‘Chi’, of zoals ze het in de Dragonball wereld noemen ‘Ki’, is de kracht die het leven in stand houdt. Het omringt ons, doordringt ons en het is ook nog te manipuleren. Getrainde zielen kunnen zo een geconcentreerde straal van energie afvuren. Dit principe is vele malen op TV gedemonstreerd door Goku en zijn vrienden. Hiermee hebben ze intergalactische tirannen als Frieza en de organische androïde Cell weten te verslaan. Hun verhalen zijn al tientallen keren verteld in zowel games als in de populaire animé. Nu is het dan eindelijk tijd voor de next-gen consoles. Dit in de vorm van Dragonball Z: Burst Limit.
Plezierig, maar met mate
Zoals altijd zul je ook hier weer het verhaal van de serie doorspelen. Dit keer wordt je gelukkig niet weer alles voorgeschoteld. Burst Limit vertelt namelijk slechts de Saiyan Saga tot en met de Cell Saga. Je speelt vrijwel elk gevecht uit de serie die tussen de beschikbare personages door. Voor fans is dit natuurlijk erg fijn, maar voor nieuwkomers zal het spel erg onduidelijk overkomen. Je wordt namelijk gelijk in een gevecht gegooid, zonder enige introductie van de personages. De meeste dingen wijzen dan wel voor zich, maar om het echt goed te snappen is het toch wel handig om deze saga’s gezien te hebben. Daarnaast worden er ook nog hele stukken overgeslagen. Zo worden de Android, Cell en Cell Games Saga’s samengevoegd tot één Cell Saga. Op deze manier heb je de ‘Z-chronicles’ dan ook behoorlijk snel uitgespeeld. Wanneer je klaar bent met het hele verhaal op één bepaalde moeilijkheidsgraad, kun je nog enkele gevechten uit de DBZ-special ‘Bardock, Father of Goku’ en de film ‘Broly’s Second Coming’.
Zoals je nu vast wel had kunnen bedenken kun je in Burst Limit dus ook met Broly en Bardock spelen. In het hele spel zitten echter maar 21 speelbare personages. Voor een DBZ spel zijn dit erg weinig, terwijl dat nou juist de games altijd leuk maakte. In Budokai Tenkaichi 3 drie had je bijvoorbeeld wel 101 personages. Een probleem dat daar altijd bij ontstond was dat veel karakters gelijke aanvallen hebben en ook hetzelfde spelen. In Burst Limit heb je hier al een stuk minder last van, maar het komt nog steeds wel voor. Gelukkig zijn de personages wel veel beter uitgebalanceerd. Krillin en Gohan zijn bijvoorbeeld snel en erg klein, zodat ze minder goed zijn te raken. Nappa en Broly zijn daarentegen weer erg groot en lomp, maar wel weer krachtig. Op deze manier maakt het weinig uit met welk personage je speelt en is het voor iedereen erg toegankelijk.
Timing is alles
Een ding wat de toegankelijkheid nog meer bevorderd is de besturing. Met het vierkantje voer je rush-aanvallen uit en met de driehoek-knop val je aan met een krachtigere stoot. De cirkel-knop dient voor Ki-blasts en blokken doe je met het kruisje. In eerste instantie kun je dus gemakkelijk gaan button-bashen, zonder dat dit echt problemen oplevert. Het is zelfs mogelijk om op deze manier gevorderde spelers te verslaan. Wanneer je het spel echter wat langer speelt zul je ontdekken dat het ook best nog wel diep gaat. Er zitten enkele combinaties in het spel met rush- en heavy-attacks, maar de hoeveelheid hiervan valt erg tegen. Waar het in Burst Limit echter om draait is timing. Je kunt bijvoorbeeld Ki-blasts stoppen, maar met de goede timing kun je ze ook wegslaan. Blok je precies op het moment dat je geraakt wordt, dan is het zelfs mogelijk om de energiebol te weerkaatsen naar de tegenstander. Wanneer twee super aanvallen elkaar raken wint meestal de persoon die als tweede zijn straal afvuurt. Soms komt het ook voor dat twee stralen tegen elkaar opbotsen en dat er dan moet worden gevochten om de winst. Dit doe je door als een gek op de vier aanvals-knopjes te drukken.
Hiermee komt er dus ook nog een beetje strategie aan te pas. Het is echter niet heel erg uitgebreid allemaal. Een nieuwe functie in Burst Limit zijn de ‘Drama Pieces’. Dit zijn korte filmpjes die midden in een gevecht opduiken. Om ze te activeren moet er eerst een bepaalde gebeurtenis hebben plaatsgevonden. De Drama Pieces zorgen ervoor dat het tij in een gevecht kan worden gekeerd. Picollo kan bijvoorbeeld, na veel schade te hebben opgelopen een gedeelte van zijn health herstellen. Ze zijn echter meestal erg irritant en verschijnen vaak net wanneer je op het punt staat aan te vallen. Het tempo uit het spel wordt hierdoor ook nog eens erg aangetast. Daarom zullen spelers ze eerder uitzetten dan ze gebruiken.
In de online-modus kom je dit dan ook niet vaak tegen. Je kunt hierin kiezen tussen Player Match en Ranked Match. De eerste is gewoon vechten zonder enkele gevolgen van de uitslag en in de tweede beïnvloedt je je wereldwijde ranking. Voor de rest zit er geen verschil tussen de twee modi. De online gevechten werken erg goed op de PS3. Af en toe kun je wel een beetje last krijgen van lag, maar dit komt eigenlijk alleen maar voor bij grote afstanden tussen de spelers. Bij lokale tegenstanders is daarentegen meestal geen verschil te merken tussen de computer-spelers en echte spelers. Helaas zijn er niet meerdere mogelijkheden om online te vechten. Je vecht altijd maar met één personage, dus de team battles uit de Tenkaichi-reeks zijn helaas verleden tijd.
Terug naar klassiek
Gelukkig ziet alles er wel veel beter uit in Burst Limit. De grafische stijl waarin de personages zijn getekend lijkt sprekend op de stijl uit de animé. Je krijgt dus in de tussenfilmpjes echt het gevoel dat je naar stukjes uit de serie zit te kijken. De stemmen helpen nog meer bij deze ervaring. Deze zijn namelijk ingesproken door de originele voice-actors van Funimation. De omgevingen waarin je speelt zijn echter niet meer zo vrij. Het spel is weer terug gegaan naar een klassiek vechtspel, waarin je wel om je tegenstander heen kunt draaien, maar verder alleen maar van links naar rechts kunt bewegen. Een ander minpunt is de schaarsheid aan speelbare stages. In totaal kun je maar kiezen uit vijf verschillende omgevingen. Ze veranderen verder ook niets aan de strategie die je moet kiezen om te vechten. In alle vijf stages vecht je in een groot open stuk in de omgeving en je hebt dus geen last van obstakels. Hier had wel wat meer mee kunnen worden gedaan en veel variatie is er dus ook niet.
Dit is eigenlijk het enige probleem met Burst Limit. De Z-chronicles zijn dit maal erg kort gehouden, waardoor het verhaal voor nieuwkomers niet heel erg duidelijk zal worden gemaakt. Dit komt vooral doordat er maar 21 personages speelbaar zijn en er dus alleen maar de gevechten met deze personages aanwezig zijn. De besturing is daarentegen wel erg toegankelijk gemaakt. Een button-basher kan zo zelfs winnen van een ervaren speler. Toch zit er ook weer diepgang in, doordat alles draait om de timing van de aanvallen en het blokken. De Drama Pieces zorgen echter wel voor de nodige irritatie, maar kunnen ook weer erg handig zijn. Het ziet er allemaal in ieder geval prachtig uit en met de online-modus is het ook nog eens lang speelbaar. Burst Limit is dan ook zeker geen slecht Dragonball Z-spel.
