XCOM 2
Ik was erg benieuwd naar het tweede deel van de turn-based game XCOM. Het eerste deel heeft erg indruk gemaakt en heb het helemaal grijs gespeeld. In het eerste deel moest je een invasie van aliens van de aarde verdrijven met een geheime genootschap. In het tweede deel heeft de aarde verloren en hebben de aliens de macht. Het tweede deel speelt zich 20 jaar na de invasie af. Jij bent gevangen genomen en in je hersenen is een microchip geïmplanteerd. In het tweede deel wordt je gered en wordt de chip verwijderd. Wat deze precies doet, is onduidelijk. Duidelijk is wel dat XCOM in kleine versplinterde getale nog bestaat, en dat zij niet zijn gestopt om de aliens te verdrijven. Je komt aan het roer van de opstand te zitten en het primaire doel is om connecties te maken met versplinterde groeperingen over de wereld.
De game is net als bij deel een verdeeld in twee onderdelen. Enerzijds moet je vanuit je thuisbasis, in het tweede deel de ‘Avenger’, onderzoek doen naar aliens, nieuwe wapens ontwikkelen, je soldaten trainen e.d. De Avenger is een omgebouwde alien goederentransport, welke in deel twee als thuisbasis voor XCOM wordt gebruikt. Anderzijds stuur je kleine teams op missie om aliens te verslaan, mensen te redden, voorraad in te slaan enzovoorts. Op Gamescom 2015 werd enkel de Avenger getoond. We hebben kunnen zien welke karakters je team hebben versterkt en hoe je kunt onderzoeken, ontwikkelen en trainen. Shen vormt nog altijd een onderdeeI van je team, maar hij is wel erg veranderd! Naast karakters zijn ook nieuwe wapens getoond. XCOM heeft meer en meer geleerd van de aliens en wapens zijn daardoor een stuk futuristischer geworden. Ik moet zeggen dat ik de presentatie niet erg indrukwekkend vond. Dat komt enerzijds omdat we hadden gehoopt dat we beide kanten van de game zouden kunnen zien en dat het speelbaar zou zijn. Qua gameplay is het getoonde deel van de game nagenoeg niet veranderd. Dit is niet per se negatief, het concept werkt namelijk. Persoonlijk ben ik hier erg blij om en ik kan niet wachten tot XCOM 2 in de schappen ligt.
Risen 3
Deze game is een hele tijd geleden al op de markt verschenen, maar hij zal nu ook verschijnen voor de Xbox One en PS4. Tevens verschijnt voor alle platforms een update, waarin grafisch enkele zaken zijn verbeterd en, op vraag van de fans, een extra moeilijkheidsgraad is toegevoegd. Bijzonder aan deze game is dat het door een groep van 27 man is ontwikkeld. Piranha Bytes is een Duits bedrijf gevestigd in Essen en heeft vanaf 1997 games ontwikkeld. Met Gothic hebben ze een enorme fanbase gecreëerd en heeft daarmee de basis gelegd om zelf ideeën te kunnen blijven ontwikkelen en verkopen. Naast Risen is het team nu bezig met ELEX, een RPG dat zich af zal spelen in een postapocalyptische fantasy wereld. Voldoende inspiratie, ideeën en werkethos in het team van Piranha Bytes, zo lijkt het althans. Hoewel ik al eerder een review heb geschreven van Risen 3 en vele kanttekeningen bij de game had, moet ik zeggen dat ik erg gecharmeerd ben van het feit dat iets kleins zo iets groots kan ontwikkelen. De game kent zeker minnen, maar ook echt een aantal plussen (zie review). Meningen over de game liggen juist hierdoor mijlenver uit elkaar. Ik ga het stof nog eens van het hoesje af blazen en de game nog een kans geven.
Unravel
Coldwood zet zichzelf met Unravel op de kaart! Ook hier gaat het om een kleine partij, gevestigd in Noorwegen, die via EA deze overweldigende titel publiceert. Persoonlijk wist ik niet wat ik kon verwachten, maar ben erg enthousiast gemaakt door de trailer die we hebben mogen spelen. De game ziet er erg indrukwekkend uit. Dit begint met het mooie verhaal dat Coldwood weet te vertellen rondom de ontwikkeling van het spel. Zonder woorden moet de game een familieverhaal vertellen. Daarbij krijgt de speler prachtige Scandinavische plekken te zien, plekken waar, zo vertelt Coldwood, medewerkers zijn opgegroeid en zelf mooie herinneringen aan hebben. Het spel start in het ouderlijk huis, met een treurige oudere vrouw die met haar mand vol garen de trap op loopt. Een bol valt van de grap af en verandert in een klein mannetje, genaamd Yarney. Met Yarney ga je op pad, de wereld ontdekken. Een uiteinde van het garen is in huis blijven hangen, waardoor Yarney met iedere stap garen verliest en ook dunner wordt. Zo kan hij zijn weg naar huis altijd terugvinden. Doel is om de wereld te ontdekken en overleven. Je zult nieuw garen moeten vinden om verder van huis te kunnen gaan. Yarney kan het draad gebruiken voor verschillende doeleinden gebruiken. Zo kan hij hiermee slingeren, kan hij het als trampoline gebruiken en kunnen er vele puzzels mee worden opgelost. Bekijk de trailer en kom zowel in een treurige als euforische stemming door een combinatie van een treurig verhaal, overweldigende grafische weergave van Scandinavische natuur, een knuffelbaar karakter met unieke gameplay en briljant gecomponeerde muziek. Niet voor niets dat de game al vele nominaties en prijzen in de wacht heeft gesleept.
Assassin’s Creed Syndicate
In Syndicate spelen twee karakters, een broer en zus, gezamenlijk de hoofdrol. Jacob Frye is meer van het aanvallen en uitmoorden van vijanden, terwijl zijn zus Evie zich meer richt op de schaduw en tactiek. In de missie die ik heb gespeeld op de Gamescom kroop ik in het lichaam van Evie. Aankomend bij de Tower of London via de Theems was mijn opdracht om Lucy Thorne te vinden en te vermoorden. Zij is in het bezit van een mysterieus en machtig voorwerp, de ‘Shroud’. Deze wil ik klaarblijkelijk in mijn bezit krijgen. Het leuke aan de game is dat het voor beginnelingen zoals ik erg eenvoudig is om op te pikken. Dat is voor de meer ervaren speler natuurlijk een nadeel. Het is erg eenvoudig om te spelen, en dat is nog een understatement. Evie heeft een harpoen met touw waarmee ze eenvoudig tussen torens kan bewegen, ook al staan torens enorm ver uit elkaar. Bewakers zijn erg statisch en bewegen iedere keer op dezelfde wijze. Daarnaast is de kans dat ze je spotten erg klein; je kunt een meter boven ze langs een touw glijden en je wordt niet gezien. Leuk is dat je het doel op meerdere manieren kunt bereiken. In deze missie kon ik op minstens 4 manieren mijn doel bereiken. Zo kon ik een sleuteldrager overvallen en op die manier proberen binnen te komen om Lucy te vermoorden. Daarnaast kon ik mezelf laten ‘ontvoeren’ door een karakter die ook probeert binnen te dringen. Dit laatste heb ik gedaan. Daarbij moest ik opletten dat bewakers me niet van te dicht bij konden zien, dan hadden ze ons namelijk herkend. Uiteindelijk ben ik binnengedrongen en heb ik Lucy kunnen vermoorden. Het is Ubisoft gelukt om een erg sfeervol Londen neer te zetten. Ook grafisch zag het er erg boeiend uit. Dat de game (of in ieder geval de missie die ik heb gespeeld) erg eenvoudig is, dat kan zowel positief als negatief worden opgepikt. De beginnende gamer zal hier blij mee zijn, de gevorderde gamer wat minder. Misschien dat Ubisoft meer met dit onderscheid rekening zou moeten houden.
