Alleen voor de hardcore fan
The Seven Deadly Sins, een manga / anime die wereldwijd bekend is geworden door zijn charismatische personages en energieke actiescenés. Dat Netflix de anime internationaal heeft opgepakt en beschikbaar heeft gesteld voor het algemene publiek hielp natuurlijk ook. Het eerste seizoen van de anime heeft genoeg materiaal om een leuke actie RPG te maken zoals Ys VIII of een meer strategische RPG zoals Ni No Kuni. Het is helaas geen van beide geworden. Knights of Britannia is een arena fighter a’la Naruto Ultimate Ninja Storm. In principe niet erg, want Ultimate Ninja Storm is een erg vermakelijke manier om het verhaal van Naruto na te spelen. Knight of Britannia komt wat kwaliteit betreft echter niet in de buurt van deze serie.
De game bestaat uit twee verschillende modes, adventure en duel mode. Adventure mode is hetgeen waar waarschijnlijk de meeste uren aan worden besteed. Deze mode vertelt het verhaal van het eerste seizoen tot op de letter nauwkeurig en voegt een klein stukje van het aankomende tweede seizoen toe. De bekende Boar’s Hat (een kroeg op een gigantisch varken) wordt logischerwijs gebruikt als centrale hub waar personages bij elkaar komen. Deze wordt tevens gebruikt als vervoersmiddel over de volledige landkaart. Gevechten zijn namelijk verspreid over verscheidene punten op één grote kaart en je bent vrij om zelf een beschikbaar gevecht na keuze te starten. Deze bestaan uit standaard 1v1, 2v1 en 2v2 gevechten. Net zoals de Ultimate Ninja Storm serie worden ze uitgevochten in een 3D arena. Je hebt de beschikking over een light, heavy, ranged, special, een teleport en een super aanval met bijbehorende cutscené. Combo potentie is laag en gevechten eindigen vaak in een herhaling van een teleport opvolgend met een korte light combo en her en der een special en een super om grotere schade aan te doen. Dit is vooral overduidelijk tijdens de missies waar je een X aantal vijanden in een bepaalde tijd moet verslaan. Het overgrote gedeelte van zo een gevecht bestaat uit zo vaak mogelijk een aanval uitvoeren waar je de meeste vijanden mee raakt. Tegen de A.I. wordt het nergens echt spannend en het enige waardoor het zo nu en dan moeilijk wordt is de tijdslimiet.
In sneltreinvaart door het verhaal heen
Het verhaal zelf ontvouwd ook niet zonder de nodige kleerscheuren. Er zijn een kleine 30 hoofdmissies, tientallen zijmissies en extra gevechten die niets met het verhaal te maken hebben. Missies speel je vrij door geruchten te horen die de bezoekers van de Boar’s hat vertellen. Nadat je zo een gerucht hebt gehoord zijn hoofdmissies en zijmissies altijd speelbaar en zijn de extra gevechten periodiek beschikbaar op de landkaart. Iedere missie begint met een korte cutscené waarin personages als poppen tegen elkaar praten. Er is nul animatie tijdens deze scenés. Zelfs geen emoties in de gezichten of lipsynch (voiceacting zelf is wel van een hoog niveau) als een personage praat. Het lijkt er ook op dat de ontwikkelaar willekeurig een aantal scenés uit een hoge hoed heeft getrokken, want een groot deel is erg van de hak op de tak. Bepaalde scenés refereren naar gebeurtenissen die helemaal niet in het spel zitten of ergens verstopt in een zijmissie zijn gebeurd. Vrij kort in het begin moet je bijvoorbeeld één van je mede Deadly Sins bevrijden uit een gevangenis. Deze missie start letterlijk aan het einde van de reddingsmissie terwijl het hoofdpersonage het heeft over iets wat vooraf is gebeurd. Later in het spel is iemand plots gewond geraakt. Wat wordt uitgelegd in een zijmissie die overduidelijk essentieel is voor het hoofdverhaal. Het is deze structuur die er grotendeels voor zorgt dat de adventure mode echt alleen bedoeld is voor de doorgewinterde fan, want nieuwkomers zullen regelmatig achter hun oren krabben. Voor de mensen die alleen de multiplayer willen spelen zullen door een zure appel heen moeten bijten. Alle content van de duel mode moet namelijk vrij gespeeld worden in de adventure mode.
Balans?
Ben je klaar met de adventure mode dan kan je samen met een ander of online de duel mode in duiken. Deze mode is vergelijkbaar met de vele gevechten die plaats vinden in adventure mode met exact dezelfde en een aantal extra (grotere) problemen. De lokale multiplayer is praktisch onspeelbaar. Er is geen splitscreen en de camera is gefocust op degene die player 1 is. Daarbij zijn meerdere personages zwaar overpowered en sommigen hebben zelfs mogelijkheden om oneindig door te blijven aanvallen. Balans is ver te zoeken. Online werkt technisch gezien prima, maar gezien het grote aantal problemen tijdens de gevechten zie ik het persoonlijk niet gebeuren dat er, op een aantal die hard fans na, lang een community zal bestaan. De core gameplay is simpelweg niet goed en gevarieerd genoeg en sommige personages zijn ook gewoon niet leuk om mee te spelen.
De die hard Deadly Sins fans zullen zeker plezier beleven aan de adventure mode en in mindere mate de duel mode. Vooral door de toevoeging van gebeurtenissen uit het tweede seizoen is dit spel zeker interessant voor hen. Tijdens gevechten zijn er momenten dat het spel een zeer vermakelijke kant van zichzelf kan laten zien. Met name tijdens het slopen van de omgeving (ware het niet dat dit weer een gigantische impact heeft op de framerate.) Mensen die geïnteresseerd zijn in een nieuwe arena fighter kunnen daarentegenbeter verder zoeken.
