n duwtje, of knal je achterop ze in een bocht, dan stampen ze vrijwel altijd vol op de rem, waardoor beide partijen met de gebakken peren zitten en flink vertraging oplopen. Daardoor kun je zien dat de A.I. raar reageert als er dingen gebeuren die hun laat afwijken van de normale racelijn. De computerintelligentie is daarmee te geforceerd.
Sprankelend geheel
Gameplay technisch is Gran Turismo 5 een pareltje, daar kun je over discussiëren, maar dan wordt het een te positieve discussie. De game voelt gewoon heerlijk aan, dat is een feit. En dat geldt ook bij het gebruik van een G27 stuur, pedalen en schakelmechanisme. In principe werken deze hetzelfde als in combinatie met Prologue, al werken nu in ieder geval ook de LEDs goed mee. De force feedback is natuurlijk voor dat extra beetje realisme dat ‘tegensturen’ heet, en is voor de echte liefhebbers een must. En hetzelfde geldt voor de graphics. Hoewel je zo nu en dan ’n glitch tegen zult komen in bijvoorbeeld de sneeuw bij het rally rijden, zul je daarnaast enkel genieten van de grafische kwaliteit van de game. De baan, omgevingen, diepte detail, bolides en zelfs publiek ziet er geweldig uit. Nu mag de ene bolide weliswaar minder gedetailleerd zijn weergegeven dan de ander, overall blijft het er allemaal strakker uit zien dan in menig game dan ook, ik zeg bijvoorbeeld Need for Speed. Ook de menu interfaces werken op een Japanse manier goed, al zal het in het begin nog vrij onlogisch overkomen. Kenmerkend aan het algehele design van de game is toch wel de stijl en de klasse die ervan af druipt. Alles ziet er zo gladjes en goed afgewerkt uit, waardoor we hier te maken hebben met toch wel de best ogende PS3 game tot dusver. En hetzelfde geldt voor het geluidsvlak. De soundtracks zijn niet alleen klassiek en passend bij het spel, maar ook ingame zijn de brullende motoren een lust voor het trommelvlies. De geluiden van publiek zijn weliswaar herhalend, en eentonig, maar als blijkt dat het daarbij wel zo’n beetje blijft als het gaat om de minpunten, dan ben ik een tevreden man. De motoren laten je bass in ieder geval flink wat werk opknappen, en dat zorgt dan ook voor flink wat diepte in de geluiden. Moet je wel eerst even een goed autootje aanschaffen in de Shop natuurlijk…
Hoewel de meeste mensen misschien enkel voor de singleplayer zullen gaan, is er ook een multiplayer component aanwezig in de game. De lobby modus maakt het mogelijk om simpelweg tegen andere mensen te racen. Het mooie hieraan is dat je niet langdurig hoeft te wachten tot servers vol zijn, maar je kunt alvast gaan oefenen op de betreffende track waarop de race gehouden wordt. Veel game modi zijn er echter niet in de multiplayer, en het komt dan ook vooral neer op rondjes rijden en als eerste over de streep komen. Iets meer innovatie was wat dat betreft wel welkom geweest. De multiplayer is daarmee karig, al werkt deze mijn inziens wel solide. Hoewel de servers de laatste tijd meer down dan up zijn geweest, moet gezegd worden dat bij een succesvolle verbinding weinig lag geconstateerd kan worden, en alles lekker stabiel draait. Wat dat betreft zit het dus wel goed, al zullen de meeste de multiplayer te kort door de bocht vinden.
Als we dan zo’n beetje alles op ’n rijtje hebben, wat vrijwel onmogelijk is met deze game, kunnen we concluderen dat Gran Turismo 5 het gewoon waar heeft weten te maken. Het spel zit bomvol content waarmee je maanden zoet zult zijn, en ook qua features heeft men het uitstekend gedaan. Het level progressiesysteem werkt goed, het balanssysteem is weliswaar soms moeilijk beheerbaar door de vele bolides die je aan zou kunnen schaffen, maar werkt verder ook prima, en ook de gameplay sluit aan bij wat ik noem ‘perfectie’. En dan heb ik het nog niet gehad over het audiovisuele aspect van de game en de uitgebreide level editor. Al ben je level 40 en komt dan pas het niet veel voorstellende schademodel om de hoek kijken, zelfs dan zal er nog genoeg te vinden zijn in de game. Finish specifieke events, verbeter jezelf, of ga simpelweg aan de slag met de vele andere game modi die te vinden zijn in dit spel, dat wat betreft content een prijskaartje van 100 Euro had mogen hebben. Gran Turismo 5 biedt daarmee misschien nog meer dan we hadden mogen hopen, en zal voor iedere raceliefhebber als een splinternieuwe auto met gouden randje gezien worden. Jammer dat de ruwe afronding daarvan net niet tot een glansrijk resultaat leidt.
