Het verleden versus nu
Final Fantasy XV werd bijna 10 jaar geleden alweer onder de noemer Versus XIII in het leven geroepen als onderdeel van het Fabula Nova Crystallis universum waaronder elk spel rond die tijd viel, zoals XIII, XIII-2, Lightning Returns, Type-O. Doordat Square waarschijnlijk te druk had met na het uitbrengen van XIII zich te focussen om deze game uit te breiden tot een trilogie viel Versus XIII buiten de boot en hoorden we er een hele lange tijd niets meer van. Totdat een aantal jaar terug werd aangekondigd dat deze niet meer onder de noemer Versus XIII kwam maar omgetoverd werd tot een volledige game in de serie genaamd XV.
Dit deel begint met de 4 vrienden die aan je zijde zullen staan door de reis van XV. Het hoofdpersonage Noctis waar je zelf controle over hebt is de beoogde troonopvolger van het rijk Lucis, tijdens de reis word je ondersteund door 3 vrienden/bodyguards, Gladiolus, de krachtpatser, Prompto, de lolbroek en Ignis, de geleerde. Met deze 4 volg je de reis waar je soms ondersteuning nog krijgt van andere karakters. Ze gaan op pad voor de bruiloft van Noctis, hij is uitgehuwelijkt aan Lunafreya, het orakel. Na het afscheid aan je vader ga je op pad en niet snel daarna gaat het mis, Lucis ligt onder vuur van het imperial leger en de taak is aan jou om Lunafreya te vinden en een eind te maken aan diegene die jou koninkrijk hebben ingenomen.Dit doe je door tombes te gaan zoeken in het land waar de krachten van voorgaande koningen opgeslagen liggen en die je als rechtmatige opvolger kan gebruiken in de strijd. Het springt in het begin wel een beetje van de hak op de tak en ik vond het een gemis dat als je niet Kingslaive, de FF XV film die een tijdje geleden uitkwam, had gezien je in het begin niet helemaal goed kunt volgen waarom je moederland aangevallen wordt. Het verhaal gaat over dezelfde punten waar bijna elk deel over gaat, vriendschap, bedrog, liefde en opoffering. In het verleden heeft dit tot heel goede spellen geleid en als je goed naar films en series kijkt leunen deze vaak op dezelfde pilaren.
Enorme spelwereld
De spelwereld is ditmaal weer enorm groot. Waar bij XIII het gemis van veel fans was dat het te lineair was is dit in XV opgepakt. Er is zoals vanouds weer heel veel te doen en je kunt meer tijd verliezen in alle nevenactiviteiten en sidequests dan het hoofdverhaal. Een aantal van de nevenactiviteiten kennen we wel uit voorgaande delen, bijvoorbeeld het jagen op monsters. Bij elk restaurant in elk dorp kun je vragen naar de lijst van monsters die gedood moeten worden. Je kunt hier er een uitkiezen en laat de jacht beginnen. Voor elk monster krijg je geld voor het halen van de missie, de enige xp die je krijgt is voor het gevecht. Naast deze missies vraagt een restauranthouder soms ook voor het regelen van ingrediënten wat meestal ook gewoon inhoudt dat je een monster moet verslaan, en de laatste soort die je hebt zijn onderdelen bijvoorbeeld voor je auto zoeken, en dat is vooral ook monsters verslaan. Dus hoewel er enorm veel sidequests zijn zal 90% uit dezelfde opdrachten bestaan.
Waar Final Fantasy in het verleden heel veel leunde op de fantasiewerelden is er voor deel XV gekozen voor een realistischere aanpak. De wereld lijkt veel op de aarde en alle karakters in de wereld zijn mensen, op de monsters na zijn er weinig fantasie karakters. Ook beweeg je je in de wereld per auto, dit is wel nodig met betrekking tot de schaal, soms ben je namelijk wel 10 minuten bezig om van de ene kant naar de ander te rijden, en heb je mobiele telefoons. Dit maakt het toch wel heel anders dan voorgaande delen en deed me nog het meeste denken aan deel 7 of Crisis Core op de PSP. Het spel ziet er prima uit, er zijn momenten waarin de PS3 achtergrond wel terug is te zien, maar het is nergens storend en een dergelijke grote wereld met monsters die niet spawnen zoals vroeger ziet het er leuk uit. Helaas zijn er weinig CGI scenes wat toch wel de hoogtepunten waren in oude delen.
De karakters in XV zijn stereotiep ten top, er is geen Final Fantasy zonder deze vier type karakters. Ook in de karakters die je als NPC tegenkomt in het verhaal en de spelwereld. Nadat je uit Insomnia, de hoofdstad van Lucis, bent vertrokken krijg je autopech en moet je een garage opzoeken. Hier ontmoet je Cindy, een vrouwelijke monteur die niet veel meer dan een bikini aanheeft. Na de sterke vrouwelijke en mannelijke karakters van XIII vind ik het persoonlijk niet nodig om deze kant weer op te gaan. En dat is meteen een punt van kritiek, de karakters voelen erg oppervlakkig aan waardoor je niet snel een band met ze krijgt, je merkt dit vooral wanneer je verder in de verhaallijn bent dat er gebeurtenissen plaatsvinden met Noctis en de rest dat je niet erg meevoelt met hun pijn en verdriet. Een onderdeel hiervan is ook omdat je alleen Noctis vooral bestuurd en de rest er bijhangt ter ondersteuning.
Dit zie je vooral in het vechten. Het turn based vechten van eerdere delen is losgelaten voor een meer actiegerichte aanpak wat we vooral zien in de westerse rpg’s van de laatste jaren. Je bestuurt Noctis in de gevechten en hebt de keuze uit 4 wapenslots, door het d-pad in te drukken kun je heel snel switchen naar een ander wapen. Je hebt zelf de keuze maken om te zeggen welk wapen in welk slot moet. Door snel je tegenstander te scannen zie je zijn zwakheden en weet je of je een klein zwaard of een enorm zwaard zal pakken. Dit werkt uitstekend. Een nadeel wat ik ondervind in deze aanpak is dat het veel actiegerichter is maar nog niet zo vloeiend werkt als zeg een God of War, je moet je slagen afmaken en dat kost best veel tijd waardoor je open staat voor aanvallen, en heel snel wordt afgemaakt. Gelukkig is daar ook iets op verzonnen. De HP balk bestaat uit 2 delen, je hebt de balk waarin wordt aangegeven hoeveel HP je hebt en hoeveel HP je kan hebben als je regenerate. Een monster kan een aanval doen waardoor je HP verliest maar door te schuilen kan je dit terug krijgen, sommige monsters kunnen ook een aanval doen die je HP laten verliezen maar ook je HP wat je kan regeneraten kan laten dalen, dit kun je dan alleen nog maar terug krijgen door middel van potions. Als je HP op is dan kun je de balk waarin staat hoeveel HP je kan regeneraten zien als een timer, deze loopt langzaam naar 0 en als je voor die tijd geen potion pakt of een teamgenoot hersteld je dan ben je echt dood en alleen een Phoenix potion zal je dan redden.
Naast wapens is er ook magie aanwezig, hoewel in minder mate als voorgaande delen. De klassieke mage zit er niet meer in en magie is nu gelimiteerd aan vuur, bliksem en ijs. In de spelwereld zijn rotsen waarin deze drie elementen zit opgeslagen, nadat deze eruit zijn gehaald kan door een of een combinatie van elementen een magische granaat gemaakt worden en toegevoegd worden tot het arsenaal. Je kunt zelf zeggen welke elementen je wilt toepassen en je kunt nog een item toevoegen. De hoeveelheid elementen die je kunt dragen is van elk 99 en per rots die je vindt met het element haal je ongeveer 25 eruit. Dus je kan uiteindelijk zeggen ik wil een granaat maken van 99 delen ijs, 99 delen elektriciteit en ik doe er nog een behemoth hoorn bij voor extra damage, je krijgt dan 3 van deze granaten. Deze granaten doen erg veel schade in gevechten maar het kost veel tijd om weer op te laden voordat je de volgende kan gooien, en de schade die je doet aan monsters kun je ook aan je vrienden doen als ze in de buurt staan.
Een van de belangrijkste toevoegingen is het warpen wat Noctis kan, deze kan door het speelveld heen flitsen, dit kost wel MP en als deze op is kom je in stasis en duurt het vrij lang voordat je warp weer kan gebruiken. Warp is erg handig als je vijanden wilt ontwijken, overal in de spelwereld zitten punten waaraan je je vast kan grijpen om even uit de buurt te blijven en je weer op te laden. Je kunt zo ook snel een vijand aanvallen door een warp aanval uit te voeren.
Het doel van je vrienden in het gevecht zijn wisselend, de krachten van iedereen is erg belangrijk, vooral Gladiolus is goed om erbij te hebben, hij is enorm sterk waardoor hij veel schade aanricht en zelf lang op de been blijft. Ignis en Prompto zijn wat zwakker maar hebben hun eigen krachten. Prompto is goed met vuurwapens maar moet daardoor meer op een afstand blijven en Ignis zijn kracht ligt in het aanrichten van schade op meerdere tegenstanders. Tijdens het gevecht loopt ook een meter vol waarmee je teamaanvallen kunt doen, een van je drie vrienden kan een aanval opzetten voor een tegenstander naar keuze en wanneer je op het juiste moment op O drukt dan ga je erover heen en richt je significante schade aan. Naast al deze aanvallen is er de mogelijkheid om de wapens die je hebt verzameld in de tombes van oud koningen te gebruiken en ook in een ‘super’ aanval waarin alle wapens die je tot dan hebt verzameld in de strijd worden gegooid.
Tegenvallende eindbazen
De eindbaasgevechten vallen erg tegen in dit deel, vaak krijg je een NPC erbij die erg sterk is en je zelf gewoon moet zorgen dat je niet sterft, maar er zijn ook gevechten waar je als Noctis een soort supersaiyan wordt en het meer een kwestie van tijd is en vechtknop ingedrukt houden dan wat anders. De gevechten in de wereld tegen normale monsters zijn een grotere uitdaging. Na elk gevecht krijg je XP en soms ook AP, Ascension points. Het levelsysteem kent meerdere elementen. Er is het standaard level wat je krijgt door XP te behalen, daarnaast is er het Ascension pad, vergelijkbaar met Final Fantasy XIII zijn Crystarium. Hier unlock je bepaalde bonussen, hier kun je denken aan dat je AP krijgt wanneer je in de auto of op een chocobo rijdt. Of dat je meer health krijgt, bepaalde boost die je krijgt als je een teamgenoot van de dood redtet cetera. Als laatste zijn er de buffs, die je voorheen in gevechten toe moest passen kun je dit nu voor gevechten doen. Er zijn kampeerplekken door de hele spelwereld, tijdens het kamperen kun je meerdere zaken doen. XP wordt pas toegepast op je level wanneer je gaat slapen dus dit wordt gedaan met kamperen, Ignis kan een gerecht koken met ingrediënten die je door de spelwereld verzameld. Deze gerechten zijn allemaal verschillend en zitten allemaal bepaalde buffs aan, zoals HP/XP boost of dat je geen schade krijgt van elemental aanvallen.
De besturing van het spel is prima, de camera niet echt. De camera wordt bestuurd door de rechter stick en volgt niet automatisch Noctis van achter. Dit zorgt ervoor dat wanneer je sprint door de spelwereld met O dat je niet tegelijkertijd de camera kunt wijzigen. Oplossing hiervoor is om autosprint te gebruiken door L3 in te drukken maar door te sprinten met O kun je onbeperkt sprinten wanneer je de knop op het laatste loslaat, net wanneer je stamina balk leeg is, dan vult deze zich helemaal. Ook tijdens gevechten is de camera soms erg vervelend en kijk je regelmatig tegen rotsen en bosjes aan.
Het geluid is weer prachtig, zoals altijd is er voor dit deel weer prachtige piano muziek geschreven en arrangementen gemaakt. Bij Square is er ook rondgeschoven en de componist van deel X tot en met XIII heeft zich bezig gehouden met de ‘World of Final Fantasy’ game die ook dit jaar is uitgekomen en de componist van ‘Kingdom Hearts’ heeft zich ontfermt over deze game. Je kunt soundtracks van heel veel Final Fantasy delen verzamelen om in de auto af te spelen. Persoonlijk zet ik altijd deel XIII soundtrack aan in de auto. Na de gevechten zijn er ook geen battle deuntjes meer helaas, gelukkig wil Prompto nog wel eens zelf een battle deuntje zingen wat een leuke knipoog is naar het verleden.
Met deze game ben je wel een tijdje zoet, het hoofdverhaal is wat aan de korte kant en zal je in 10-15 uur wel doorheen zijn, maar als je jezelf verliest in de side quests dan tel er maar 50 uur bij op. Met elke RPG is het wel zo dat wanneer je echt klaar met het spel bent dat je niet snel het opnieuw gaat spelen. En dat is met dit deel ook het geval, de hoofdverhaallijn is niet zo pakkend dat je het vaker zou gaan spelen. Al met al is Final Fantasy XV best een aardige game geworden, er zijn een hoop aanpassingen gedaan die veel mensen zullen aanspreken. Het punt wat tegen de schenen stoot is toch het nieuwe battle systeem en de opzet van buffs via eten in plaats van een mage in de strijd te hebben. Door het battle systeem blijft het maar Noctis tegen de rest en heb je niet het gevoel onderdeel te zijn van een team. Als het als Versus XIII door het leven was gegaan had ik deze stap kunnen begrijpen, dan heb je de meer traditiegetrouwe deel XIII ten opzichte van het meer actiegerichte Versus, maar doordat dit omgetoverd is tot deel XV mis ik erg de strategische stappen die je in de voorgaande delen moet zetten om triomfant eruit te komen. Het op het juiste moment veranderen van paradigm of de hele strijd van het debuffen van de opponent en zelf buffen om zo tot epische gevechten te komen mis ik erg in deel XV. De eindbaas gevechten staan bijna op rails. Hopelijk gaat Square weer wat meer terug richting de basis van een RPG.
