Gamen zonder visuals
Blind zijn, het moet voor velen een traumatische ervaring zijn om er alleen al aan te denken. Als je echter blind geboren wordt, dan ken je niets anders, en leer je er direct mee leven. Je weet niet wat kleuren zijn, wat vormen zijn en hoe een gezicht van iemand eruit ziet. Het moet een aparte gewaarwording zijn, maar helaas hebben sommige mensen er mee te maken. Echter is er nu een game in samenwerking met het Canadese Institutuut voor blinden (CNIB). Maar is dit spel ook ‘n beetje leuk voor mensen zonder enige beperkingen qua zicht? We maakten het mee…
Dit is dus niet een typische shooter, RPG, adventure game of platformer zoals we die normaal gesproken kennen, maar een totaal nieuwe ervaring. Je speelt als een meisje dat blind geboren is. Wanneer je jezelf moet zien te redden, zul je vooral moeten overleven. Echter is dit een RPG, waarbij je gevechten kunt aangaan, maar ook wapens kunt verkrijgen met elk hun eigenschappen. Een RPG spelen wanneer je blind zijn? Hoe the fuck is dat mogelijk hoor ik je denken… Tja, het is mogelijk, al is het wel wat simpeler dan het klinkt. Je loopt in principe gewoon rond met je sticks in een wereld die volledig zwart is. Voor een blind iemand is er dus weinig verschil, want jij zult als niet blinde weinig op je TV kunnen bewonderen. Je ziet wat stofdeeltjes ronddwalen, welke de kleur van de situatie een beetje kenmerken. In de nacht zijn ze blauw, en overdag zijn ze bijvoorbeeld gelig of wit. Je loopt gewoon door deze zwarte omgeving heen, en moet afgaan op je controller, of belangrijker, op geluid. Je krijgt daadwerkelijk quests in de game, welke je kunt uitvoeren. Een voorbeeld is een beienmissie, waarbij je honinggraten moet zien te verzamelen. Je moet dus op het geluid van de beien afgaan, om vervolgens je slag te slaan, veelal met behulp van een NPC. Vervolgens krijg je geld waarmee je resources kunt kopen, waaronder een boog, een zwaard of armor. Deze wapens en verdediging hebben eigenschappen, waaronder een tier-niveau, maar ook hit-chances en meer. Maar hoe kan een blind iemand dit dan überhaupt lezen? Dit alles wordt volledig opgelezen. Als je in het menu bent, wordt elk menu-item opgelezen welke je op dat moment geselecteerd hebt. Door de menu’s zeer eenvoudig en kleinschalig te houden blijft dit lekker overzichtelijk.
Alles op geluid
De combat, dat is het tweede belangrijke element van de game. Je zult hierbij nog meer dan ooit op je gehoor moeten afgaan. Tegenstanders kunnen je aanvallen van links, rechts en frontaal vanuit het midden. Met je linker analoge knop kun je je eigen schild omhoog houden, om vervolgens terug te slaan in de hoek met je rechter analoge stick. Je zwaard kan daarnaast ook gebruikt worden om boost-aanvallen te doen, door met extra kracht te slaan. Echter kostten deze meer energie, waardoor je tegenstander ook sneller toe kan slaan bij jou wanneer je mist. Het slaan gaat dus echt puur op het gehoor, net als het schieten met een boog. Je dient eerst op het geluid af te gaan, en dan je boog te spannen. Je NPC-collega of je oom, die je met alle bekend maakt, laat je dan wel weten of je iets naar links of rechts moet richten. Ook wanneer je op de markt bent, en je wilt bijvoorbeeld naar de wapenhandelaar, dan moet je op je gehoor afgaan. Dit kan bijvoorbeeld het geluid zijn van een zwaard dat geslepen wordt. Daarnaast heb je ook nog keuzes in de game. Ga je via het gevaarlijke pad, of ga je door de bossen, waar misschien weer wolven zitten? Met je sticks kun je deze keuzes maken en bevestigen.
The Vale is een creatief concept dat echt uniek is in z’n soort. RPG-elementen verwerken op deze manier werkt uitermate goed en ook qua verhaal kan het spel best wel bekoren. Het wordt nooit diepgaand, maar je moet de speler wel weten te boeien, anders haak je al snel af in de zwarte werelden waarin je loopt. De feeling van de controller, die je sturing geeft, en de audio zijn de speerpunten van het spel. Wel is dit lastig wanneer je simpelweg een TV hebt met het standaard geluid, dat dus weinig 3D of surround zal kunnen uitstralen. Als je dit niet hebt, dan is het soms lastig inschatten waar de inslagen nu vandaan zullen komen. Het verschil tussen frontaal en links of rechts zijn daarmee soms wat miniem. Ook grafisch had men misschien wel ietsje meer kunnen doen voor de gamers die niet blind zijn, en het spel wel gewoon willen uitproberen voor het verhaal, of voor de ervaring. Iets meer begeleidende graphics waren wel wenselijk geweest. Met 5 uurtjes is het verhaal vrij kort, maar ook wel weer lang genoeg, aangezien je het op een gegeven moment wel redelijk gehad hebt. Het upgraden van wapens of armor is niet mogelijk, je kunt ze enkel vervangen, al is dat voldoende, net als de combat, die genoeg variatie biedt voor de gameplay die het spel weet te brengen. The Vale is dus een game die uniek is in z’n soort, maar waarover je wel even moet nadenken of dit wel echt iets voor jou zal zijn. Het kan namelijk ontzettend meevallen, maar ook tegen je werken wanneer je er te veel van verwacht. Het mogen duidelijk zijn dat toegankelijkheid in dit spel de topprioriteit is geweest.
