Hoge verwachtingen
Al sinds de GamesCom ben ik erg enthousiast over Far Cry 5. De game was speelbaar op het evenement, waarbij het gehele gebied ontdekt was en alle vaardigheden unlocked waren, en dat zorgde voor heel wat vette actie in de game. Zo moest je een gebied bevrijden van de almachtige Joseph, heerser van de spelwereld en onderdrukker van de gewone mens. Het zorgde direct voor spectaculaire actie, een kenmerk waarvoor Far Cry bekend staat. Maar het uiteindelijke product werd nog aardig veranderd in de afgelopen tijd. Zo kwam er een co-op bij, en een Arcade mode, waarmee de game dus nog uitgebreider zou worden. Heeft dit alles de game goed gedaan? Of had men zich beter kunnen blijven focussen op een singleplayer only game?
Far Cry 5 is de eerste game in de serie die plaatsvindt in de Unitsted States of America en biedt spelers de complete vrijheid om los te gaan als junior-sheriff van het dorpje Hope County in Montana. Je zult echter merken dat de dreiging overal om je heen plaatsvindt. De fanatieke cultus, Project at Eden’s Gate, neemt gewelddadig stad voor stad in en is overal om je heen. Cult-leider Joseph is de eindbaas maar het gebied is verdeeld onder andere sekteleden als John, Faith en Jacob. Deze 3 gebieden zitten dan ook vol, maar ook letterlijk vol met mensen die je het leven zuur proberen te maken. En dan lopen we wat mij betreft ook direct tegen een licht minpuntje aan; De spelwereld is namelijk zo overdreven overgenomen, dat over elke weg die je rijdt, wel tegenstanders om de paar 100 meter je gaan irriteren en beschieten. Dit kunnen trucks zijn, maar ook simpelweg mensen op quads of auto’s. Ze zullen je geregeld ook achterna blijven zitten om je zo van je leven te beroven, en dat kan soms aardig op je zenuwen werken. Je bent dus gewaarschuwd wanneer ik zeg dat je heel veel aan het schieten bent in de game. En dat is leuk, wanneer je genoeg ammo hebt. Ammo zal vooral in het begin van de game nog geen standaard luxe zijn in je inventory, want je moet eerst wat vaardigheden zien te veroveren waarmee je genoeg wapencapaciteit zult hebben. Deze vaardigheden kun je kopen in ruil voor ‘coins’, welke je hier en daar verdient met het voltooien van uitdagingen, maar ook simpelweg in hutjes kunt oprapen. Ik had persoonlijk dan ook al snel behoefte aan een tweede wapenslot en hogere ammo capaciteit om niet zonder magazijnen te staan.
Goed voor tussendoor, verslavend voor de lange termijn
Je wordt al snel in het diepe gegooid, al is de instapdrempel redelijk laag in de game. Je komt namelijk op een klein eilandje terecht van Dutch, waar je enkele standaardopdrachten moet zien uit te voeren. Daarbij maak je direct ook kennis met de uitdagingen die je kunt doen, waaronder het slopen van silo’s, het veroveren van outposts en het blokkeren van vrachtwagens met delicate producten om ze vervolgens leeg te roven. Deze side-missies zijn zeer klein en kun je tussendoor doen wanneer je ze tegenkomt, maar uiteraard gaat het om de main quests en de side-quests. Deze zijn best wel gevarieerd; Tot het bevrijden van hostages, tot het geruisloos binnenvallen van een basis, tot het totaal vernietigen van een basis. Maar ook kun je bijvoorbeeld voedsel verzamelen in optionele quests, of een basis verdedigen bij een aanval. De missies zijn veelal redelijk wisselend, maar komen wel vaak op hetzelfde neer: Gewoon knallen en overleven. Leuk zijn verder de races die je kunt doen, waarbij je met een vliegtuig, jeep of boot bijvoorbeeld zo snel mogelijk door checkpoints heen moet gaan om vervolgens de finish te bereiken. Men doet er zoveel mogelijk aan het spel daarmee boeiend en afwisselend te houden, en dat is best goed gelukt. Echt diepgaand wordt het echter nooit. Dat geldt zowel voor het verhaal als voor de RPG-elementen. Je hebt vaardigheden (voordelen) die je kunt vrijspelen, wapens die je kunt assignen, en maten die je kunt recruiten. Deze recruiters vind je zo nu en dan en kun je assignen aan je team, dat begint met 1 teammaat, en uitgebreid kan worden tot meerdere mensen. Ieder teamlid heeft zo zijn of haar eigen skills. Zo kan de een zichzelf healen, en kan de ander beter tegenstanders zien af te leiden. Je kunt je teammaten op tegenstanders afsturen, maar ook jou laten volgen. Maar pas echt leuk wordt het als je het luchtruim kunt inzetten of Boomer de viervoeter op de tegenstander kunt afsturen. Er zijn zelfs perks waardoor je meerdere collega’s als compagnon kunt gebruiken.
Praktisch lijkt de game veel weg te hebben van Ghost Recon Wildlands. De gameplay is praktisch hetzelfde. Het voelt ’n beetje casual aan, en pakt erg makkelijk op. De gebieden zijn verdeeld in omgevingen waar één cultleider de baas is en je langzamerhand naar hem of haar toewerkt, de omgevingen zijn uitgestrekt met hier en daar een wilde beer, hert of zwijn en een outpost, en de RPG-skills zijn simplistisch. Soms lijken zelfs de geluiden van de guns overgenomen te zijn uit Ghost Recon. Het zou me dan ook niet verbazen dat het level design deels overgenomen is van die andere game, al is de spelwereld in Far Cry wel wat kleiner. Afstanden zijn dan ook te voet iets meer te doen. Echter lijken ook de konvooien die je soms tegenkomt, en de plaatsing van basissen wel redelijk hetzelfde. Far Cry 5 mag toch gezien worden als een unieke game. Het gaat verder dan waar Far Cry Primal kwam, en is vooral grootser in veel opzichten. De lichte RPG-elementen zijn en blijven niet echt heel vernieuwend, maar het inschakelen van buddies maakt het echt een stuk leuker. Naast dat kun je zelf potions maken en bommen, en in de shop kun je wapens kopen en upgraden, maar echt moeilijk en tactisch wordt het te nimmer. Ook het spelen van de game in co-op is echt een goede toevoeging. Er zijn verschillende mogelijkheden. In Arcade kun je bijvoorbeeld co-op missies spelen die beschikbaar zijn gesteld. Het betreft korte shootouts waarin je van A naar B moet zien te geraken en alle tegenstanders moet zien te vernietigen. Daarnaast kun je met 6 spelers ook online aan de gang in de game in zelf ontwikkelde maps of in maps die door anderen zijn gemaakt. Dit betreft een deathmatch of team deathmatch mode. De online co-op mode in Arcade bestaat uit modes als Outpost, Assault, Bounty Hunt en Journey. De map editor is groots en uitgebreid, en je kunt dus helemaal losgaan om je eigen creatie te maken. In totaal kun je maarliefst gebruik maken van 9000 verschillende objecten! Hoewel de singleplayer content al flink is (lees meer dan 30 uren aan main story events), zijn er ook nog live-events die wisselen van karakter, en kun je dus vrienden uitnodigen om co-op in een party aan de gang te gaan. Niet alleen Far Cry Arcade biedt daarmee, volgens Ubisoft, oneindig lol, maar ook de rest van de game zal je tot wel 50 uren op de bank vastgeketend kunnen houden.
Looking good!
Op de Xbox One X mag je heel wat kwaliteit verwachten tegenwoordig met native 4K en HDR en dat valt te merken met Far Cry 5. Het spel ziet er namelijk erg goed uit en je ziet dat 4K echt ’n meerwaarde kan zijn als je spellen met deze kwaliteit onder de loep neemt. Hoewel er hier en daar een lichte framedrop plaatsvond, draait het spel vrijwel altijd erg soepel en snel, ook al vindt er veel actie plaats op je scherm. Gezichten van characters zijn hier en daar wat wisselvallig scherp, maar omgevingen zien er echt geweldig mooi en levendig uit. Ook de high dynamic range feature doet z’n werk en de felle kleuren spatten zo nu en dan echt van het scherm. Of dat het realisme helemaal ten goede komt is een tweede, maar Far Cry is nu eenmaal niet een game die op realistisch draait, maar meer om over-the-top, en dat is goed gelukt. Vooral de animaties waar echt werk aan besteed lijkt te zijn, zoals de introductie van de game, zien er uitstekend uit. In het level design treedt echter wel erg veel herhaling op. Zo zien alle jeeps er onderhand hetzelfde uit, en wijkt zelfs de kleur bijna nooit af. Ook auto’s van normale inwoners zijn vaak van hetzelfde type, al is het sporadisch overigens dat je normale bewoners vaker tegenkomt dan bendeleden van Joseph. In ieder geval had wat dat betreft wel iets meer gevarieerd mogen worden. Ook objecten in huizen worden vaak gedupliceerd in andere huizen en gebouwen, waardoor een echt persoonlijk karakter vaak ontbreekt. Hetzelfde geldt eigenlijk voor tegenstanders, waarvan de character models eigenlijk constant hergebruikt worden. Dit maakt dat alleen NPC’s eigenlijk uniek zijn.¬¬ En dan kun je ook nog nevenactiviteiten doen als vissen, kluizen openlassen, op dieren jagen of naar verborgen schatten zoeken.
Far Cry 5 houdt maar niet op. Hoewel er hier en daar gelijkenissen zijn te trekken met Ghost Recon: Wildlands, is dit toch weer een game op zichzelf. Qua content is Far Cry 5 qua singleplayer al weergaloos, maar met de toevoegingen van co-op en multiplayer events is het totaalpakket echt wel meer waard dan die 60 piek. Far Cry 5 kent daarnaast een hoge grafische standaard en is qua verhaal nog niet eens zo slecht in elkaar gezet. De NPC’s zijn best interessant en de missies zijn gevarieerd, en de events zijn best wel wisselend van karakter. Daarnaast word je zo nu en dan ook gedwongen verhaalmissies in getrokken omdat je wordt opgeslokt door de regionale sekteleider, wat weer zorgt voor onvoorspelbare wendingen. Natuurlijk, de AI kan nog altijd wat verbetering ondergaan, en soms word je ’n beetje moe van alle konvooien die je achterna zitten, maar al met al is Far Cry 5 een meer dan geslaagde game die na Ni No Kuni II zorgt voor een geweldige maandafsluiter.
