Kerken worden ondergespoten met graffiti, moskees worden zelfs in lichtelaaie gezet. Iets wat vroeger heel normaal leek is nu totaal verandert. Het park waar je vroeger altijd speelde, waar je tientallen jeugdherinneringen aan hebt: het is weg. De gemeente had het idee om er een skate-park te plaatsen, zodat de jeugd zou stoppen met “hangen” in de winkelcentra en met zijn allen tegelijk zou beginnen met skaten. Nu ligt het park er verlaten bij. Een paar keer per week komt er wel een groepje jongeren, niet dat ze veel skaten of zo, gewoon: hangen.
Niks is meer heilig tegenwoordig.
Het begrip games is aan het verbasteren, veel games worden zelfs totaal verneukt. Een game die vroeger heel normaal leek is nu totaal verandert. Die eerste keer dat je die ene game in je Playstation 1 of Nintendo 64 stopte om een belevenis te krijgen die nooit geëvenaard zou worden: het is weg. De uitgever had het idee, dat ze meer winst uit de franchise zouden kunnen halen, wanneer ze hem op meerdere platforms uit zouden brengen. Nu is de game totaal uitgewoond en uitgekotst. Eens in de zoveel tijd komt er wel eens een leuk concept uit de spellenreeks voort, maar lang blijft het meestal niet hangen. In de loop van de jaren verandert er veel, wat natuurlijk logisch is. We moeten verder, vorderen in de vorm van evolutie. Slechte eigenschappen moeten de deur uit, goede komen erbij. Dat er soms met een slechte eigenschap ook een goede aan zijn einde komt is heel spijtig: maar het hoort erbij. Ik blader door het woordenboek op zoek naar het woord dat al dagen in mijn hoofd hangt. Angora…Berenlul…Combiketel..Exclusief….Faliekant. Verdomme, ik ben er al voorbij. Terug naar exclusief.
Ex.clu.sief bn, bw uitsluitend: een ~ interview slechts voor dat ene tijdschrift, tv-programma enz. toegestaan; 2 mensen van een andere klasse uitsluitend: een ~sieve groep; 3 ongewoon, chic: ~sieve kleding; 4 niet inbegrepen: f 7.50 ~ fooi niet inbegrepen; vgl ex (III); wanneer toegepast op games: niet te serieus nemen.
Oké, misschien is dat laatste stukje niet precies zoals het in het woordenboek staat, maar ik zou er tegenwoordig niet meer van opkijken wanneer dit wel het geval was geweest. Om nog even het begrip “exclusive” in de game-industrie uit te leggen: een exclusive is een game die slechts uitkomt op een enkele console. Dit zijn meestal de AAA-games: de échte system-sellers. Als je zo’n game wilt spelen: koop je maar beter een Nintendo, want hij zal nooit (en ik herhaal: NOOIT) geport worden. Tenminste, dit was ooit zo. Want denk nu eens na, nu je geheugen weer een beetje fris is, wat tegenwoordig een exclusive is? Toen ik enkele maanden geleden “Grand Theft Auto Vice City Stories” kocht voor mijn PSP stond er achter op het doosje dat deze game alleen maar op de portable variant van Playstation komen zou. Zoals al verwacht duurde het slechts weken voordat ook een aankondiging op PS2 daar was. De game op PS2 was achterhaald; de graphics waren zo-zo, de gameplay was langs alle kanten ingehaald, en dat wat er nog over was, had Grand Theft Auto San Andreas al vele malen beter gedaan.
Dit is een perfect voorbeeld van een “we-willen-winst!”-port. De game is slecht, maar omdat het de naam van een bekende (en face-it: goede) spellen-reeks draagt, zal hij toch wel verkocht worden. Ik heb niks tegen ports maar ik hekel wel de momenten dat ik bij de lokale gamesboer naar binnen stap en daar het rek vol zie liggen met bagger. Toppers als Command & Conquer 3 die staan weggeduwd achter de zoveelste Sims uitbreiding, en God Of WarII die verscholen gaat achter Disney’s Pixar’s: Cars! The game.
Het zijn deze momenten die ik verafschuw en mezelf ervoor schaam om dat doosje van Cars! opzij te moeten duwen om bij de echte topper (en exclusive) te komen.
Ik zeg dat God Of War II een exclusive is, en het is ook een super game. Maar hij was niet gepland. Pas toen Sony zag dat God Of War goed verkocht, dachten ze: “Verdomme, die moeten we meer hebben”. Wat mij betreft maak je dan de naam “exclusive” ten schande, ook al is de game nog zo goed. Een exclusive is een system seller die bedoeld was om veel te verkopen, niet een “toevallig” kassasucces dat uitgebuit moet worden. De term exclusive straalde ooit klasse uit. Hij werd op handen gedragen.
Nu is het slechts een strategie om zoveel mogelijk bagger over de toonbank te krijgen.
Ja, je hebt wel gelijk, Er is nog steeds een handje vol exclusives dat nooit geport zal worden. Ik zie Mario nog niet rondrennen op de Xbox, en Ratchet & Clank hebben er zeker geen zin in met de Wii-mote robotjes in de pan te hakken.
Maar is dit dan de vorm waarin een exclusive gegoten is? Één spel per half jaar: ontwikkeld door de hardware-manufacturers themselves, of door bedrijven die door eerder genoemde zijn opgekocht?
Dit is inderdaad waar we moeten zoeken. Een exclusive ís niet langer, want niets is meer heilig. Sonic, een game-icoon dat niet kon opboksen tegen de massa. Hij ging ten onder waarna er de ene flop na de andere over de egel werd uitgebracht. Mario, dit game-icoon is verkracht op alle manieren. Hij kan tegenwoordig voetballen, basketballen, tennissen, party’en, racen en lang zal het niet meer duren voordat we gaan koken met onze “held”. Crash Bandicoot, game-icoon wordt kunstmatig in leven gehouden. Ook hij raakte het spoor bijster, alhoewel dit met opzet gedaan werd: de developer stopte met de Crash-games te maken. Zagen zij dan als enige wat er te gebeuren stond? Waren ze bang, dat hun held ook tot op het bot uitgemergeld zou worden?
Waarschijnlijk niet, aangezien er enige weken geleden een vervolg is aangekondigd.
Rayman, game-icoon. Het is al lange tijd zwijgen rondom de held met de losse handjes. Leeft hij nog? Of is hij inmiddels overleden, omdat hij misbruikt werd door zijn uitgever? Is hij moe van al het racen, alle partygames die van hem gemaakt zijn en heeft hij gewoon de kracht niet meer om een geweldig avontuur neer te zetten? Noem me een ouwe zeur. Ik kijk veel te veel naar het verleden. Denk dan aan de nieuwe series! Denk aan een Grand Theft Auto, een Call Of Duty of een Splinter Cell! Daar zit ook wel een kern van waarheid in. We moeten doorgaan, slecht eruit: goed erin. Voort moet de evolutie! Wat ik alleen jammer vind is dat GTA alweer aan zijn tiende deeltje toe is, CoD binnenkort met nummertje zeven komt, en ook Sam Fischer al voor de vijfde maal op meerdere platforms terechtkomt. Omdat een game niet meer gemaakt wordt voor één console, maar voor meerde spelcomputers/PC, kan er niet worden gespecialiseerd op de punten waar het platform zo goed in is.
GTA kan niet mooier en groter gemaakt worden op PS3, omdat het dvd-formaat van de 360 dit tegenwerkt. Rayman Raving Rabbids kan niet innovatiever gemaakt worden op de Wii, omdat de game ook op alle andere platforms zal verschijnen en het moet wel speelbaar blijven! En online met meer dan 32 man is ook niet mogelijk op Xbox, omdat Sony en Nintendo daar “nog niet klaar voor zijn”. We zijn de verkeerde kant aan het opgaan. Meer wordt gericht op mainstream en winst maken. Niet langer is gamen een hobby van een select groepje mensen. Het groeit en dit is mooi om mee te maken. Maar betekend dit dan ook dat de kwaliteit eronder moet lijden? Wat mij betreft niet. Wat mij betreft moeten we terug.
Angora…Berenlul…Combiketel..Exclusief….Faliekant. Verdomme, ik ben er al voorbij. Terug naar exclusief.
