Godfall

Bij elke nieuwe generatie consoles zijn er bij lancering altijd wel één of twee games die speciaal ontwikkeld worden om de verbeterde grafische pracht en praal en nieuwe technieken te laten zien. Probleem van die titels is dat ze er spectaculair uit zien maar inhoudelijk erg weinig te bieden hebben. Kijk bijvoorbeeld naar Ryse: Son of Rome op de Xbox of naar Knack op de Playstation 4. Daar werd door de trailers en graphics veel van verwacht maar uiteindelijk bleek het zo oppervlakkig als wat te zijn qua gameplay. Er zijn dus nog weinig echt goede launch games uitgekomen afgelopen generaties en het is spannend om te zien hoe dat gaat met de Playstation 5 en Series X. In december van het vorige jaar werd Godfall aangekondigd, één van de launch games van de Playstation 5. Wederom in een trailer met indrukwekkende graphics maar verder weinig informatie over het verhaal. En hoewel het er allemaal goed uit ziet kwamen er toch wat twijfels over de inhoud van Godfall na het zien van diverse gameplay trailers. Aangezien wij nog geen beschikking hebben over een Playstation 5 zijn we met de PC versie aan de slag gegaan om te zien of Godfall meer kan bieden dan de launchtitels van het verleden.

Kratosfall

Qua verhaal in ieder geval niet. Zelden heb ik zo’n flinterdun verhaal gezien als in Godfall. Je krijgt een openingsfilmpje waarin jij een koning, genaamd Orin, bent en je broer Macros een god wilt worden ten koste van alles, dus ook ten koste van jou. Hij verraadt je op een dag en aan jou dus de taak om hem te stoppen. En dat is het verhaal, geen samenvatting maar dit is de reden waarom je de komende 10 uur alles kort en klein moet slaan. Dat hoeft niet perse een slecht voorteken te zijn want wanneer andere facetten wel goed uitgewerkt zijn kan je alsnog genoeg plezier beleven aan een spel, kijk maar naar de Destiny serie.

Godfall is ontwikkeld door het redelijk onbekende Counterplay Games, een studio die bestaat uit enkele ontwikkelaars die heel toevallig ook aan Destiny 2 hebben gewerkt. En dat is te merken. Godfall is een 3rd person “looter-slasher”  dat zich afspeelt in een fantasie setting. Het voornaamste doel is het verzamelen van loot, heel erg veel loot, wat dus ook terug te zien is in de Destiny serie. Van ringen, amuletten en schilden tot aan de grootste hamers en zwaarden. De game gooit na ongeveer een uur spelen de loot je om de oren en dat is prettig. Dit zorgt er namelijk voor dat je alle mogelijkheid krijgt om de verschillende speelstijlen te ontdekken en te kijken welke het beste bij jou past. Wil je voor een longsword gaan wat een goede balans is tussen snelheid en kracht, ga je voor een gigantische hamer waar je tegenstanders letterlijk mee de grond in slaat of ga je juist voor snelheid met de dual blades. De keuze is geheel aan jou en te combineren ook nog doordat je twee verschillende wapensets kan dragen. Bovendien zijn de ontwerpen van de wapens een lust voor het oog.  Elk wapen heeft een twee verschillende skills, Northern en Southern Weapon Techniques genoemd. God mag weten waarom ze zo heten, maar een voorbeeld om het wat te verduidelijken: Wanneer je Dual Blades in je handen hebt kan je met de Northern Technique jezelf Inner Focus geven waardoor je tijdelijk meer schade aanricht. Wanneer je de Southern activeert gooi je a la God of War je zwaard en trekt je tegenstander naar je toe. Eigenlijk doet de hele combat van Godfall je denken aan God of War, want je hebt ook een schild waar je logischerwijs aanvallen mee kan blokken mee kan gooien. Dit gooien van het schild komt ook meerdere malen terug in de wereld om kistjes te openen, precies zoals God of War.  Het is duidelijk dat Counterplay Games heel goed heeft gekeken naar dit spel en eigenlijk is dat helemaal geen gek idee geweest, alleen maar een pluspunt.

Hetzelfde trucje

Na een uur of 3 spelen worden de minpunten wel duidelijk zichtbaar. Niet alleen het verhaal is nietszeggend maar de gameplay begint dan ook repetitief te worden. Er zijn drie Realms waar het zich allemaal afspeelt: Earth, Air en Water. Door middel van de hub (Sanctum) kan je de missie kiezen waar je mee wilt beginnen. Dit is de eerste paar keer best leuk om te doen maar uiteindelijk begint dit trucje toch wel zijn charme te verliezen. Je kiest een missie, volgt de pijl richting je doel wat altijd uitmondt in alles kapot slaan wat met zijn ogen knippert. Na je missie heb je de keuze om nog door te gaan om bonus doelen te voltooien. Enkele van deze bonus doelen zijn trouwens wel leuk, bijvoorbeeld een grote kreeft met een grote schatkist op zijn rug die je zo snel mogelijk moet dood meppen. Een element die je al kent van Diablo maar wel de moeite om te doen. Vervolgens moet je via het menu je missie voltooien waardoor je meteen terug bent in de Sanctum om vervolgens het hele riedeltje te herhalen. Deze opbouw haalt je compleet uit de wereld en het kleine beetje verhaal wat erin zit. En dan heb ik het nog niet eens over de werkelijk dra-ma-tische menu structuur. Het is niet uit te leggen dat je vanuit je Armory wel ál je gear ziet maar dit niet kan equippen. Je moet dan echt naar je Inventory gaan om iets te vervangen. En zo gaat dat door de hele game heen, wie heeft dit kunnen goedkeuren?

Wat wel interessant is in de Sanctum is het vrijspelen van nieuwe Valorplates en het upgraden van je gear met de Forge. Door de wereld heen verzamel je goederen waar je de nieuwe personages (Valorplates) kan vrijspelen. In totaal zijn er twaalf van deze personages met elk hun eigen specialiteit. Ofja ik zeg wel specialiteit maar eigenlijk verschillen ze meer qua uiterlijk dan gameplay. Je ultieme aanval Archon Fury heeft wel een andere functie bij elk personage maar verder is het alleen een verschil of je bijvoorbeeld Firedamage of Bleed doet met je aanvallen tijdens Archon Fury. Qua uiterlijk zijn de Valorplates, net als de wapens, onwijs mooi gemaakt. Ze hebben allemaal verschillende uitrustingen die van je beeldscherm af spatten. Deze kun je later cosmetisch ook nog aanpassen met verschillende kleuren waardoor je het een persoonlijker tintje kunt geven. De Forge speel je ook na een uur of drie vrij waarmee je je wapens, amuletten en ringen kan upgraden. Erg spannend is dit niet want dit zorgt er alleen voor dat je met elke stap wat hogere statistieken krijgt maar het is wel een extra gameplay element wat van harte welkom is in de oppervlakkigheid van Godfall.

Magere uitvoering

Het lijkt er een beetje op dat Counterplay ook wel in de gaten had dat het allemaal niet zo uitgebreid was dus hebben ze bedacht om er een multiplayer in te stoppen. Geen gekke gedachte want dit soort spellen zijn altijd leuker om samen te spelen en verlengt de speelduur weer met de nodige uurtjes. Alleen zijn ze vergeten om een matchmaking te implementeren waardoor je dus alleen met vrienden kan spelen of heel veel moeite moet doen om vreemden te vinden om mee te spelen. Anno 2020 werkelijk een gigantische fout. Eigenlijk somt dit wel het terugkomende probleem op van Godfall. De ideeën zijn er allemaal maar zo ontzettend matig uitgevoerd. Grafisch is het een genot om naar te kijken en ook de werelden, wapens en Valorplates hebben veel aandacht gekregen. Qua audio is er weinig op aan te merken, het doet zijn werk maar maakt ook geen indruk.  Wat overblijft is een mooie uitziende game met de diepte van een..sja launchgame.