Bullet heaven
Hordes aan vijanden neerknallen is tegenwoordig HOT! Bermuda Survivor is de zoveelste game waarin dit genre weer benut wordt, maar deze game doet net wat meer. Niet simpelweg knallen en upgrades aan elkaar rijgen in een roguelite of roguelike jasje om de content maar zoveel mogelijk te stretchen, maar ook een verhaallijn volgen en allerlei nieuwe omgevingen vrijspelen!
Bermuda Survivor is een nieuwe game in het bullet heaven genre, zo noemt men het tegenwoordig zelfs. Met bullet heaven bedoelen we simpelweg de gameplay waarin je eigenlijk non-stop aan het schieten en melee attacken bent. In deze game is dat niet anders, al moet je nu wel zelf de hendel triggeren en gebeurt schieten niet vanzelf. Natuurlijk hoort het unlocken van nieuwe verbeteringen er ook bij. Meer damage, meer health, sneller lopen, meer kans op dodgen en nieuwe wapens maken de waves verslaan iets makkelijker, maar al in het begin merk je dat het instapniveau ontzettend hoog is. Vooral met je pistool en melee-wapen komen de waves veel te sneel en in te grote hoeveelheden. Revolvers, shotguns, rifles en zelfs flamethrowers komen voorbij. En dan heb ik het nog niet eens gehad over een tank waarin je kunt rijden en de bosses die je kunt verslaan.
Stukje bij beetje
Elke run in de game probeer je nieuwe gebieden te unlocken. Dit kan door kristallen te verzamelen die je vervolgens in een soort van portals kunt inleveren. Dit zorgt ervoor dat poorten openen of dat abilities permanent daar gratis aangeschaft kunnen worden. De layout is gefixeerd waardoor wanneer je dood gaat, en dat gebeurt nogal eens, het gebied hetzelfde blijft. Wat je dus in eerdere runs hebt vrijgespeeld, blijft vrijgespeeld. Het vinden van de juiste route en upgrades die je vrijspeelt bij de portals is dus van essentieel belang om je volgende run nog succesvoller te maken. Door bepaalde paden vrij te spelen maak je ook kortere wegen voor je zelf. Verder zijn er ook mysteries en allerlei faciliteiten waar je naar binnen kunt gaan om bijvoorbeeld aankopen te doen of weer andere dingen te ontdekken. Dat maakt dat de wereld levendig is en maakt de game ook net wat beter en unieker dan veel andere top-down shooters. Zo ga je ook op zoek naar verloren bemanningsleden. En dan heb ik het dus nog niet eens over het verhaal van de game gehad; Dit is namelijk een game waarin je terechtkomt in de mysterieuze Bermuda Driehoek nadat je schip door een enorme draaikolk wordt verzwolgen. Als overlevende spoel je aan op een vreemd eiland vol geheimen, waar de natuurwetten lijken te buigen en waar je verloren bemanningsleden zijn veranderd door onbekende krachten. Terwijl je probeert te overleven, ontdek je stukje bij beetje wat er met het eiland, je crew en de Bermuda-Driehoek zelf aan de hand is. Het verhaal wordt zelfs gestut met enkele vette cinematics en hier en daar een beetje humor on-the-side. De game herbergt dan ook goede elementen die het spel best wel speciaal maken. Verder kun je ook nog eens logs verzamelen, abilities inzien, vrijgespeelde wapens bekijken en de totale game-map inzien bij het starten van een nieuwe run. Zelfs in je beginbasis zijn events wanneer je bijvoorbeeld crew bevrijdt en ze willen je zo nu en dan zelfs nieuwe abilities schenken. Het maakt dat de game puur draait om progressie, progressie en nog eens progressie. Door nieuwe Resurfaces kun je ook op andere plekken spawnen en de dynamische wereld verandert ook steeds weer, waardoor veilige plekken, bijvoorbeeld het stations waar je perma-upgrades koopt, ineens veranderen in vijandelijke gebieden. Ik had zelfs een wasbeer als pet die me meehielp in de strijd!
Pittig, maar geeft gevoel van voortgang
Na de zoveelste run treedt wellicht een beetje de vermoeidheid erin, maar door checkpoints vrij te spelen en shortcuts, kun je delen van de wereld naast je neer leggen en gewoon het einddoel sneller op gaan zoeken. De game kent naast deze herhaling misschien ook wel iets mindere controls. Met Q en E wisselen van wapen, had gewoon de scroller daarvoor gebruikt. Rennen en dashen met shift en de spatiebalk, het werkt allemaal ‘net niet’ lekker voor een game die juist wel draait om snel handelen. De graphics zijn pixelated, wat op zich prima oogt, daar waar men toch ontzettend goed de sfeer neer weet te zetten. De actievolle soundtrack die constant hetzelfde is mag dan wel een beetje eentonig zijn en zette ik al snel een toontje lager, de monologen van het main character zijn daarentegen wel weer grappig.
Bermuda Survivor kent een hoge instapdrempel en je bent dan ook wel even bezig voor je de 10 minuten van de run weet te voltooien. In het begin geraak je eerder tot de 2 minuten aan gameplay, zo niet nog minder, maar naar mate je er wat uurtjes in steekt en wat perma-upgrades aanschaft, zul je merken dat de runs langer worden en dat je meer en meer vrijspeelt. Na ‘n uur of twee spelen kwam ik al door de vijf-minutengrens heen en begon het pas echt aantrekkelijk te worden. Door de roguelite-elementen behoud je gelukkig vrijgespeelde delen van de wereld, zij het dat je wel standaard upgrades verliest, maar die zijn weer snel terug te winnen door portal die je vrijspeelt waar je weer nieuwe upgrades gratis kunt halen. Ben je eenmaal aanbeland in de hel, dan gaat het spel ook een stuk sneller en bereik je sneller je einddoel. De game lijkt in het begin dan ook groter dan hij is, al zul je nog de nodige uren besteden aan het uitspelen ervan. Heb je dus die doorbijt-mentaliteit, en heb je gewoon zin in een lekkere bullet heaven shooter, die net wat dieper gaat dan die vele andere, goedkoop aanvoelende troep? Dan is dit een game die zeker in je collectie zal passen.
