Beloftes voor een beter verhaal
Gearbox Software herinnert mij vooral van enkele Half-Life producties die stonden als een huis. Het concern heeft zich echter vooral met Borderlands opnieuw op de kaart gezet. De eerste game kwam moeilijk tot stand, en werd uiteindelijk na heel wat metamorfoses een shooter in cell-shaded stijl met veel RPG-elementen. Persoonlijk heb ik daar de meest warme herinneringen aan, mede door de geweldige atmosfeer en omgevingen. Borderlands 2 maakte het allemaal echter nog beter en overtrof de eerste game, iets wat opvallend genoeg vaak erg moeilijk blijkt te zijn. Nu met Borderlands 3 zijn de verwachtingen nog hoger. Of dit deel alles, maar dan ook alles in deze franchise overtreft?
Op de GamesCom werd gezegd dat Gearbox Software heeft geluisterd naar de fans; Het spel moet een beter verhaal krijgen, meer gevarieerde missies en de split-screen moet blijven. Of men daarin is geslaagd valt te betwisten. Allereerst het verhaal; Borderlands 3 speelt zich af jaren na de dood van Handsome Jack, wat in deel 2 gebeurde. De val van Hyperion heeft ervoor gezorgd dat de wereld en het universum zijn veranderd. Zo wordt ontdekt dat er op andere planeten ook allerlei vaults bestaan. De tweeling Troy en Tyreen Calypso, de Children of the Vault, nemen het universum over en zaaien veel haat en nijd in een wereld vol geweld, flauwe grappen en gevarieerde omgevingen. In Borderlands 3 keren weer heel wat bekende karakters terug, waaronder Claptrap het robotje, Maya, Brick en andere NPC’s. Hoewel het verhaal prominenter wordt gemaakt, vooral doordat je filmpjes zo goed als niet kunt overslaan, is de rode draad nog altijd niet echt aanwezig. Men probeert met moderne thema’s de aandacht van de speler te trekken. Zo zijn de Children of the Vault een soort van YouTubers met veel aandacht van kijkers, en zijn er diverse verwijzingen naar bekendheden in het spel aanwezig. Toch wordt het verhaal nooit boeiend, en is het weer zo voorspelbaar als maar kan. Je verslaat tussenbazen, om vervolgens het einddoel te bereiken, en dat is iets wat we vaker zien in de Borderlands franchise, overigens niet alleen in deze reeks.
Waar het toch om draait is weer de gameplay, en deze is weer geweldig. De formule is zoals we die kennen van Borderlands. Het is veel knallen, vrij standaard knallen, maar de RPG-elementen maken het leuk. De skill-trees zijn weer terug, en zijn licht uitgebreid. Persoonlijk koos ik voor de FL4K, de Beastmaster, een lompe class met een Pet (huisdier) dat iedereen aan flarden kan scheuren. Leuk is dat je nu speciale skills kunt toepassen naast je standaard skill-tree die je vrijspeelt. Persoonlijk ben ik vaak van het flink verbeteren van m’n secundaire aanvalskracht, in dit geval dus m’n Pet. De vijanden in de game komen weer veelvuldig voor en respawnen ook bij de vleet wanneer je terug komt in omgevingen die je net hebt leeg geknald. Het vormt direct ook het punt waarop de game soms erg lineair wordt; Je blijft maar aan het knallen, aan het knallen en aan het knallen. Het is een aspect dat de game heeft waardoor het nooit de variatie zal krijgen als van een Fallout bijvoorbeeld. Het knallen werkt lekker, en massief, maar op een gegeven moment heb je het wel een beetje gezien. Ja, de missies zijn iets gevarieerder, maar het constant oppakken van loot en het maar blijven neerschieten van talloze vijanden en eindbazen, heb je na 10 uren spelen toch langzaam wel een beetje gezien. Het is een aspect dat in eerdere delen ook al aardig te merken was wat mij betreft, en lijkt me iets wat in een volgend deel toch wel aangepakt mag worden. Naast de welbekende aspecten van de game, want het spel is voor 80% hetzelfde als Borderlands 2, zijn er ook enkele verbeteringen die me opvielen. Zo kun je snel switchen van missies met de pijltjestoets, kun je nu snel en overal fast-travelen naar andere werelden binnen het galaxy en is de UI net wat overzichtelijker geworden dan voorheen. Natuurlijk zijn er ook meer wapenvariaties in de game aanwezig, en die gaan soms erg ver. Zo heb je zelfs wapens die bij het reloaden een grote termiet op vijanden loslaten en zijn er granaten die met een grote radius allerlei kleurrijke versieringen de lucht in blazen om vervolgens een groot aantal vijanden te treffen. Het toont de creativiteit van de wapenontwikkelaars van de game, wat ontzettend bijzonder is aan deze franchise. Je hebt zelfs wapens die je niet hoeft te herladen! Ook kun je je voertuigen nu voorzien van wijzigingen en upgrades, waarmee ze betere wapens krijgen dan ooit.
Weer veel Borderlands…
Als je een keer wat anders wilt en een totaal andere Borderlands verwacht, dan ben je met Borderlands 3 niet aan het juiste adres. De missies komen vaak op hetzelfde neer, de omgevingen zijn weer vrij gevarieerd en staan lijnrecht tegenover elkaar en de vijanden zien er vaak hetzelfde uit. De skill-trees, de wapens en de solide gameplay maken deze game weer, en de lichte verbeteringen maken alles weer net dat beetje beter. Veel geluidseffecten zijn hergebruikt en de grafische kwaliteit is licht opgepoetst, maar aan alles herken je dat dit Borderlands 2.5 is. Qua content is het spel fors, en kan het hele spel zowel alleen als co-op gespeeld worden, en dat kost je heel wat uren, zo’n 30 tot 40 uren! Goed is dat men de manier waarop je XP kan verdienen veranderd is in de game, althans, die optie heb je. Zo past de AI zich lokaal aan bij iemand die een lager level heeft en iemand met een hoger level krijgt lastigere vijanden, terwijl spelers in dezelfde sessie zitten. Splitscreen zit het spel aardig in elkaar, al heb ik net als veel anderen een hekel aan de horizontale indeling hiervan, wat ten kosten gaat van de leesbaarheid van de interface. Je moet hierdoor echt dicht op het scherm gaan zitten, zelfs op een relatief grote TV. Al snap ik wel weer dat het gewoon lastig is om veel UI en actie over 2 schermvlakken goed te verdelen.
Het is jammer dat Borderlands 3 nog wat minpunten uit het verleden niet heeft weg weten te poetsen, waaronder een beter verhaal en meer variatie in de gameplay. Het is dan ook niet de meest innoverende game uit de franchise, aangezien de gameplay en de missie-structuur weer zo goed als hetzelfde is gebleven. De pluspuntjes waaronder het fast-travelen dat nu overal kan, de nog altijd aanwezig split-screen en de toevoeging van arena’s waarin je snel met meerdere personen vette loot kunt vergaren zorgen ervoor dat Borderlands 3 weer een solide game is. Toch zou wat meer variatie wel welkom zijn, aangezien het afslachten van vijanden op een gegeven moment wel een beetje kan gaan vervelen, vooral wanneer je weet dat ze constant weer respawnen. Al met al is Borderlands 3 weer een prima game die vooral in co-op weer zorgt voor geweldige gameplay momenten. Wil je meer Borderlands zoals je dat gewend bent? Dan is Borderlands 3 weer een geweldige toevoeging aan je al bestaande collectie. Ben je nog nooit in aanraking geweest met de franchise maar heb je wel interesse? Dan zou ik toch aanraden van voren af aan te beginnen, al heeft Borderlands 3 ook nog altijd een aardig instapniveau. De keuze laat ik aan jou!
