Het familiedrama duurt voort…
In het eerste deel leert de speler het karakter Gabriel Belmont kennen als een zachtaardig persoon die, als lid van de broederschap van het licht, strijd voor het goede in de wereld. Als zijn vrouw door duistere krachten wordt omgebracht en haar ziel gevangen wordt genomen, zet hij alles op alles om haar weer terug te krijgen. Al snel leert hij dat er een artefact bestaat dat haar mogelijk weer tot leven zou kunnen wekken. Hij gaat op jacht. De speler krijgt alsmaar meer compassie voor het karakter. Niet alleen vanwege zijn goede intenties, maar ook door de vele tegenslagen als verraad waardoor hij steeds verder van het pad geraakt. De speler krijgt een gevoel van medelijden en heeft begrip voor de keuzes die Gabriel maakt. Gabriel verliest het geloof in zijn broederschap en wordt langzaam maar zeker opgeslokt door het kwaad. Uiteindelijk wordt hij de personifiëring van hetgeen hij zijn hele leven heeft bevochten.
Het tweede deel begint met een epische strijd tussen goed en kwaad. De speler leert hierbij de enorm kracht en meedogenloosheid van Dracula kennen. Er lijkt geen sprankje van Gabriel meer door de aderen van hem te stromen. Nadat het stof op het strijdtoneel is neergedaald blijkt Dracula triomfantelijk. Het dramatische familieverhaal van Gabriel Belmont krijgt echter opnieuw een wending…
Honderden jaren later wordt Dracula wakker in een doodskist in de hoogste toren van het kasteel. Enorm verzwakt strompelt hij door het kasteel naar buiten en wordt aldaar geconfronteerd met de vloek van zijn onsterfelijkheid. Een moderne stad is rondom zijn kasteel ontsprongen. Dracula slentert door de straten tot hij op een gegeven moment door de schim van een kind wordt geroepen. Hij volgt het kind en leert al snel dat hij zijn enorme krachten is kwijtgeraakt gedurende al die jaren van slaap. Als hij wakker wordt in de nabijheid van een jong gezin weet hij wat hem te doen staat, wat de enige manier is om weer op krachten te komen.
Een oude bekende komt met een onverwacht voorstel, dat voor Dracula de verlossing van de eeuwig durende nachtmerrie zou kunnen betekenen. Hoewel hij veel wrok jegens hem heeft, hij is namelijk degene die de transformatie heeft bewerkstelligd, gaat hij akkoord met zijn voorstel. Satanische krachten hebben de stad in zijn greep en proberen de duivel op te roepen om de aarde voor eens en voor altijd te verdoemen. Zobeck heeft alleen niet de kracht om te voorkomen wat staat te gebeuren, het is daarom dat hij de hulp van Dracula zoekt.
De daden van Dracula en al het kwaad dat hij heeft doorstaan en veroorzaakt wordt spelenderwijs blootgelegd. De menselijke kant lijkt geheel te zijn verdwenen, totdat de schim opnieuw verschijnt. Ondanks al het kwaad lijkt er nog altijd een sprankje goed in hem. De innerlijke strijd duurt voort en de speler wordt opnieuw geconfronteerd met gevoelens van compassie voor een van ’s werelds meest gruwelijke wezens.
Hel van een missie
Het doel van het spel is het herwinnen van je krachten en het verslaan van de acolytes, die op aarde proberen een portaal naar de hel te openen. Daarnaast bevecht je alles wat het kasteel ‘Castlevania’ tegen je opwerpt om je daar te houden. De kracht van het kasteel is namelijk afhankelijk verbonden met de krachten van Dracula. Er is gezocht naar een balans tussen actie en avontuur, met een vleugje RPG. Net als in het eerste deel kent de game vier moeilijkheidsniveaus, waarbij de laatste moet worden vrijgespeeld. Daarnaast zijn er een aantal uitdagingen die gedurende het spel kunnen worden vrijgespeeld. Omdat Dracula uit een lange schoonheidsslaap is ontwaakt, zul je als speler in beginsel niet iedere vijand kunnen bevechten. Je zult daarbij gebruik moeten maken van de schaduwen om vijanden te ontwijken. Daarbij kan Dracula transformeren, iemands lichaam overnemen en gebruik maken van bevriend ongedierte. De vijanden die je wel aankunt, bevecht je met een zweep (deze keer niet een kruis, maar van bloed), een void sword en/of chaos claws. Het wapenset typeert het karakter. Met het zwaard kun je zaken bevriezen en jezelf helen. Je vurige klauwen kun je gebruiken om metalen voorwerpen e.d. te vernietigen. Net als bij het voorgaande deel kun je edelstenen verzamelen om de energie in je wapens te vergroten en je HP te doen toenemen. Daarnaast kun je de vechttechnieken uitbreiden en ontwikkelen. Dit kan door de valuta van de game uit te geven en door de vechttechniek vaak in gevechten te gebruiken. Naast de wapens zijn er een aantal speciale hulpmiddelen en krachten die je kunt inzetten. Deze zal ik niet verklappen.
Er zit een redelijke variëteit aan vijanden in de game, maar hun vechtstijlen zijn niet erg uitgebreid. De monsters zijn redelijk voorspelbaar, ook de bazen. Naast vechten moet Dracula ook acrobatische kunsten vertonen om het kwaad te kunnen verslaan. Zo zul je enorme constructies moeten beklimmen en gevaarlijke sprongen moeten riskeren. Het spel is lineair opgebouwd en kent enkel een single player modus. Net als in het vorige deel kun je je verdiepen in het verhaal door in het menu wat historie te lezen, maar de keuze is aan de speler. Het verhaal is te volgen zonder deze geschiedenislessen.
De gameplay is niet erg vernieuwd, maar het houdt de speler (in ieder geval mij) wel geboeid. Er zit een goede balans tussen actie en avontuur en het verzamelen van items en ontwikkelen van je karakter hebben een positieve invloed op de game. Ben helaas nog geen beesten tegen gekomen waar je op kunt rijden!
De besturing heeft me erg positief verrast. In het vorige deel was de camera voor mij een punt van ergernis. Dit is wat mij betreft verbeterd. De speler kan de camera op meerdere momenten en op een betere manier manipuleren. Daarnaast zijn er betere cameraposities gekozen. Bewegingen in de game gaan erg vloeiend, zowel wat betreft acrobatiek als ook tijdens gevechten. Het speelt wat mij betreft lekker weg! Enige minpunt is de laadmomenten en de switch tussen een locatie in de stad en het kasteel. Wat betreft laadmomenten is het beter om de game op de harde schijf op te slaan, dit wordt ook in het spel zelf geadviseerd.
Gabriel is er niet knapper op geworden
De sfeerimpressies en omgevingen in de game laten zien wat er door toedoen van Dracula is geworden van de wereld. Het laat de gruwelen zien en weerspiegeld het kwaad van de Prince of Darkness. Het speelt zich zoals aangegeven in de stad af, bijvoorbeeld een verlaten hospitaal en laboratorium, maar ook in Castlevania zelf. Het ziet er grafisch goed uit, maar kan niet zeggen dat ik het overweldigend vond (dit kan ook liggen aan mijn technologische achterstand). De karakters zijn beter uitgewerkt dan in het voorgaande deel en de typerende omgevingen zijn goed uitgedacht. Vind ook dat de vijanden een ietwat diepgaander karakter hebben gekregen, wat het bevechten wat mij betreft interessanter maakt.
De geluidseffecten spelen, net als de grafische effecten, in op de donkere kant van de game. Kan er niet veel meer over zeggen dan dat het bijdraagt aan de kwaliteit van het spel. Het zet de juiste tonen op de juiste momenten. De vrouwelijke kreten van Gabriel uit het eerste deel ben ik niet tegengekomen, zijn transformatie heeft hem wat dat betreft positief beïnvloed.
Verlossing of vervloeking?
Zou Gabriel eindelijk zijn rust en verlossing vinden van de eeuwigdurende nachtmerrie? Ik ben met plezier deze tweede ontdekkingstocht aangegaan. Moet eerlijk zeggen dat ik niet al te hoge verwachtingen had, ondanks dat ik het eerste deel de moeite waard vond. Het heeft me echter niet teleurgesteld. Al brengt het spel ten opzichte van het eerste deel niet veel nieuws, het blijft een intrigerende verhaallijn, met interessante karakters, gameplay en uitdagingen. Het doet me eerlijk gezegd, wat gameplay betreft, wel een beetje denken aan de opzet van Darksiders. Konami heeft al met al een aardige titel en opvolger neergezet, die voor de liefhebber, de moeite waard is om een keer te beleven.
