Men pakt een onderwerp. Van dit onderwerp maakt men een game. Deze game wordt succesvol. Er wordt een vervolg op gemaakt. Vervolgens wordt deze game een flop. Men denkt: “Wij kunnen toch nog wel een game maken die net zo goed was als de eerste?”. De derde game wordt weer een succes. Zo blijft men doorgaan, tot game nummer 56. Zoiets zie je dus onder andere bij Mario. Hoeveel spellen zijn daar al van? Over de honderd. En dat allemaal omdat de eerste paar games met dit dikke ventje met die enorme snor een succes waren.
Ondertussen worden er nog steeds Mario games gemaakt. Ik zal niet ontkennen dat deze nog steeds in de smaak vallen bij een enorm publiek. Maar het wordt allemaal wel te gek. Kijk naar hoe deze games uitkomen, in welke deelonderwerpen ze uitgevoerd worden. Karten, tennis, golf, voetbal en ga zo maar door. Het begon allemaal met een simpel ren en spring spelletje. Willen wij nog wel vervolgen op games?
Bij mario zou je haast zeggen dat het antwoord nee is. Kijk naar de nieuwste mario tennis en golf spellen op de GBA. Deze games hebben bijna niets te maken met onze loodgieter. Ze spelen maar een kleine bijrol. Zou dit zijn omdat men genoeg heeft van mario? Nee, want kijk aan de andere kant eens naar Mario Kart. Nu weer op de Nintendo DS. Deze game gaat een enorm succes worden, wereldwijd. Mede dankzij de online functie. En wie zit er nou niet te wachten op een nieuwe platform game van mario? Zolang deze nog echt Mario style blijven, mogen ze van ons Mario games produceren.
Nu gekeken naar andere sequel: Zelda bijvoorbeeld.
Zelda begon als een enorm lelijk platform spel. En draaide uit tot een geweldig 3D spectakel. Bij de supernintendo begonnen de veranderingen al aardig. Deze games werden ook niet voor niets een succes. Het spel werd meer een geheel, er werd een aardig verhaal in gestopt, en een behoorlijk arsenaal aan wapens was beschikbaar. Toen de Nintendo 64 er eenmaal was, kon iedereen natuurlijk wel raden dat er weer zelda games uit kwamen. Tot een grote verrassing voor vele, waren dit enorm mooie en goede games, vooral voor die tijd. Mooi 3d uitgewerkt, en alles was natuurlijk groter, en uitgebreider. Bij Zelda the windwaker, was dat niet anders. Een andere stijl kwa graphics was zelfs meer dan welkom. Toen de Nintendo Gamecube met een spel genaamd The four Swords kwam, was iedereen verrast. Een spel gebaseert op die van de Super Nintendo?! Voor de echte Die hards was dit natuurlijk een game die ze niet mochten missen. Op de nieuwste zelda game moeten we nog even wachten. Deze zal verder gaan waar ze bij de nintendo 64 opgehouden waren. Namelijk een zo mooi mogelijke zelda game uitbrengen.
Ook Final Fantasy is nog steeds erg gewenst. Een game die altijd een groot succes is geweest. Het begon ook met lelijke graphics, en simpel uitgevoerde moves. En het bloeide uit tot een lust voor het oog, met mond-overlopende moves. Final Fantasy ging overgens ook experimenteren. Met de versie op de GBA en de NGC probeerde ze het ingewikkelder te maken door je maar een bepaald aantal stappen te laten maken. Foutje! Vele zagen dit als een punt dat erg tot kritiek zou lijden. Waarom veranderen wat niet veranderd hoeft te worden? Final Fantasy XII zal volgens de roddels overigens weer als vanouds wegspelen.
Willen wij dus nog wel sequels? Zitten wij nu echt te wachten op games die we eigenlijk al kennen? Ja, daar zitten wij nog op te wachten. Veel gamers blijven plakken aan een van hun favoriete genre’s. En als iemand helemaal verliefd is op de RPG Final Fantasy, waarom dan niet nog een paar versies er van uitbrengen? Zolang men bij het oude vertrouwde blijft, zullen wij de sequels met open armen ontvangen!
