Er was eens een oorlog tussen de Duitsers en de Sovjets, te weten in 1941. Operatie Barbarossa startte en dat zorgde voor een algehele aardschok, vooral voor de geallieerden die hoopten dat na de Eerste Wereldoorlog de Duitsers wel voor een honderdtal jaren zich koest zouden houden. Vermoeidheid speelde echter geen rol en Hitler’s greep naar de macht en de kritiek op het Verdrag van Versaille, wat de Nazi’s aan de grond nagelde, werd hen toch te veel. Polen moest eraan geloven, Frankrijk was kansloos door de Ardennen die ondoordringbaar leken en al snel moest de wereld toekijken of de onverslaanbare Duitsers opgewassen zouden zijn tegen het almachtige Sovjetleger, die lukraak mensen de strijd ingooiden zonder een wapen noch kogel. Honderden kilometers per dag werden ingewilligd door de Blitzkrieg waarmee Erwin Rommel ooit zo bekend werd.
Een halt werd de Duitsers echter toegeroepen in Stalingrad. Een slachtpartij begon en voor het eerst in de geschiedenis werd een compleet leger, het respectievelijk zesde Duitse leger van Paulus gevangen genomen. Het heeft 1.2 miljoen slachtoffers geëist, en Hitler liet het koud. “Geef geen meter grond weg!”, werd er gefoeterd in de Wolfschanze, maar uiteindelijk heeft operatie Blue Duitsland wel de oorlog gekost. Ook de reddingsoperatie was tevergeefs, net als de bevoorrading van de Luftwaffe, die geleid werd door een onwetende morfineverslaafde, Goering, die zich liever bezig hield met zichzelf te verwennen in Parijs. Verhongering, vernedering, bevriezing, kannibalisme, de meest vreselijke ketel die ooit is opgevreten door een barbaarse menigte aan verzet dat ook wel de Sovjet Unie genoemd werd en enkel gevuld was met wraak, die Hitler had opgewekt. Een geweldig leger dat onoverwinnelijk leek moest het de waanzinnige orders ontgelden. Tragiek ten top, maar die tijden zijn inmiddels al lang vervlogen. Dergelijke oorlogen bestaan niet meer, waarbij miljoenen mensen binnen enkele maanden naar de grond gaan. Genoeg over de imponerende geschiedenis van de Tweede Wereldoorlog… Tegenwoordig maken we ons liever druk om andere oorlogen, gelukkig iets minder vreedzaam.
Eind dit jaar breekt namelijk een oorlog los die we al lange tijd niet meer hebben gezien. Er is namelijk een game die de strijd aan kan en durft te gaan met Call of Duty: Modern Warfare. Vele mensen denken dat het zal gaan tussen deze 2 franchises en dat het resultaat zal leiden tot de dood van één van de 2 franchises. Je moet er toch niet aan denken dat of Battlefield, dan wel Call of Duty geen toekomst meer zal hebben ,al zal dat wel meevallen uiteraard. Het uit elkaar vallen van Infinity Ward is volgens velen echter het doodvonnis van de Modern Warfare games. De echte toptalenten lijken de ontwikkelaar te hebben verlaten, maar nog altijd belooft Modern Warfare 3 een best-seller te gaan worden.
Battlefield 3 is echt voor de fans van Battlefield, maar ook veel nieuwkomers, al dan niet fans van Call of Duty, lijken dit jaar toch echt de overstap te gaan maken. Met successen als Battlefield 1942 en natuurlijk Battlefield 2 en de Modern Combat games heeft de reeks eigenlijk nooit echt een dip gekend. DICE weet vanaf het eerste deel namelijk al wat de fans verwachten en willen zien. Maar vooral Battlefield 3 belooft een topper te worden, met destructieve omgevingen, grootse maps, team-based strategie, vele verschillende classes en natuurlijk de voertuigen die je kunt gebruiken.
Maar eigenlijk zijn beide totaal niet te vergelijken. Want beide games zijn bedoeld voor specifieke doelgroepen binnen het first person shooter genre. Daar waar Call of Duty een game is voor de echte gamers die graag solo in multiplayer modi aan de gang gaan om zo in alle vrijheid elkaar kapot te knallen in een soort van mini dorpje, daar richt Battlefield 3 zich echt op grootschaligere oorlogen waarbij grootse omgevingen worden gedomineerd door tanks, jeeps, snipers en assault gunners. Twee verschillende werelden die ongetwijfeld weer hun fanbase aan zullen spreken. Of de discussie terecht is dat beide met elkaar de strijd aan zullen gaan lijkt me dan ook niet geheel terecht. De fans van beide franchises zullen namelijk ongetwijfeld weer trouw blijven aan hun favoriete game en weer een aanschaf overwegen, of het spel nu beter of minder scoort dan de ander. De voorsprong van Battlefield 3 wat betreft release lijkt echter een voordeel te betekenen voor DICE, daar waar de twijfelaars ongetwijfeld bij grootse reviewscores zullen gaan voor de eerst verschenen game. Daar waar ik vroeger een echte fanatieke Battlefield 1942 speler was en vaak in LAN-parties nog met deze game in de weer was en later de overstap naar Battlefield 2 maakte, daar gaat ook dit jaar de voorkeur uit naar Battlefield met het derde deel, simpelweg wegens de strategische ingrediënten die deze game met zich mee lijkt te gaan nemen. Het gaat om 2 vrij verschillende games en dat zal waarschijnlijk beide tot een groot succes maken. Het is even afwachten of de oorlog eind dit jaar met een sisser af zal lopen, of dat daadwerkelijk de hel losbreekt. Persoonlijk verwacht ik dat beide zullen zorgen voor de nodige centen voor zowel DICE als Activision.
