Begin mei verscheen op Evilgamerz al een preview van de game Glory of the Roman Empire, een ‘city build strategy’ game die zich afspeelt ten tijde van het Romeinse Rijk. De game kwam in juni al uit, dus onder het motto ‘beter laat dan nooit’ toch nog een review van deze game van de hand van Haemimont Games.
Brood en spelen
Het doel van Glory of the Roman Empire is het bouwen en onderhouden van een stad in het Romeinse Rijk, met alle moeilijkheden die daarbij horen. Je zult als speler moeten zorgen dat er voldoende eten voor je burgers is en dat je genoeg slaven hebt om alle vuile klusjes uit te voeren. Het oude Rome steunde voor een groot deel op deze slaven, die vaak meegenomen werden uit veroverde steden en gebieden, waarna ze op de slavenmarkt verhandeld werden. Als Romeins gouverneur koop je je slaven gewoon via het stadhuis in ruil voor een zak met goudstukken. Als een bepaald stadsdeel een tekort aan slaven heeft bestaat de kans dat de daar aanwezige slaven herrie gaan schoppen omdat ze teveel werk hebben.
Naast je slaven moet je er bovenal voor zorgen dat je inwoners tevreden zijn én blijven. Romeinse keizers deden dit in de oudheid voor de combinatie ‘brood en spelen’. Het eerste, brood, is de basisbehoefte van je inwoners. Eten produceer je door diverse gebouwen neer te zetten, zoals graan- en varkensboerderijen. Als je pas begint met het opbouwen van je metropool wonen de meeste bewoners nog in simpele houten huisjes (Magilia’s) met rieten daken, maar naarmate de game vordert stijgt hun levensstandaard, waardoor ze specifiekere behoeftes krijgen, zoals de drang naar wijn en theater. Uiteindelijk zal een deel van de huizen in de stad opklimmen tot Villa’s. De bewoners hiervan eisen ook tempels, thermen en voldoende kleding. Als je als speler niet voldoet aan de behoeftes van de diverse bevolkingslagen, dan ontstaat er een crisis die je als dan niet moet zien op te lossen.
Open monumentendag
Naarmate de door jou gebouwde stad groeit krijg je van de keizer diverse malen de kans om speciale monumenten neer te zetten. In het begin zul je enkel een standbeeld aangeboden krijgen, maar uiteindelijk mag je van ome Caesar een Colosseum neerzetten. Hier kun je het andere deel van ‘brood en spelen’ uitvoeren in de vorm van gladiatorengevechten, zodat je onderdanen hun problemen even vergeten.
De missies van Glory of the Roman Empire beginnen vrij simpel in kleine dorpen en steden waar je leert huizen te bouwen en voedsel te verzamelen. Naarmate je vordert zijn er steeds meer steden die je als gouverneur in willen lijven, waardoor je op een kaart van het Romeinse Rijk de keuze krijgt tussen diverse steden. Elke stad heeft zijn eigen voor- en nadelen, zoals een grotere kans op brand of een verbeterde productie van graan.
Tijdens het spelen van Glory of the Roman Empire had ik een goed ‘gevoel’ bij de game. In feite sprak een groot deel van de gameplay voor zich. Na een aantal potjes voelde ik me al een heuse Romein… De diverse ‘niveau’s’ van huizen zijn erg leuk, omdat je hierdoor constant moet opletten of je inwoners wel genoeg wijn en dergelijke hebben. Naarmate je steden groeien ben je wel steeds vaker bezig met het uit de grond stampen van huizenblokken, omdat je stad zonder werklieden komt te zitten. Als je stad blijft groeien zul je op een gegeven moment zonder slaven komen te zitten. Ik heb hier een aantal keren geen aandacht aan besteed, terwijl ik gewoon bouwopdrachten bleef geven. En dat is weer een leuk punt van deze game, zonder slaven kan een stad niet blijven draaien. Gebouwen werden simpelweg niet afgemaakt…
Qua gameplay bedekken de diverse aspecten van Glory of the Roman Empire goed de diverse punten waar in het oude Rome ook op gelet werd. Hou je volk tevreden met brood en spelen, zorg dat je voldoende slaven hebt en moord af en toe een Barbaars dorp uit… Persoonlijk had ik, naast het ‘inschakelen’ van bewoners uit betere huizen, graag nog wat andere manieren om de productie van onder meer voedsel een boost te geven, behalve door meer gebouwen in elkaar te timmeren. De diverse ‘beloningen’ brengen af en toe wat afwisseling in de game, want vaak steken bepaalde problemen in de stad meerdere keren de kop op. Het is dan wel eens leuk om midden in de stad een amfitheater neer te mogen zetten.
Persoonlijk heb ik erg veel plezier beleefd aan deze game, het was weer eens iets anders dan anders. Het ‘managen’ van een Romeinse stad was erg leuk uitgewerkt met de diverse behoeftes van de burgers. Slaven kopen is echt noodzakelijk om je stad draaiende te houden. Tot slot nog even een bonus voor de freaks: het is zelfs mogelijk om de teksten van de game in het Latijn weer te laten geven!! Wat lastiger, maar wel leuk…
