Van race game naar First Person Shooter
Criterion Games kennen we van de Burnout reeks. Met het laatste deel, Burnout: Revenge, heeft deze ontwikkelaar weer bewezen hoe goed ze zijn. Maar met de overstap naar een nieuw genre zullen ze zich opnieuw moeten bewijzen. Zelf lijken ze in ieder geval al zeker van hun zaak. Zoals Burnout voor vernieuwing van het race genre zorgde, moet Black voor vernieuwing in het FPS genre gaan zorgen. Zelf ging ik onlangs alvast aan de slag met een demo van deze game. Door middel van een demo-review zal ik uitgebreid verslag doen van mijn speelsessie op de Playstation 2.
Om te beginnen ziet de game er daadwerkelijk schitterend uit. Nog nooit zag ik zo realistische shooters op deze nu al vrij oude console. Alles is werkelijk tot in de details uitgewerkt. Zo zijn de auto’s die hier en daar staan om achter te schuilen werkelijk een genot voor het oog. Het leuke van deze omgevingen is dat er veel kapot gemaakt kan worden en dat is toch wat we willen?. Moet je een deur door? Gewoon er uit knallen, ik kan je vertellen dat dit er ubervet uit ziet en voor ik het vergeet, het beste van alles zijn nog de explosies. Deze zien er namelijk gruwelijk uit, geen flauwe explosies zoals in de meeste shooters, maar een gigantische knal die zo alle ramen uit een gebouw blaast.
Naast het feit dat Black er geweldig uit ziet weet deze game ook heel levendig over te komen. Dit komt mede door de schitterende geluiden die uit de geweren komen, deze lijken niet op hun echte tegenhangers, maar zijn nog bruter gemaakt. Overal vindt je wel explosies of mensen die aan het vechten zijn. De totale ervaring geeft het gevoel van een moderne oorlog zonder het al het teamgezeik. Het leveldesign zelf is ook erg goed gedaan.
Een eerste sessie
In het level wat ik speelde begin je in een kleine kamer. Maar aangezien ik van alle kanten werd beschoten moest ik zo snel mogelijk weg zien te komen. Dit lukte door een deur uit de kamer te schieten en naar buiten te gaan. Zoals ik kon verwachten ging de actie hier gewoon verder. Omdat je maar één wapen bij je kunt dragen besloot ik mijn huidige geweer te droppen en met een AK verder te gaan. Op dit moment was ik al vertrouwd met het controllersysteem, die je trouwens volledig naar eigen willen kan aanpassen. Om niet overhoop geknald te worden probeerde ik achter een auto te schuilen, die gelijk doorboord werd met kogels. Gelukkig had ik genoeg tijd wat vijanden uit te schakelen, waardoor ik weer een stukje verder kon.
Dit laat duidelijk merken dat je eigenlijk nooit veilig bent in de game. Hierna kwam ik op een best gevaarlijk stuk. Na het uitschakelen van een groepje vijanden met een granaat kon ik me concentreren op het uitschakelen van een aantal gasten die vanuit een gebouw op me schoten. Vrij duidelijk kun je zien wanneer je raak schiet, aangezien je richtkader dan rood kleurt. Bij het mikken op iemand die aan mijn kant streed werd dit kader groen en wist ik dat ik me in moest houden. Vrij duidelijk dus allemaal. In mijn gehele sessie voelde ik me, ondanks de vele schuilplekken nooit veilig, wat erg realistisch over komt.
Over het verhaal is nog niet veel bekend. Op dit moment weten we dat je in de rol van Jack Keller kruipt. Een Black-Ops soldaat die naar Oost-Europa wordt gestuurd om af te handelen met een verrader. Wel weten we dat de game hierdoor veel variatie zal bieden. Het level dat ik deed speelde zich in een stad af, maar je zult bijvoorbeeld ook een oerwoud betreden en een Russisch gekkenhuis onveiliger maken dan het al is. Erg interessant in ieder geval.
Just the same?
Alle overbodige shit als bestuurbare voertuigen, turrets, stealth en squad-based tactics zijn overboord gegooid. Hiermee probeert Critterion Games te bewijzen dat deze elementen helemaal niet zo belangrijk zijn. Dit alles is tegenwoordig in de meeste shooters terug te vinden en hiermee bewijst Critterion Games niet bang te zijn af te wijken van de normale aspecten, waar ze bij mij veel respect voor krijgen. Ofwel, er is helemaal terug gegaan naar de basics en vanaf hier een totaal nieuwe game opgebouwd voor dit genre.
Dit heeft als resultaat dat de game een aantal interessante opties telt. Zo zullen er in de game hier en daar medikits liggen. De kleinere gebruik je wanneer je er door heen loopt, maar de grotere kun je mee dragen en gebruiken wanneer je denkt dat het nodig is. Ook kunnen delen van de omgeving kunnen gebruikt worden in de strijd. Zo kun je bijvoorbeeld het dak boven enkele tegenstanders om kunnen schieten met alle gevolgen van dien.
Om een realistische game te kunnen realiseren is ook het nodige onderzoek nodig werd verteld. De makers van Black hebben dan ook een compact team samengesteld die zorgde voor informatie over wapens. Door veel inspanningen werden reload animations en houdingen van wapens zo echt mogelijk na geanimeerd en in de game verwerkt. Ook is het mogelijk om bouncing-shots af te vuren, afketsende kogels die via een stalen buis het hoofd van een tegenstander doorboren zijn dus mogelijk.
Over alles wat ik tot nu toe gezien heb ben ik erg te spreken. De uiteindelijke beoordeling van mijn demo-review zal dan ook erg positief zijn. Dit neemt niet weg dat ik hier en daar ook nog mijn twijfels heb. De game zal namelijk geen multiplayer of online mode beschikken. Iets wat naar mijn mening toch erg belangrijk is voor een FPS. Criterion Games zelf zegt zich volledig te willen concentreren op de singleplayer mode en wil dan ook naast de bekende story mode andere singleplayer modes in de game stoppen. De vraag die ik me zelf stel is dan ook hoe lang de game weet te boeien, maar op dit moment ben ik in ieder geval bijzonder enthousiast. De game zal rond maart 2006 op de PS2 en de Xbox moeten verschijnen.
