Contra is terug, althans bij naam. Zelf was ik redelijk enthousiast, nadat ik de multiplayer demo op GamesCOM had gespeeld. Het had niet direct het gevoel van Contra, maar de ongeorganiseerde chaos was vermakelijk te noemen. Dat je wapens overhitten was toen nog niet eens zo een erg groot probleem. Nu dat de volledige game uit is blijkt dat het wel een groter probleem is dan ik initieel had verwacht. Het blijven wissel van je hoofd- en subwapen is nog steeds een vereiste en het is te managen. Het mankement is dat de hele singleplayer is gebouwd met de online multiplayer als een template. Idioot veel vijanden, bazen met gigantische health pools en een tijdslimiet die bij nieuwe missies vrijwel altijd een probleem is in je eentje. Zowel de online multiplayer als de PVP-modus is echter zo dunbevolkt, dat je vrijwel altijd de singleplayer zal moeten spelen.
Contra: Rogue Corpse speelt zich in de tijdlijn twee jaar af na Contra: Alien Wars. In het midden van ground zero groeit als een stel paddenstoelen de Damned City uit de grond. Een stad waar de normale mens al knettergek wordt als ze er alleen maar één stap inzetten, omdat er overal aliens rondlopen. Gelukkig zijn er vier huurlingen die hiertegen kunnen. Simpelweg omdat ze al knettergek zijn. Dat is zo een beetje het verhaal in een notendop. Overduidelijk gaat het daar niet om, zoals bij alle andere delen in de serie. Het gaat om de gameplay.
Schieten tot je wapen het niet meer doet
Rogue Corpse, is geen 2D run and gun platformer, maar een 3D twinstick shooter zoals Dead Nation en Alienation. Standaard heb je de keus uit vier karakters met een klein verschil in de vorm van een speciale super aanval en andere starterswapens. Die overigens al snel overbodig zijn door het upgradesysteem waardoor het verschil uiteindelijk uitkomt op hoe een karakter eruitziet.
Het spel verdeelt zich in meerdere ranks met een aantal levels. Deze ranks speel je vrij door specifieke missies te doen in een bepaalde volgorde. Hoe hoger je rank hoe “moeilijker” de levels. Ik gebruik het woord moeilijk hier losjes, omdat de moeilijkheidsgraad vooral wordt bepaald door meer vijanden met veel meer health. Over het algemeen betekent dat niet dat iets persé moeilijker wordt, maar eerder irritanter, omdat alles veel langer duurt. Daar komt het upgradesysteem bij kijken. Ieder wapen die je meeneemt (je mag er twee per level meenemen) heeft een level en voor je karakter heeft ieder wapen een klasse. Wapens en iedere klasse levelt apart waardoor deze individueel effectiever worden. Wapens zelf kan je vervolgens weer naar een hoger algemeen level brengen. Hierdoor worden ze sterker, de tijd van oververhitten korter en afhankelijk van het type de fire rate sneller. Daarbij kan je ook nog je karakter zelf upgraden met vier verschillende transplantaties (hersens, ogen, skeletten en overige organen.) Dit is minder ingewikkeld dan de wapens en functioneert meer als simpelweg het selecteren van gear in RPG’s. Goed afstemmen van alle upgrades is niet nodig, het bijhouden echter wel. Al is het maar om niet tien minuten bezig te zijn met een baas.
Het upgradesysteem is het meest interessantste van Rogue Corpse. Je wordt constant beloond met nieuwe wapens en upgrades. Iedere missie geeft je wel weer iets waar je iets mee kan om je net sterker te maken. Dit upgradesysteem kan echter niet opboksen tegen de immens grote hoeveelheid aan materiaal dat wordt gerecycled. Die moeilijke baas in het eerste level? In het tweede level is het al een normale vijand die je overal ziet. Dat level dat je al eens hebt gespeeld? Een rank later wordt deze in zijn totaliteit herhaald, maar dan met iets meer vijanden (sterkere) vijanden. De baas van dat level? Exact dezelfde, maar dan, verassing, het zijn er twee met exact dezelfde aanvallen. Alsof er ergens een digitale 3D printer overuren draait om de levels te vullen.
Traag, trager, traagst
Dan heb ik het nog niet eens gehad over hoe het spel zelf speelt. Snelle reflexen zijn een standaard in Contra of andere twinstick shooters. Rogue Corpse doet er echter alles aan om daar een gigantische stok voor te steken. Ik weet niet wat het precies is, maar er is input lag aanwezig. Deze is vooral merkbaar bij het gebruik van tragere wapens zoals raketwerpers. Behoorlijk funest als er tientallen vijanden rechtstreeks op je afrennen en je probeert te draaien om een welgemikte raket af te vuren. Vrijwel altijd vliegt deze totaal de andere kant op, omdat je karakter een seconde na je input pas draait. Je kan ook niet standaard omhoogschieten. Dat hoeft niet erg te zijn. Ware het niet dat er in latere levels constant vijanden vliegen die je dus al springend kapot dient te schieten. Combineer dat met de input lag en je hebt een recept van iemand die nog nooit gekookt heeft. Het voelt in zijn totaliteit niet goed aan. Het oververhitten kan ik mee leven. Het zorgt zelfs voor een bepaalde tactische speelstijl. De input lag en algemene traagheid zijn veel grotere problemen. Als toetje heb je dan ook nog eens een camera die nooit doet wat die moet doen. Bij bazen vliegt deze alle kanten op en met regelmaat is deze te ver uitgezoomd of juist niet, waardoor het alleen maar lastiger wordt om te richten.
Het overgrote deel van de problemen van Rogue Corpse zijn wellicht op te lossen door de multiplayer te starten. Graag zou ik dat willen bevestigen, maar het is me geen enkele keer gelukt om deze überhaupt te kunnen starten. Tientallen minuten wachten resulteerde in niets. Dit geldt ook voor de online PVP-modus.
Contra: Rogue Corpse is geen goede game. Er zijn veel betere twinstick shooters op de markt. Wil je de traditionele 2D Contra ervaring, dan is de indiegame Blazing Chrome een uitstekende keuze. Online multiplayer had het nog een beetje kunnen redden, maar die is zo dunbevolkt dat het praktisch onmogelijk is om deze op ieder moment te spelen. Dan heb ik het nog niet eens gehad over het feit dat de game er lelijk uitziet en er heel, maar dan ook echt heel erg, weinig achtergrondmuziek is. Het upgradesysteem is zo ongeveer het enige positieve puntje. Als je dan toch Contra wilt, doe jezelf een plezier en ga voor de anniversary collection.
