De eerste enge horror op de Wii?
Goede horrorfilms hebben we genoeg, slechte horrorfilms nog meer, en slechte horrorgames misschien nog wel meer. Echter zijn er altijd lichtpuntjes die in het geheugen gegrift blijven staan. Zo staat Dead Space mij nog altijd bij, en heeft ook F.E.A.R. gezorgd voor enkele trillingen op de bank. Een nieuwe game die moet zorgen voor de nodige angst is Cursed Mountain, een horrorgame van Deep Silver. Wie weet een goed voorproefje op Dead Space: Extraction?
Toen ik het spel Cursed Mountain een tijdje speelde deed het me vooral denken aan de horrorfilm The Grudge, uiteraard de Japanse versie. De film boezemt veel angst in bij de kijker, en dat komt vooral door de onvoorspelbaarheid van de momenten. Ook deze game bezit dergelijke momenten, maar dan gekoppeld aan een wat ander verhaal en elementen. In de game neem je de rol aan van de bergbeklimmer Eric Simmons. In de jaren 80 gaat hij op zoek naar zijn verdwenen broer die hem verlaten heeft nadat hij besloot verder te gaan tijdens een beklimming. Simmons is nu genoodzaakt zijn eigen grenzen op te zoeken en de strijd aan te gaan met allerlei vreemd kwaad. De dorpen waarin je rond zult dwalen zijn weliswaar verlaten, maar de vreselijke visioenen hebben diens plaats over weten te nemen. De geesten en demonen blokkeren je pad, maar door meer te weten te komen over het Tibetaanse boeddhisme moet je een uitweg zien te vinden. Dat kan op verschillende manieren
Natuurlijk denk je al snel aan de Himalayas als je het woord Tibet voorbij hoort komen. En natuurlijk zul je die mythische berg ook gaan beklimmen. De Mt. Chomolonzo vormt een grootse uitdaging, al blijkt al snel dat de bergen zelf niet het grootste probleem vormen. De geesten die ronddwalen maken je het namelijk tamelijk lastig, en dat zal gedurende het vorderen in het spel alleen maar erger worden. Het spel maakt gebruik van een logisch puzzelsysteem dat gekoppeld is aan een vrij lineaire gameplay. Je kunt weliswaar weinig gebruik maken van de beperkte vrijheid maar je wordt zo af en toe op en neer gestuurd om bepaalde missies uit te spelen. Met enkele geestelijke krachten kun je zowel wanden als objecten zien te activeren, waardoor je weer verder kunt in het spel. Veelal is alles logisch, maar zo nu en dan zul je ook je koppie moeten gebruiken om erdoorheen te komen. De combat in het spel is vrij eenvoudig, maar maakt het wel dat je de zielen van de overleden mensen in Shadow World kunt killen met je hakbijl in close combat, of je kunt vanaf een afstandje wat op ze gaan spugen. De laatste optie lijkt uiteraard het meest veilige, maar werkt wel een stuk houteriger, wat je soms dwingt om gebruik te maken van het alternatief, van dichtbij hakken. Gelukkig hebben we nog de incense sticks, die je bij bepaalde punten in kunt zetten om zo je health meter te hergeneren.
Langzaam en houterig
De gameplay is eigenlijk vrij eenvoudig. De aardige puzzelaspecten met daarbij het gebruik van een inventory waarin je items en onder andere reisdocumenten kunt stoppen gecombineerd met het klim-, loop- en klauterwerk maken het spel toch niet onaardig. Toch moet gezegd worden dat de gameplay soms erg traag verloopt. Zelfs het rennen is soms in een naar mij inziens te laag tempo, en dat is jammer. Daarnaast werkt ook de besturing soms te houterig, en is het soms te veel zoeken naar je crosshair en een goede view met de Nunchuck.
Cursed Mountain is zeker geen slechte game, maar blinkt zeker niet uit als het de gameplay betreft. Waar het wel in uitblinkt is de sfeer die is neergezet, want die is best wel beangstigend. Ik ben best wel wat gewend maar af en toe schrik ik toch van de objecten die geesten zogenaamd van de tafels gooien. Daarnaast is het ook soms schrikken als je weer eens iemand voorbij ziet lopen die het later op je gemunt heeft, en dat is juist hetgeen dat ik verwacht van een horrorgame; Die illusies die je angst in boezemen en je op de zenuwen werken. Het spel is bij lange na niet zo eng als Dead Space voor de PC/Xbox360/PS3 maar weet wel een goede prestatie wat dat betreft te leveren op de Wii, en dat is soms niet makkelijk met de grafische beperkingen waarmee je te maken hebt. En dat valt ook wel te zien, want de blur-filter is flink actief in deze game. Grafisch ziet het spel er matig uit. Het is één grote waas waarin je verkeert zonder enige vorm van scherpte. De omgevingen zijn echter wel goed ingericht en zorgen voor een claustrofobische sfeer. Iets meer scherpte en detail waren echter wel gewenst.
Geluidsaspect is ‘het pluspunt’ van de game
Maar wat echt zorgt voor de spanning zijn de geluiden. Op de achtergrond hoor je vrijwel constant het geluid van de wind met daarbij natuurlijk ook opjagende muziek tijdens de momenten van strijd. De voice-acting is daarnaast uitstekend, met een stem die lijkt op die van Robert Carlyle (28 Weeks Later). Daarbij komen ook nog de goede geluidseffecten van de omgevingen en objecten die kapot vallen of gebruikt kunnen worden.
Op deze horrorgame zal ongetwijfeld niet iedereen zitten te wachten, maar op de meeste vlakken heeft de developer iets goeds af weten te leveren. Het horrorelement is goed aanwezig en ook de puzzels en gameplay zijn aardig, weliswaar met gebreken. Grafisch is het spel zwak, maar toch sfeervol en de sounds klinken erg goed in de oren. Cursed Mountain ontbeert het aan de verslavingsfactor, die niet echt aanwezig is door het toch wat ongebruikelijke en niet echt boeiende verhaal. Toch betreft het hier een horror game die me voor het eerst op de Wii rillingen heeft weten te bezorgen, en dat is al iets bijzonders. Met een consumentenprijs die verlaagd is naar de 29.99 Euro is dit dan ook een goede instap voor wat nog komen gaat in de toekomst.
