De titanenstrijd is weer begonnen. Elk jaar is het weer de vraag wat de vernieuwde features zijn van FIFA en het ene jaar zijn er wat meer veranderingen dan het andere jaar. Vorig jaar was het allemaal vooral verfijning wat een rol speelde en dit jaar zijn er wat nieuwe toevoegingen te vinden in het spel, waaronder het wijzigen van de gehele game engine en het toevoegen van een nieuwe game mode. Is dat voldoende om iedereen weer een jaar volop bezig te houden? Of is het een overgangsfase die nog jaren in beslag zal nemen voor enige resultaat bereikt wordt?
The Journey; Het paradepaardje
Paradepaardje dit jaar is toch weldegelijk de nieuwe game modus die is toegevoegd, en dat zul je merken ook in het spel. Met een leuk YouTube-introfilmpje kun je gelijk kennismaken met de modus, maar wat is het nu precies? The Journey, dat is de naam van de nieuwe ‘Legend/Be a Pro mode’. Het is niet iets nieuws wat we nooit eerder hebben gezien, maar het is wel een erg verhalende game modus, en dat is iets wat we nog niet echter vaker in deze vorm hebben gezien. In The Journey kruip je in de huid van Alex Hunter. Je kiest zelf je favorieten Engelse club en maakt kennis met het voetbal. Je vader en opa zijn ook fanatiek en succesvolle voetballers geweest, al gaat het met je vader wat minder. De relatie met hem vervaagd en je opa en moeder zijn uiteindelijk nog de enige mensen die je echt steunen. Tijdens een training val je op bij George Baker en je bewijst je tegenover scouts, waardoor je bij je favoriete club aan de slag mag gaan. Je moet je bewijzen in een afvaltraining waarbij alleen de beste 10 spelers doorgaan. Maar dan ben je er nog niet, want ook tijdens het seizoen en gedurende de voorbereiding zul je merken dat niet alles loopt zoals het bij Messi is gegaan. Je komt tijdens je voorbereiding in een groots avontuur terecht waarbij je voor het eerst een luxe vliegtuig instapt en speelt tegen grootheden als Reus (Borussia Dortmund) en Rodriguez (Real Madrid). Het voelt allemaal nog onrealistisch aan en je maatje die ook het voetbal in is gegaan en bij dezelfde club terecht is gekomen ruikt direct het succes. Het stijgt hem zelfs een beetje naar z’n hoofd terwijl jij nog een beetje moeite hebt met het hoge niveau. De manier van spelen, het maken van keuzes en vooral de eindcijfers die je ontvangt gedurende en na een wedstrijd bepalen of je in de basis komt, mee mag doen in Europa of verhuurd wordt aan een andere club. Het zijn allerlei situaties waarin ook echte voetballers terecht kunnen komen.
Tijdens je Journey moet je ook keuzes maken buiten het veld. Je gaat praten met je team, maar hebt ook interviews. Je kunt kiezen tussen neutrale, felle of coole reacties, waarbij de heetgebakerde reacties zorgen voor extra volgens op social Media (Twitter-achtig), maar ook zorgen voor negatievere indrukken bij je coach. Maar hoe bevalt The Journey eigenlijk? Wat mij betreft goed. Natuurlijk, je wordt een beetje geforceerd door een carrière heengedrukt waarbij alles lijkt te lopen zoals jij het manipuleert, maar veel dingen heb je ook niet helemaal in de hand. Je moet jezelf nu eenmaal opwerken en ook al speel je geweldige wedstrijden, niet iedereen interpreteert dat zo. Je kunt spelen als jezelf (Hunter) of als geheel team, waarbij mijn Journey begon bij Leicester City en vervolgens verder ging bij Newcastle United in the 2e league om vervolgens weer terug te keren naar het hoogste niveau. Leuke details daarbij zijn de toevoeg van bekende spelers, die je complimenteren, maar ook dwars kunnen zitten, wat me dwong op huurbasis te vertrekken. Maar iedereen kan zo een iets ander verhaal mee gaan maken, en vaak heb je ook de clubs deels voor het kiezen, wat het leuk blijft houden. Verder maak je ook op een leuke manier kennis met je coach, wat in mijn geval dus Rainieri onder andere was. Het leuke daarbij is dat de gezichten exact zijn nagemaakt, waardoor het gevoel van het echte profvoetbal ook goed wordt neergezet. Tijdens je Journey heb je ook vaardigheden die je moet verbeteren. Dit kan door trainingen (welke veelvuldig aan bod komen), maar je krijgt ook vaardigheidspunten, die je kunt spenderen aan eigenschappen als passing, kracht, schieten en bijvoorbeeld standaardsituaties. Tussen de wedstrijden door moet je constant trainen om jezelf te verbeteren, maar je kunt deze gelukkig ook laten simuleren als je daar geen zin in hebt, maar dat komt niet altijd je prestatiedrang ten goede. The Journey is dan wel niet helemaal realistisch, zit vol met voorspelbare momenten, en voelt een beetje aan als een slechte B-film, maar heeft wel een verhaal dat op een bepaalde manier is ingevuld wat zeker FIFA in een nieuwe richting weet te sturen. Innovatief is de modus zeker, en de keuzes bij het voeren van interviews en gesprekken maken het spel erg interessant. Ook het verhaal van je maatje, die zich op de achtergrond sneller lijkt te ontwikkelen dan jou en waarbij het ego ook een rol speelt, maakt dat je het spel echt op een andere manier meemaakt dan in de meeste standaardmodi, waarbij je al snel richting de top toegewerkt bent.
Naast deze modus zijn er natuurlijk de standaard modi, waaronder het spelen van toernooien, het spelen van een standaard match, competitie, training, skill games en online modi. De Online mode is voor de launch nog niet speelbaar en vullen we later deze week zeker nog aan, maar natuurlijk is er ook nog de FIFA Ultimate Team modus. Dit jaar heeft deze modus 2 nieuwe features, namelijk de FUT Champions en Squad Building Challenges. In FUT Champions kun je door het winnen van online wedstrijden je kwalificeren voor de weekend uitdagingen, waarin je kunt spelen voor allerlei beloningen. In de Squad Building Challenges moet je teams samenstellen die aan bepaalde vereisten moeten voldoen. Dit is verdeeld in een drietal moeilijkheidsgraden waarbij de beloningen uiteraard oplopen gedurende de moeilijkheidsgraad ook hoger wordt. FUT is daarmee nog een stukje uitgebreider geworden dan voorheen, en geeft je nog meer voldoening, vooral omdat ook The Journey is betrokken bij het winnen van beloningen die je in FUT weer kunt gebruiken. FIFA voelt daarmee zeer compleet en vooral aan als een goed samengevoegde game waarin alle elementen goed gekoppeld zijn aan elkaar en niet aanvoelen als totaal onafhankelijke modi.
Frostbite
Een ander element, en dat is een grote, is natuurlijk de wijziging van engine. De Frostbite engine, ook wel bekend van onder andere Battlefield, is nu de motor van de nieuwe FIFA geworden, en je zou zeggen dat het ambitieus is om even te wisselen van game engine binnen een jaar en daarmee ook resultaat te behalen. Maar het is EA gelukt. De Frostbite engine voelt realistisch en professioneel aan. Natuurlijk, het tempo in de gameplay is een beetje omlaag geschroefd, en nog lang niet alles klopt tot in de puntjes, maar toch voelt alles beter en mooier aan dan voorheen. Het geven van steekpasjes is toegankelijker geworden, het passen naar de juiste persoon werkt beter en alles ziet er ook nog eens beter uit. Helaas is het kappen en draaien van een speler wel wat minder vloeiend geworden waardoor dit soms meer tijd in beslag neemt dan gehoopt. Qua fysiek kun je nu beter de duels aangaan en zelfs ruimte voor jezelf op deze manier creëren. Ook spelhervattingen zijn veranderd, met vooral de corners die iets anders werken. Je hebt nu namelijk een hitspot die je kunt aangeven en waarnaar een bepaalde speler moet toe rennen, waardoor je meer tactiek kunt gooien in hoekschoppen. Ook kun je de aanloop aanpassen bij vrije trappen en moet je zelf richting de bal lopen bij strafschoppen en pas op het laatst de hoek bepalen. Hierbij kun je ook de snelheid meegeven van de bal, welke bepaald wordt door de duur van de schietknop die je inhoudt. Dit werkte voorheen ook al deels zo, maar is nu op een iets andere manier en volgorde vormgegeven, waardoor het weer iets anders aanvoelt.
Het verneterde AI-(intelligentie)systeem van medespelers zou ervoor moeten zorgen dat spelers constant zoeken naar ruimte. Dit werkt op zich prima, maar zoals in eerdere jaren komt het nog veelvuldig voor dat spelers elkaar in de weg blijven lopen, vaak stilstaan, of juist niet diep lopen wanneer je het zou willen. Hierin valt dus nog altijd wat te verbeteren. Keepers zijn ook een tikkeltje beter geworden, net als het voorzetten, wat nu weer iets makkelijker is geworden. Je kunt nu ook bij het afmaken beter de richting meegeven en zelfs naar de grond koppen om zo laag in de hoek van het doel te richten. Dit zijn allemaal puntjes die de gameplay van het spel in positieve zin zeker hebben verbeterd, al is er vooral op AI-gebied van je team zeker nog een en ander mogelijk.
Online kunnen we natuurlijk weer aan de gang met de toernooi modus, waarin je een gehele competitie op kunt zetten en natuurlijk kun je een vriend als rivaal uitnodigen voor een spannende pot voetbal. De laadtijden zijn lekker kort gebleven waardoor je snel in een potje aanbeland bent.
Gezichten waarheidsgetrouw
Op grafisch gebied ziet het spel er ook beter uit. Met nu coaches aan de kant die ook letterlijk en figuurlijk meebewegen oogt het allemaal net wat realistischer dan voorheen. Maar ook de gezichten van deze coaches die geregeld in beeld kunnen komen zijn echt geweldig nagemaakt. Ook spelers zien er weer een tikkeltje beter uit, en tijdens The Journey kun je het glans van het zweet zien schitteren in het donker. De lichteffecten van de stadionlampen en de schaduwen hebben iets meer realistisch contrast gekregen en de kleurbeleving is echt veranderd in positieve zin. Maar er zijn ook lichte minpuntjes te ontdekken. Zo is het regenspoor van de bal en spelers tijdens veel regen wel erg overdreven in beeld gebracht en heb je nog altijd diverse physics problemen wanneer spelers onverwachte bewegingen maken. Dit ziet er soms dan wat lomp en onbeholpen onrealistisch uit. Ook de grafische user interface heeft weer een oppoetsbeurt gehad, en is cleaner en overzichtelijker dan ooit. Geen overbodige drukte, geen moeilijke navigatie, het werkt allemaal erg makkelijk met de tiles, die wat minder volgestampt zijn ditkeer. Wat dat betreft een en al lof voor de gebruikersinterface dit jaar. Helaas moeten we het ook nog altijd doen met het saaie commentaar van Youri Mulder en Evert ten Napel. Ze hebben wat extra woordjes gekregen met de Journey-toevoeging, maar daar blijft het ook wel weer bij. Een frisse wind is echt gewenst in de komende jaren, ook al blijven we dit elk jaar weer zeggen.
Nu de nieuwe Frostbite engine is toegevoegd moet je niet verwachten dat we een compleet nieuwe game hebben. Het spel voelt veel als z’n voorganger aan, met uitzondering van enkele plus- en minpunten. Het zijn gelukkig vooral pluspuntjes die het spel lekkerder laten aanvoelen en ervoor zorgen dat aanvallen er alleen maar mooier op worden met deze nieuwe engine. Ook de AI is hier en daar nog voor verbetering vatbaar, maar gaat zeker de goede kant op, net als de graphics en prima soundtracks die weer zijn toegevoegd aan het spel. Met The Journey mode brengt EA niet direct een perfecte modus uit, maar wel een die FIFA weer eens een vernieuwende richting instuurt met hier en daar zelfs zeer interessante keuzemogelijkheden voor de speler. Het verhaal rammelt hier en daar ongetwijfeld nog en zit vol met voorspelbaarheden, maar kent ook zeker wel leuke en juist wel realistische momenten die best wel eens waarheidsgetrouw in beeld gebracht zijn. Op de GamesCom konden we al merken dat de FIFA zeker weer een vernieuwingsslag aan het slaan was, en dat is nu alleen maar meer bevestigd. Wat dat betreft heeft EA dan ook met deze versie een mooie hattrick aan opvallende verbeterpunten weten te scoren.
