Alweer roguelite?
Roguelite, het lijkt wel de nieuwe hype tegenwoordig. Op de Gamescom zie je het, we reviewen met regelmaat games die roguelite-elementen bevatten, zoals onlangs nog Ship of Fools en er staat nog veel gepland in dit genre. Days of Doom combineert echter roguelite met turn-based, misschien een concept dat we nog niet veel vaker zijn tegen gekomen. Natuurlijk kunnen zombies niet ontbreken…
De Apocalypse heeft in Days of Doom toegeslagen en je bevind je in een post-apocalypitsche wereld waarin nog maar enkele mensen leven. Je hebt een base camp waarin je je eigen team kunt samenstellen dat op reis gaat met ‘n klein busje. Met genoeg benzine aan boord en resources die je onderweg moet verzamelen, moet je de verschillende gebieden doorkruizen op zoek naar de eindbazen. De gebieden bestaan uit maarliefst 6 omgevingen, waaronder Haven, Blackwood en de Outskirts. In elk gebied heb je een startpunt waarna je kunt navigeren/rijden van punt naar punt. Een positie kan een gevecht zijn maar kan ook een vraagteken, waarbij je getrakteerd wordt op keuzes die je kunt maken. Een voorbeeld is dat je bij een hotel aankomt om te overnachten. Wil je hier een klein kamertje nemen of neem je het risico om in de hal te slapen, waar wellicht zombies zitten? Of pak je gewoon de Master Suite? Overal kunnen zombies zitten en het resultaat is het scavengen van resources, of juist een gevecht dat ontstaat op een battleground. Elke keer dat een gevecht voltooid is kun je diverse inventory krijgen, gebruiken en verdelen onder je crew. Je hebt standaard 3 characters tot je beschikking maar dit kan uitgebreid worden tot meer wanneer je andere karakters bijvoorbeeld helpt en bevrijd tijdens veldslagen. Inventory bestaan uit verbeteringen en tools, waaronder het gooien van mijnen of granaten. Maar je kunt ook je teammembers healen. In de maps heb je ook, als je geluk hebt een healing station of een shop waar je een extra teamlid kunt kopen of inventory kunt aanschaffen. Vooral het in balans houden van je benzine is van belang, waardoor je dus niet als ‘n idioot door de map heen kunt rijden zonder consequenties. Als je benzine namelijk op is, eindigt de run.
Beurt voor beurt met redelijk wat tactiek
Elk character kent z’n voor- en nadelen. Zo kan de een bijvoorbeeld veel stappen zetten tijdens de turn, maar kan deze enkel close-combat hits maken. De ander heeft een pistool en kan op een grotere afstand zijn slag slaan, maar is weer gevoeliger voor bepaalde situaties. De een kan vuur gebruiken, de ander watergolven. Weer ‘n ander character kan een teamlid tijdelijk beschermen tegen hits van zombies, en ga zo maar door. Je squad heeft daarnaast een hoofd inventory-item en meerdere slots als bijkomende voordelen. Daarnaast hebben ze HP, een movement range waarmee ze over het bord een bepaalde hoeveelheid stappen per turn kunnen zetten en een critical chance percentage. Verder kunnen ze ook tot level 6 levelen en runes inzetten. Elke beurt per character bestaat uit 2 acties die het squad-member mag uitvoeren. Dit kunnen 5 acties zijn; Je kunt lopen, een standaard slag uitdelen, een special attack uitvoeren (welke zich weer na enkele turns oplaad), jezelf beschermen, lopen of een inventory-aanval uitvoeren. In het veld bevinden zich zombies van verschillende vormen. De een is groot en log, de ander is snel, maar gevoelig voor aanvallen. De ander kan weer op lange afstand groene smurrie op je af schieten. In het veld zijn daarnaast allerlei objecten aanwezig, welke de weg blokkeren, al dan niet kunnen ontploffen wanneer je in de buurt ervan staat. Net als jouw characters hebben ze dus hun eigen specialiteiten en het is aan jou om de juiste balans te vinden in je team.
In het begin van de ronde, waarbij uiteindelijk het doel is om naar de eindbaas te navigeren, kun je allereerst je characters aan de linkerkant positioneren. Dit kan vooral verticaal en zeer beperkt horizontaal. Er zijn zelfs levels waar je in het midden van het speelveld begint. Zombies kunnen dan ook om je heen staan, in plaats van aan de rechterkant. Vervolgens krijgt iedereen z’n turn die hij kan uitvoeren. Je moet hierbij leren hoe de tegenstanders en je eigen characters in elkaar steken. Hoever kunnen ze lopen, hoeveel kracht hebben ze bij hun aanvallen en waar kunnen ze wel en niet goed tegen? Het kan best wel diep gaan, maar kan ook best wel simplistisch blijven. Als iedereen van één partij dood is, is de ronde voorbij. Als je uiteindelijk zelf dood gaat en alle teamleden dood zijn, ga je terug naar je kamp en kun je opnieuw beginnen vanaf de eerste locatie. Days of Doom kost veel tijd om te ‘masteren’. Tot aan level 3 á 4 kun je wel redelijk makkelijk komen, maar locatie 5 en 6 vormen een flinke uitdaging. Je zult hierbij minstens 4 characters nodig hebben en je health op pijl moeten houden, want soms is het ineens snel gedaan. De balans had wat mij betreft hier wel ietsje beter kunnen zijn. Het verzamelen van geld om te besteden in je kamp gaat namelijk relatief langzaam en de upgrades die je kunt kopen hebben een vrij beperkte invloed. Hierdoor kan het zijn dat je gevoel van voldoening te langzaam gaat. Het was mooi geweest als de unlockables iets goedkoper waren geweest en dat je standaard met 4 characters of zelfs meer zou kunnen starten. Dit maakt de game aanvoelen alsof ze de speelduur fors willen verlengen door de unlockgraad in het settlement zo hoog mogelijk te schalen. Het unlocken van de verschillende characters, 8 speelbare karakters in totaal, gaat dan wel weer redelijk progressief snel.
Tot in detail uitgewerkt
Wat opvalt is dat de game erg sterk gepolished is. Grafisch ziet het spel er visueel erg sfeervol uit met veel detail. De omgevingen, ook wel spelborden, waar je op speelt, zien er overzichtelijk uit, maar ook gevarieerd. Elke omgeving en gevecht dat je speelt wordt willekeurig gegenereerd waardoor geen enkele ronde hetzelfde is. Toch blijft het algemene concept wel redelijk hetzelfde waardoor dat op een gegeven moment wel wat kan vervelen en voorspelbaar wordt. De tegels zijn daarnaast licht subtiel weergegeven, maar storen niet de ambiance van de game. De user interface is daarnaast uitstekend vormgegeven en ziet er gewoon overzichtelijk uit. Daarnaast is de tutorial overduidelijk waardoor je eigenlijk al zonder veel te oefenen direct aan de slag kunt. Het spel kent helaas één enkele game mode en kan enkel offline gespeeld worden.
Days of Doom is een uitstekend voorbeeld van een goede turn-based game die zowel toegankelijk is, maar genoeg uitdaging biedt. De gebeurtenissen op de landkaart zijn interessant om te lezen en de keuzes die je maakt blijven risicovol. Daarnaast moet je ervoor zorgen dat je niet te veel omwegen maakt omdat je benzine kan opraken als je deze niet genoeg verzamelt. Verder is er nog een merchant waar je resources kunt aanschaffen en inventory kunt aanschaffen. Het belangrijkste is vooral het leren van de characters, wat op zich wel redelijk automatisch gebeurt. Op basis daarvan kun je een plan maken op het strijdveld. Het uitspelen van Days of Doom vormt een flinke uitdaging, vooral naar mate de game alleen maar lastiger lijkt te worden na elke walkthrough. Het is de vraag of je het geduld kunt opbrengen om het telkens maar weer te proberen. Dat is dan weer het nadeel van roguelite. De upgrades zijn daarnaast te matig om echt overtuigend te willen zijn. Days of Doom is in ieder geval een geweldige toevoeging in het ‘turn-based’-genre, en kan ik iedereen aanraden die zich aangetrokken voelt tot dit concept en zich aangetrokken voelt tot de grafische stijl.
