Bekijk het niet te zwart-wit
Als Nederlander kun je aardig trots zijn tegenwoordig. In het kikkerlandje is niet alleen de Killzone franchise groot geworden en ontwikkeld, maar ook De Blob is er ontstaan. Op de Hogeschool voor de Kunsten Utrecht werkten 8 studenten aan Blob, een geheel nieuw, uniek concept. En die kernwoorden zorgen vaak voor veel succes, kijk bijvoorbeeld ook naar Angry Birds. Lekker simpel concept hoor ik je denken, maar de kunst is om het te verzinnen. Datzelfde geldt voor De Blob.
In het eerste deel konden we al met kleurtjes aan de gang die onze vriend Blob verzamelt en waarmee hij de omgevingen kleur geeft, maar in deel 2 is dat niet veel anders. Met mini-quests die je ontvangt kun je middels verf huizen, straten en andere objecten kleur geven. Niet iedereen is het ermee eens dat jij de speelwereld meer kleur geeft, daarom zijn er vijanden die je in de weg zullen staan, of zelfs de kleuren van objecten opzuigen. Die kleurloze vijanden dien jij uiteraard op te ruimen om zo een zwart-wit wereld te voorkomen.
De Blob 2 lijkt veel op diens voorganger, maar heeft ook enkele nieuwe snufjes. Zo heb je nu de beschikking over de dash attack, waarmee het mogelijk is om bepaalde objecten te verwoesten. Daarnaast kun je upgrades aanschaffen in ruil voor inspiratie punten. Upgrades zijn er in de vorm van armor, health en nog enkele handige verbeteringen van de abilities. Een opvallende feature van de game, die me op zich ook zeer positief verraste en direct opviel, is de overgang van 3D naar 2D platforming. Besluit je om een ingang in te stappen, dan schakelt de game over naar een 2D view, vergelijkbaar met die van bijvoorbeeld Commander Keen. Dit brengt zonder twijfel een stuk meer variatie in de game, daar waar de overall gameplay vrij eenvoudig in elkaar steekt en niet op zichzelf lang succesvol kan blijven.
Grote levels
Die variatie is wel nodig gezien de lange duur van de levels. De game bevat dik 2 handen vol levels, wat in eerste instantie weinig lijkt, maar gezien de duur van deze levels een lange zit zal blijken. De levels zijn soms zelfs te langdradig… De steeds bijkomende mogelijkheden, waaronder rennen tegen de muren, en het smashen, brengen steeds weer een klein beetje extra vernieuwing, maar kunnen het spel niet minder langdradig maken. Echter is De Blob 2 over een lange periode uitgesmeerd een perfecte game welke je in korte speelsessies van bijvoorbeeld ’n uur, of anderhalf uur zo nu en dan gerust op kunt pakken. Ben je niet alleen in je kamertje, dan kun je het spel ook nog eens met een metgezel spelen. De party mode is hiervoor het meest geschikt. Dit is een split-screen mode waarbij delen van de bestaande campaign levels doorlopen kunnen worden. Alsof dat het nog niet leuk genoeg maakt is ook een Move controller compatible met het spel, al voegt dit niet echt heel veel toe wat mij betreft. Je kunt onder andere springen door de Move controller omhoog te bewegen en ook een Navigation controller is verplicht. Echter zullen de meeste mensen, waaronder ook ik, beter uit de voeten kunnen met een controller. De gameplay gecombineerd met de controls is uitstekend, en zelfs de SixAxis is gebruikt, in dit geval voor het afschudden van beestjes die hun tanden in je zetten.
De Blob 2 moet het vooral hebben van de gameplay, maar het oog wil ook wat. En dat zit wel goed met deze game. Niet alleen ingame ziet het spel er goed uit, en is de game minder chaotisch dan deel 1, maar vooral de tussenfilmpjes zijn gewoonweg verbluffend. Een Blu-Ray animatiefilm van tegenwoordig kan z’n borst bijna letterlijk nat maken als je de cinematics in deze game voorbij ziet komen. Wat betreft audio is het spel iets minder interessant. De achtergronddeuntjes zijn bijpassend en speels, en de conversaties zijn uiteraard niet te verstaan, met uitzondering van het woord ‘Blob’, maar worden gelukkig vertaald middels tekstballonnen. Al met al valt daar weinig bijzonders over te bekritiseren, noch complimenteren.
Speels, uniek en leuk om zo nu en dan een uurtje of wat te spelen. Dat is kort maar krachtig De Blob 2. Deze game zal menigeen de nodige weken bezighouden. Echter is de variatie soms wat ver te zoeken, al maakt de wisseling met de 2D platforming wel veel goed. De campaign is lang, en zal flink veel tijd in beslag nemen, al zal niet iedereen trek hebben in het volledig uitspelen van deze modus. Dat komt vooral door het wat hetzelfde blijvende level design, dat constant terug lijkt te keren en niet echt lijkt te evolueren. De Blob 2 wordt daardoor na een tijdje wat eentonig. De Blob 2 is een game die qua inhoud zeker het geld waard zal zijn. Het probleem is alleen dat je als speler niet lang de intentie zult blijven behouden om deze toegankelijke game dagenlang achter elkaar te blijven spelen om zo het eindpunt te bereiken. Die drang daarvoor ontbreekt helaas te veel.
