Call of Duty: Black Ops 7 had een belangrijk jaar moeten worden voor de serie. Een nieuwe Black Ops-titel brengt altijd verwachtingen met zich mee, zeker omdat het een reeks is die jarenlang een duidelijke identiteit had. Snelle actie, strakke multiplayer en campagnes met een kleine bizarre twist. Dit keer pakt het echter totaal anders uit. Black Ops 7 probeert een futuristisch stijltje te combineren met allerlei losse ideeën, maar komt nergens tot zijn recht. Alles voelt alsof het zonder duidelijke visie is samengevoegd. Het contrast met de concurrentie maakt het nog erger. Battlefield 6 kiest voor een hele andere aanpak en wordt juist goed ontvangen. Daarmee voelt Black Ops 7 alsof de serie precies de verkeerde afslag heeft genomen, net zoals bij Infinite Warfare destijds.
Verhaal zonder richting
De singleplayer is het grootste probleem van de hele game. Het begint al met de structuur: een always-online campagne die je niet kunt pauzeren. Zelfs wanneer je solo speelt, zit je vast aan servers. Als die verbinding even wegvalt of de game besluit eruit te stappen, moet je het hele level opnieuw beginnen. Dat klinkt al niet aantrekkelijk, maar het wordt nog erger als je ziet wat voor soort campagne erachter zit. Waar Black Ops vroeger nog wat spanning en stijl had, bestaat Black Ops 7 vooral uit losse scènes die elkaar geen moment logisch opvolgen. Het verhaal voelt alsof iemand alle mogelijke ideeën in één bak heeft gegooid en er blind scènes uit heeft getrokken. Je krijgt te maken met vijanden die zwaaien met enorme machetes, hallucinaties die nergens op slaan, friendly zombies die opeens aan jouw kant staan, robots die uit het niets opduiken en zelfs een soort plantenmonster dat uit een compleet andere game lijkt te komen. De game gooit constant spektakel in je gezicht, maar het effect is vooral dat het nergens echt binnenkomt. Voor je het weet ben je alweer doorgerend naar het volgende bizarre moment zonder enig gevoel dat je ergens naartoe werkt.
Daar komt bij dat de campaign schrikbarend kort is. Binnen vier tot vijf uur ben je erdoorheen. De pacing is zo rommelig dat het voelt alsof het script halverwege nog snel in elkaar is gezet. De missies zijn kort, de dialogen missen elke overtuiging en de personages blijven zo vlak dat je na tien minuten al bent vergeten wie ook alweer welke rol speelde. Zelfs de co-op elementen doen weinig. Je kunt met anderen spelen, maar het geeft geen nieuw ritme aan de campaign. Speel je solo, dan krijg je niet eens AI-teamgenoten. De hele campagne voelt alsof het vooral in de weg zit. Het was beter geweest als de game ‘m helemaal had weggelaten, want deze singleplayer is een van de slechtste pogingen binnen de serie ooit.
Snel, chaotisch en weinig eigen gezicht
Zoals altijd hopen veel spelers dat de multiplayer de game alsnog kan redden. Dat is tenslotte de kern van Call of Duty. Het eerste gevoel is herkenbaar. Het tempo ligt hoog, de actie begint meteen en de besturing reageert snel genoeg om wedstrijden vlot te laten verlopen. Maar zodra je een paar potjes verder bent, begint de teleurstelling zich te stapelen. De nieuwe movement-opties, zoals wall-jumps, geven spelers nog meer manieren om te bewegen, maar maken het tegelijkertijd ook chaotischer dan ooit. Het tempo is zó hoog dat potjes soms meer op een wirwar van sprongen lijken dan op tactische gevechten. Voor die-hard spelers is dat misschien leuk, maar voor veel anderen maakt het vooral vermoeiend.
De wapens dragen ook niet bij aan een gevoel van vooruitgang. In eerdere Black Ops-titels voelde elk wapen duidelijk anders. Je had favorieten die echt een eigen karakter hadden. In Black Ops 7 lijken bijna alle wapens op elkaar. De gunplay is zoals altijd wel goed, maar wapens missen ieder gevoel van identiteit. Dat geldt ook voor de maps. De beste maps zijn oude bekenden die simpelweg opnieuw zijn gebruikt. De nieuwe levels die speciaal voor dit deel zijn gemaakt, zijn groot, maar niet inspirerend. Je rent erin rond zonder dat er één moment blijft hangen. Daar bovenop komen de technische problemen. Matchmaking voelt onstabiel, met lobbies waarin beginners tegenover spelers staan die al op topsnelheid door maps heen vliegen. Dat haalt de motivatie er snel uit. De multiplayer werkt, maar blinkt echt nergens in uit.
Endgame en zombies
De nieuwe Endgame-modus had een frisse toevoeging kunnen zijn. Een grote PvE-ervaring op een uitgebreide map, met missies die je met een team moet uitvoeren voordat je probeert te ontsnappen. De opzet is leuk. Het idee van een soort hybride tussen co-op, lootershooter en survival is op papier sterk. Er zijn momenten waarop Endgame goed werkt, vooral wanneer iedereen op elkaar inspeelt en het tempo niet te hoog ligt. Maar dat zijn zeldzame momenten. In de praktijk voelt Endgame vaak te druk en te onoverzichtelijk. Met 32 spelers die allemaal andere doelen najagen, ontbreekt elk gevoel van structuur. Je loopt van punt naar punt zonder dat het ergens naartoe bouwt. Het voelt alsof de game niet goed weet wat deze modus nu eigenlijk moet zijn. Het meest frustrerende is dat Endgame bij release eerst achter de campaign verstopt zat. Je moest de singleplayer voltooien voordat je deze modus kon spelen. Dat is later gelukkig aangepast, maar het zegt genoeg over hoe onlogisch sommige keuzes in deze game zijn gemaakt. Endgame heeft potentie, maar blijft steken in goede bedoelingen. Het is leuk om even te proberen, maar geen reden om de game voor te kopen.
Zombies is het enige onderdeel dat nog herkenbaar voelt. De map is enorm en biedt genoeg variatie om tientallen rondes lang bezig te blijven. Je bezoekt verschillende gebieden die slim aan elkaar zijn verbonden, waardoor het bijna aanvoelt als een open wereld. De sfeer is goed, de vijanden komen in stevige golven en het gevoel van overleven is weer aanwezig. Het is precies wat je verwacht: rondes overleven, wapens upgraden, geheime doorgangen zoeken en proberen je team levend te houden. Toch voelt zelfs Zombies minder vernieuwend dan gehoopt. Het is allemaal degelijk, maar niet verrassend. De klassieke elementen zijn terug en ze werken zoals altijd, maar er is weinig dat de modus echt naar een hoger niveau tilt. De map is groot, maar de kern blijft hetzelfde. Voor fans is dat geen probleem, maar voor iedereen die op zoek is naar vernieuwing, blijft het bij ‘prima’. Het voordeel is dat het wel de meest stabiele en speels aanvoelende modus van het hele pakket is. Maar ook hier geldt: het kan de game als geheel niet redden.
Zeer teleurstellend
Op de PlayStation 5 mag je verwachten dat een nieuwe Call of Duty er strak uitziet. Black Ops 7 ziet er echter uit alsof het op een oudere console thuishoort. De omgevingen missen detail en de stijl is eigenlijk gewoon saai. Daarbij helpft de futuristische stijl ook niet. Waar eerdere Black Ops-delen nog een herkenbare uitstraling hadden, voelt dit deel alsof het visueel nergens een duidelijke richting kiest.
Black Ops 7 is een teleurstelling van formaat. De singleplayer is één grote mislukking, de multiplayer doet niks écht goed, maar ook niks echt slecht. Het doet wat het moet doen maar meer ook niet. Endgame is half uitgewerkt en Zombies, hoewel nog steeds het sterkste onderdeel, is niet vernieuwend genoeg om de rest recht te trekken. In een jaar waarin Battlefield 6 wel doet wat fans willen, voelt dit deel nog pijnlijker mislukt. Er zit nergens een duidelijke visie achter. Alles voelt gehaast, onaf en los van elkaar. De gameplay heeft nog wel momenten waarop de oude Call of Duty-kwaliteit even tevoorschijn komt maar die momenten zijn te schaars om Blacks Ops 7 te redden.
Vele jaren geleden al afgehaakt, toen speelde ik nog wel Battlefield maar dat speel ik ook al niet meer. Het is elk jaar veel van hetzelfde met net wat andere singleplayer en wat nieuwe multiplayer features. Tijd dat men het op de schop gooit want Battlefield 6 streeft deze franchise nu hard voorbij vrees ik als men niet met wat beters komt, en vooral vernieuwends.
De game is ook flink overhyped. Het is de slechtste COD in jaren.
Ben al lang afgehaakt met deze franchise! Vind het meer voor kinderen met al die kinderachtige skins en bullshit blueprints. Overigens stoor ik mij heel erg aan al die dingen die je kunt kopen, je ziet dat de nadruk hier heel erg op ligt en niet zo zeer meer de nadruk op de game. Kijk naar de 1e Modern Warfare, interface is rustig, overzichtelijk en je ziet alleen wat belangrijk is. De killstreaks zijn nuttig en effectief en de challenges duidelijk en dagen je uit om ze te behalen. En in de oude COD-games heb je veel meer verstopplekjes, tegenwoordig kun je bijna nergens meer op klimmen…ze hebben alles weggepoetst.