Een pittige doelstelling
Toen de eerste Batman game uitgebracht werd door Eidos stond iedereen versteld van de ontvangst. Het spel scoorde cijfers die boven de 9 uitstaken en zelfs richting de 10 gingen, of zelfs een 10 waren, maar inmiddels zijn we weer wat jaartjes verder. Op de GamesCom liet Rocksteady al middels overenthousiaste indrukken weten dat we dit jaar weer een vette Batman game mogen verwachten. Batman: Arkham City kreeg de loodzware taak om diens voorganger voorbij te streven, maar of dat mogelijk is gebleken?
Hetgeen Rocksteady vooral mee pronkte is de vrijheid in de game. Je loopt ditmaal niet simpelweg door gangetjes en beperkte omgevingen maar je zult nu door heel Arkham City kunnen vliegen. Joker, Harley, Bane, Two Face, The Pinguin en andere eindbazen staan weer voor je klaar, maar ook Catwoman, The Riddler en Mr. Freeze zul je tegen komen in het spel, dat weer straalt van de karakters. Hoewel het verhaal weer vrij lineair is opgezet zul je nu merken dat je meer vrijheid zult hebben dan in deel 1 het geval was. Dat kan een voor- of nadeel zijn, het is maar hoe je het zelf ervaart. Persoonlijk vind ik dat dit het verhaal minder ten goede komt, mede door de side-missies, welke zorgen voor iets minder focus op het echte basisverhaal, echter heeft men het structureel wel weer voor elkaar gekregen om een episch avontuur in elkaar te zetten dat je ook echt zelf meebeleeft. Side-missies vind je in geheel Arkham City en zorgen dan ook voor de nodige extra uurtjes.
Het hoofdverhaal van Arkham City zal je echter al de nodige uren zoet houden, hoewel de progressie sneller lijkt te gaan dan je zou willen. De main campaign lijkt namelijk vrij snel te verlopen en dat terwijl je al 4 uurtjes achter elkaar aan het spelen bent. Dat maakt Batman: Arkham City zo’n geweldige game. Niet alleen is het verhaal interessant, maar ook de gameplay en vooral de variatie daarvan zorgen ervoor dat je constant geboeid blijft en verdere progressie wilt boeken. Heb je even geen zin meer in de main story, dan kun je zo switchen naar side-missies of de zeer interessante Riddler quests. Vooral deze laatstgenoemde missies zijn zo innovatief als maar kan. De puzzels zijn dan ook ware breinbrekers waarbij je veelal gebruik dient te maken van je gadgets. De gadgets zijn zoals in deel 1 ook al was weer uitermate bruikbaar. Zo beschik je over de Batclaw, waarmee je bepaalde objecten kunt vastgrijpen, de remote electrical charge, waarmee je bijvoorbeeld deuren kunt openen middels een elektrische schok, de explosive gel, waarmee je breekbare ondergronden of muren kunt doorboren en de cryptographic sequencer V2, waarmee je computers kunt hacken. Maar dat is uiteraard niet alles, want ook de op afstand bestuurbare batarang, de normale batarang, een Sonic batarang, een grapnel gun en een line launcher zijn aanwezig. Nu lijkt het vooral in het begin een nogal verwarrend aantal goodies dat je kunt gebruiken gedurende het avontuur, maar ook in dit deel laat men zeer progressief kennis maken met de bruikbaarheid van de gadgets. Daarnaast deelt men deze zo goed in dat je de gadgets die je slechts eenmalig gebruikt een beetje wegstopt via een moeilijkere button-layout.
Zoek je suf, of niet…
Veelal wordt niet simpelweg aangegeven welke gadget je kunt gebruiken. Het is soms dan ook zoeken, maar daarvoor bestaat er de Detective mode, waarmee je niet alleen tegenstanders kunt ontmantelen, maar dus ook na kunt gaan wat er in de omgevingen mogelijk is. Op die manier kun je tevens de riddler trophies meestal op een makkelijkere manier zien te grijpen. Nu we het toch over die riddler trophies hebben, ook die zijn weer op een zo’n sluwe manier verstopt, dat ook die zorgen voor het nodige gepuzzel. Dat gepuzzel dat je gedurende het gehele spel tegen zult komen, zorgt constant weer voor de variatie die een lange game met zoveel content als deze nodig heeft. Batman: Arkham City zuigt weliswaar vele uren aan tijd op om volledig uit te spelen, maar de constante drive die men op de speler weet uit te oefenen wekt die verslavende factor op die deel 1 ook had, maar Arkham City helemaal overspoelt.
Daar waar deel 1 nog aardig lineair was, daar is dat deels veranderd in dit deel. Je kunt je door heel Arkham City voort bewegen en zelfs ondergronds gaan, al zul je merken dat bij de echte quests meestal wordt gekozen voor een gebouw, waarin het vervolgens weer een beetje vergelijkbaar wordt met de missies uit deel 1. Deze zijn namelijk een stuk meer gebaseerd op het gangenstelsel waarin je, je verkeerde in Arkham Asylum. Hoewel men vaak een stapje verder gaat door je meerdere richtingen op te sturen, zul je merken dat het totaal niet als een nadeel voelt dat de vrijheid iets beperkter aan zal voelen. Arkham City zelf ziet er sfeervol en vooral donker uit. Overal zul je tegenstanders tegenkomen, de een bewapend, de ander niet en vooral de verschillende gebouwen en de opvallende kenmerken daarvan maken Arkham City een echt bruisend gebied vol mogelijkheden en interactie.
Als je nog niet genoeg had
Qua gameplay lijkt Arkham City veel op zijn voorganger, al is de actie nu wat vlotter in elkaar gezet. Je kunt diverse abilities weer upgraden, waarmee je vatbaarder zult worden voor de omgeving en tevens zul je nieuwe combo’s krijgen die zorgen voor nog vetter impacts bij tegenstanders. Daarnaast kun je ook beschikken over Catwoman ,indien je over een redeem code beschikt, en met haar kun je ook aan de gang in de arcade (challenge) missies, waarin je even flink los kunt gaan en diverse mini-missies uit kunt voeren. Dacht je deze wel even uit te spelen, dan zul je zien bij aanschaf van het spel dat je ook hier weer de nodige uren aan kwijt zult zijn om deze te voltooien. Je prestaties kun je online uiteraard weer laten ranken en vergelijken met andere spelers van het spel. Catwoman heeft verder in de main story ook weer haar eigen missies en Riddler trophies die alleen zij kan bemachtigen, waarmee dus weer een beetje extra content vergaard kan worden. Hoeveel wil je hebben voor een game als deze?
Zowel grafisch als qua audio verschilt Batman: Arkham City niet heel veel van diens voorganger, welke al uiteenspatte van het hoge niveau. Omgevingen zijn weliswaar groter en massaler en er is meer details, maar vooral oogt het spel sfeervoller dan deel 1. Het is niet meer gangetje gangetje maar je kunt echt in de verte kijken en nog meer genieten van de cinematics die voorbij komen. Dit is dan ook één van die weinige games waarbij je echt constant elk tussenfilmpje wilt bewonderen. De interactie met bijvoorbeeld hostages zijn helaas wat minder interessant, al zijn ze soms wel nuttig om zo informatie te vergaren, waaronder coördinaten bijvoorbeeld. De voice-acting is als vanouds weer van een uitermate hoog niveau net als de soundtracks die voorbij komen. Ook dat soort aspecten maken een game en net als de films krijg je daarmee net die extra sfeervolle details die een game als deze net dat beetje extra beter maken. Grafisch ziet de game er verder prima uit en loopt deze ongetwijfeld voor op de nodige concurrentie die in deze dagen uitkomt.
Het werd bijna als onmogelijk geacht maar Batman: Arkham City is toch echt een betere game geworden dan deel 1. In het begin van het spelen had ik nog even mijn twijfels, mede door de ietwat slow start van de game en gezien de uitermate goede ervaringen met deel 1 maar wanneer je er na ’n paar uurtjes spelen echt helemaal inzit zul je waarschijnlijk ook opmerken dat Arkham City zoveel beter is dan deel 1. De combat verloopt soepeler, er is meer variatie aanwezig, het ziet er allemaal sfeervoller uit, de mogelijkheden zijn verder uitgebreid en de puzzels zijn nog beter in elkaar gezet. Batman: Arkham City is dan ook voor iedere gamesliefhebber een must-have. Twijfel je nog om met deze game je collectie verder uit te breiden, houdt daarmee dan gauw op, want dit is zonder twijfel een pareltje die hoog op je waarderingslijst zal komen te staan en een avontuur dat je echt beleefd MOET hebben.
